Sinds hij op radiozender SLAM! zijn collega’s aan een genadeloze roast onderwierp, heeft dj Bram Krikke (23) veel fans. Maar wat is dat toch met die snor? Tekst: Milou Deelen | Beeld: Rachel Schraven Een kwartier voor onze afspraak belt Bram vanuit Bar Botanique in Amsterdam. Hij is er al, waar we blijven, hij heeft er zin in! Bij binnenkomst geeft de enthousiaste spring-in-’t-veld een stevige hand. ‘Meestal ben ík de interviewer. Dit is de eerste keer dat ik word geïnterviewd. Sick hè?’ Je hebt in januari de Marconi Award voor Aanstormend Talent én de Zilveren RadioSter Man gewonnen. Hoe was dat? ‘Bizar. Zat ik als 24-jarige snotneus ineens tussen allemaal radiogrootheden op de eerste rij en won ik ook nog eens twee prijzen. Alsof ik als zak grind genomineerd was tussen allemaal zalmen en tonijnen. Toen ik mijn naam hoorde dacht ik wel even: oh jee, moet ik dat podium op? Maar bij de tweede prijs was de spanning weg.’ Even daarvoor ging je viral met een radioroast, waarin je diezelfde radiowereld op de hak neemt. Waarom? ‘We hadden bij SLAM! al langer het idee om een beetje tegen de radiowereld te schoppen. Juist omdat het een statige wereld is waarin iedereen elkaar best wel met rust laat. De nieuwe programmering in de radiowereld leek ons de perfecte timing. Die clip ging tegen mijn verwachting in viral. Zelfs van de dj’s die werden geroast kreeg ik leuke reacties. Giel Beelen heeft het nummer zelfs gedraaid in zijn show en op zijn social media gedeeld – lekkere promotie was dat. 2019 had voor mij, met die viral en prijzen, niet beter kunnen beginnen. Dit jaar kan nu eigenlijk al niet meer stuk.’ Hoe bevalt het bij SLAM!? ‘Heel erg goed. We zijn met allemaal jonge gozers en het leuke is dat alles kan. Ik word wakker met een creatief idee en diezelfde avond kan ik het uitvoeren. Er zijn geen grenzen. Soms zoeken we een randje op of gaan we er net overheen. Dat wordt niet altijd gewaardeerd, haha.’ Krijg je veel kritiek? ‘Eigenlijk niet. En de kritiek die ik krijg is nooit echt persoonlijk. Als ik al haat krijg, gaat dat vooral over mijn snor; dat ik hem moet afscheren. De vergelijking met Hitler wordt vaak gemaakt.’ Ja, wat is dat met die snor? ‘Ik was altijd al benieuwd hoe een baard me zou staan. Vorig jaar besloot ik me een maand niet te scheren. Qua baard kwamen er alleen een paar verdwaalde haren, maar mijn snor was wel vol. Sindsdien laat ik ’m staan. Het is nu ook een herkenbaar dingetje, dus ik kom er nu ook niet meer vanaf. Bovendien zie ik er zonder snor uit als een kind van veertien.’
Het bericht Bram Krikke: ‘Ik geniet ervan om het ongemak op te zoeken’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.
