Flamoes, poenie, yoni: koosnaampjes te over voor het vrouwelijk geslachtsdeel, maar het beestje bij de naam noemen, ho maar. Iets wat VIVA’s Milou niet begrijpt. Want als er geen woord voor is, bestaat het niet, zeggen de deskundigen. Laat staan dat je een goede band krijgt met je… jeweetwel. Tekst: Milou Deelen Afgelopen december doken Sofie van den Enk en Ersin Kiris in het NPO-programma Me Jane you Tarzan in het huidige feminisme in Nederland. In de eerste aflevering stond het onderwerp seksualiteit centraal en wat bleek: we hebben geen geschikte benaming voor het vrouwelijke geslachtsdeel. Bij jongens zeggen we gewoon piemel als het over de penis gaat, terwijl we voor meisjes met allerhande koosnaampjes op de proppen komen; van plasser tot muts en van voorbips tot spleetje. Een dilemma waar Ruud de Wild, vader van twee dochters en een zoon, over kan meepraten. Daarom besloot hij in zijn NPO Radio 2-programma De Wild in de middag een verkiezing voor een geschikte naam te houden. Samen met Rutgers, kenniscentrum seksualiteit, maakte hij een shortlist waarop luisteraars konden stemmen. Kanshebbers waren: tummie, vagina, flamoes, poenie en yoni. Poenie, afgeleid van het Creoolse punani, kwam uiteindelijk met 34,5% van de stemmen als winnaar uit de bus. De NOS bevestigde het zelfs met een officieel nieuwsbericht: ‘De vagina heeft een nieuwe naam: poeni’. Hoera! Maar wacht even: er wás toch al een naam voor het vrouwelijke geslachtsdeel? Namelijk vulva. Waarom konden we daar niet op stemmen? Eerst maar even een opfriscursus anatomie. In de media gaat het steevast over de vagina, maar dat is vaak niet terecht. De vagina is namelijk alleen de vaginale opening, terwijl het woord vulva alles wat je van de buitenkant ziet omvat: de binnenste en buitenste schaamlippen, het puntje van de clitoris, de uitgang van de urinebuis én de opening van de vagina. Kortom: het complete uitwendige deel van het vrouwelijke geslachtsorgaan. Vulva dus. Geen woorden voor Volgens Laurie Mintz, hoogleraar counseling psychology aan de University of Florida en auteur van A tired woman’s guide to passionate sex, is het belangrijk dat we vulva en vagina niet met elkaar verwarren. ‘De meeste vrouwen hebben stimulatie van de clitoris nodig om een orgasme te krijgen en te veel vrouwen zeggen dat dat tijdens de geslachtsgemeenschap niet genoeg gebeurt. Het omhelzen van de onjuiste terminologie kan daarbij een rol spelen. Telkens wanneer we het woord vagina gebruiken als we eigenlijk vulva bedoelen, wissen we het gedeelte dat ons het meeste plezier geeft,’ aldus Mintz in The Huffington Post. Klinisch psycholoog Dr. Harriet Lerner gaat nog een stapje verder. In haar stuk ‘V’ is for vulva, not just vagina noemt zij het negeren van de clitoris en de schaamlippen ‘psychische genitale verminking’. Ze zegt: ‘Taal kan net zo krachtig en snel zijn als het mes van een chirurg. Wat niet wordt genoemd, bestaat niet.’ Jonge meisjes wordt niet geleerd om hun geslachtsdeel te benoemen. En waar geen taal voor is, daar kun je niet over praten, aldus Rutgers. ‘Of er worden woorden gebruikt die de lading niet dekken, zoals het eerder genoemde plasser, voorbips of spleetje. Het gevolg is dat meisjes niet leren om over hun geslachtsdeel te praten. En hoe kun je dan bijvoorbeeld aangeven dat er iets is gebeurd met je geslachtsdeel dat je niet wilde? Meisjes zouden daardoor minder zelfbewust en minder weerbaar zijn, nog voordat ze seksueel actief zijn.’ Ook seksuoloog Martha Lee is het eens met het belang van taal. In The Huffington Post benadrukt ze dat het belangrijk is om de juiste benamingen te gebruiken: ‘Als we de juiste termen niet kunnen gebruiken, hoe kunnen we onszelf dan uitdrukken aan onze partners of zorgverleners?’ Goeie vraag. Waarom distantiëren we onszelf van iets wat de helft van de wereldbevolking heeft? Waarom een nieuwe naam verzinnen, terwijl er al een naam is?
Het bericht Flamoes, poenie, yoni: hoe noemen we de poes? verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.