Twee jaar geleden kwam Marsha Elvers (37) erachter dat spermadokter Jan Karbaat haar vader is. Jarenlang insemineerde deze fertiliteitsarts vrouwen met, stiekem, zijn eigen zaad. Zo bleek Marsha ineens tientallen halfbroers- en zussen te hebben. Lees ook: Nancy heeft het slaapfasesyndroom: ‘Mijn vriend moet me elke ochtend uit bed tillen’ ‘In mei 2017 kwam ik thuis van mijn werk en zag dat ik een gesprek had gemist van Stichting Fiom. Dat kon maar één ding betekenen: er was een halfzus- of broer gevonden in hun databank. Daar stond ik als donorkind ingeschreven in de hoop familieleden en misschien zelfs mijn donor te vinden. Ik liep snel naar binnen zodat ik rustig kon terugbellen.’ ‘De Fiom-medewerker zei: ‘Ik heb twee berichten en het is best wel heftig nieuws. Allereerst: we hebben achttien halfbroers en -zussen gevonden. Jij bent er één van negentien.’ Ik kon mijn oren niet geloven. ‘Dat is superveel, hoe kan dat?’ vroeg ik. ‘Dat hangt samen met het volgende nieuws, we denken dat we je donorvader hebben gevonden. We menen dat het de donorarts zelf is: Jan Karbaat.’ Opgelucht ‘Ik was drie jaar toen mijn vader mijn moeder en mij verliet. Ik heb hem nooit meer gezien. Sindsdien zijn mijn moeder en ik met z’n tweetjes. Ik dacht altijd dat mijn vader mijn biologische vader was. Tot mijn moeder me op mijn zeventiende zei dat ze me iets moest vertellen. Ze legde me uit dat mijn vader geen kinderen kon krijgen en dat ze daarom voor een donor hadden gekozen. Mijn moeder verwachtte dat ik boos en emotioneel zou worden, maar ik was vooral opgelucht.’ ‘Ik was blij dat ik zijn zwaktes niet had geërfd’ ‘Mijn wettelijke vader was niet iemand van wie ik wilde afstammen: hij had zijn gezin in de steek gelaten, was alcoholverslaafde en opvliegend. Ik was blij dat ik zijn zwaktes niet had geërfd. Ik kwam van een donor en vond dat prima. Ik was wel benieuwd naar wie mijn donorvader zou zijn. Mijn moeder vertelde dat ze contact had gehad met de donorkliniek, Medisch Centrum Bijdorp in Barendrecht, waar ik ‘verwekt’ was, en dat ik daar een rondleiding kon krijgen.’ Geheimzinnige sfeer ‘Als ik had geweten wat ik nu weet, had ik toen beter opgelet. Want volgens mij gaf de directeur, Jan Karbaat, de rondleiding, samen met zijn vrouw. Maar daar had ik geen oog voor, want in de kliniek was van alles te zien. Zoals tanken met buizen vol met rietjes met bevroren zaad. Dat was vroeger wel anders: in de tijd dat ik gemaakt ben, werd geen diepvrieszaad maar vers zaad gebruikt, werd me verteld.’ ‘Er leek meer aan de hand, maar wat precies? Daar kon ik de vinger niet op leggen’ ‘Ik kon ook een kijkje nemen in de achterkamers met tv-schermen, laatjes met pornobladen en bekertjes. Ik liep ook langs de administratie. Daar werkten allemaal jonge blonde dames, gekleed in een wit met blauw verpleegster-uniform en daar hing een geheimzinnige sfeer. Overal waar ik kwam, werden alle papieren snel omgedraaid. Ik begrijp dat ze niet willen dat bezoekers gevoelige informatie onder ogen kregen, maar er leek meer aan de hand. Wat precies, daarop kon ik de vinger niet leggen.’ ‘Tijdens die rondleiding werd me nadrukkelijk verteld dat ik van een anonieme donor kwam en dat de gegevens van die man waren vernietigd. Zo was de wetgeving nu eenmaal. Ik zou kunnen gaan zoeken, maar dat had echt geen nut, werd me op het hart gedrukt tijdens de rondleiding, er was geen informatie bekend. Dat accepteerde ik. Mensen vroegen me wel eens: mis je je vader? Joh, ik weet niet beter. Ik heb geen herinneringen aan die man. Dat geldt ook voor mijn donorvader.’
Het bericht Marsha’s vader is spermadokter Jan Karbaat: ‘Ik heb 48 halfbroers en -zussen’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.