Kinderen krijgen de normaalste zaak van de wereld? Deze vrouwen moeten er niet aan denken. En daar heeft hun omgeving moeite mee. ‘Ik word egoïst genoemd.’ Tekst: Rhijja Jansen Renate Kopo is getrouwd, heeft een huis, een tuin en honden. En met haar 28 jaar nadert ze de gemiddelde leeftijd waarop vrouwen een kind krijgen (29,8 jaar). ‘Maar dat gaat nooit gebeuren,’ zegt ze met volle overtuiging. Renate is niet altijd bewust kinderloos geweest. Als tiener dacht ze dat ze ooit een gezinnetje zou stichten. ‘Ik was nog jong, ik wist niet beter,’ vertelt ze. ‘Het kwam niet in me op dat het ook een mogelijkheid was om géén kinderen te krijgen. Als man en vrouw ga je samenwonen, trouwen, krijg je kinderen en ga je een gelukkige toekomst tegemoet. Dacht ik.’ Maar Renate merkt al gauw dat ze doodongelukkig van het idee van kinderen zou worden. ‘Ik heb niks met kinderen. Ze zijn druk, vaak brutaal en luisteren slecht. Ik snap dat dit met opvoeding te maken heeft, maar ik heb ook geen zin om hier tijd en energie in te steken. Het levert mij gewoon niets op. Daarnaast heersen er erfelijke aandoeningen in mijn familie, die ik niet wil doorgeven aan een kind.’ Tijdens het daten, merkt Renate dat veel mannen wél een kinderwens hebben. ‘Sommigen hadden de namen van hun toekomstige kids al bedacht. Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres. Toen ik mijn huidige man via internet leerde kennen en ik hem zei dat ik geen kinderen wilde, antwoordde hij dat ik een vrouw naar zijn hart was. Toen we trouwden, waren kinderen uiteraard niet welkom op onze bruiloft.’ Als Renate anderen vertelt dat ze geen moeder wil worden, wordt hier door haar omgeving afwijzend op gereageerd. ‘Wacht maar, die kinderwens komt vanzelf wel’, is een opmerking die ze al honderden keren heeft gehoord. Van buren, van familieleden en zelfs van vrienden. Van haar buurtgenoten begrijpt ze deze opmerking nog wel: ze woont in een dorpje aan de rand van de Bible Belt, ‘met meer kerken dan woningen’. Maar dat zelfs vrienden en kennissen haar kinderloze bestaan niet serieus lijken te nemen, vindt ze jammer. ‘Je bent blijkbaar een vreemde eend in de bijt als je geen kinderen wilt. Het is duidelijk taboe.’ Het mooiste wat er is? Ook Silvana Molhoek (31) heeft zich nooit aangetrokken gevoeld tot het moederschap. In tegenstelling tot Renate vindt zij kinderen wél heel leuk: ‘Ik heb ook altijd opgepast. Maar ik vind het ook heel fijn als ik ze na een paar uur weer kan overdragen aan hun ouders. ‘Waarom wil jij nou geen moeder worden?’ vragen veel mensen. ‘Je bent zo leuk met kinderen!’ Tja, dat ik geen moeder wil worden, betekent niet automatisch dat ik een hekel aan kinderen heb. Moeder worden past gewoon niet bij mijn leven. Dat hele zwanger zijn lijkt me al niks, en als die baby er eenmaal is, is het een heel gedoe om überhaupt de deur uit te gaan. Het beperkt je in je vrijheid. Ik zie mezelf dat allemaal niet doen. Het pást niet bij mij. Daarnaast vind ik de wereld geen mooie plek voor kinderen. Het gaat slecht met het klimaat, er zijn oorlogen en mensen gunnen elkaar vaak het licht in de ogen niet.’ Silvana heeft nog een goede reden om kinderloos te willen zijn: ze heeft de huidziekte ichthyosis hystrix. ‘Dat komt erop neer dat ik gele en groene vlekken heb over mijn hele lichaam, door dode huidcellen die niet willen loslaten. Deze ziekte kreeg ik door een spontane mutatie. Vorig jaar hoorde ik dat het erfelijk is. Als ik een kind krijg, is er vijftig procent kans dat ik mijn huidziekte doorgeef.’ Ze wil niet dat een kind wordt opgezadeld met wat zij dagelijks meemaakt. ‘Ik word aangegaapt, nagewezen, mensen op het terras vallen stil als ik voorbijloop… Het dieptepunt was een paar jaar geleden op een festival. Daar kreeg ik opmerkingen als ‘je moeder had je nooit moeten baren’, ‘gedrocht’ en ‘waarom ga je niet douchen?’. Het was vernederend.’ Silvana heeft nu tien jaar een vriend, die ook geen kinderen wil. Als mensen vragen waarom ze geen kinderen heeft, is ze hier open over. ‘Toch merk ik dat het niet echt geaccepteerd wordt. ‘Je weet niet wat je mist, dit is het mooiste wat er is!’ roepen mensen. Ik vind dat vervelend. Dat zij kinderen geweldig vinden, betekent toch niet dat ik dat óók moet vinden? Als ik hen vertel over mijn erfelijke huidziekte, wijzen ze me op ivf. Of ze zeggen dat ik ermee heb leren leven, dus dat ik dat mijn kind ook kan leren. Maar het gaat me niet alleen om mijn huidziekte. Ik wíl ze gewoon niet. Maar dat lijkt bijna niet te mogen. Ik ben toch niet alleen maar op de wereld gezet om kinderen te baren?’
Het bericht Renate is bewust kinderloos: ‘Dat zij kinderen geweldig vinden, betekent toch niet dat ik dat óók moet vinden?’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.