Géza Weisz (32) is acteur en dj en schrijft voor VIVA elke week over zijn leven.
‘Volgens mijn beste vriend ben ik nergens écht goed in. Hij beweert dat ik de hele boel heb bedrogen. Een fraudeur, kwakzalver en charlatan noemt hij me. Onmogelijk acht hij het, dat iemand die zo weinig gevoel voor ritme heeft, al zo vaak is gevraagd om op feesten en partijen te komen draaien. Bij het minste of geringste leugentje beginnen mijn neusvleugels te trillen, dus dat ik ooit op de toneelschool ben aangenomen, beschouwt hij als een vlaag van verstandsverbijstering bij de toenmalige jury of een corrupt moment in de theatergeschiedenis.
Ik kan niet autorijden (omdat mijn handjes te klein zijn), ik kan niet voetballen (omdat mijn voeten te plat zijn) en mijn hoofd is te breed (wat geen gebrek aan talent is, maar wel erg storend). De meeste mensen zullen wellicht betraand en ontredderd zo’n vriend te lijf willen gaan, maar ik word altijd rustig van zijn satirische hardheid. Iemand die zo eerlijk tegen je durft te zijn, moet wel heel veel van je houden.
‘Het besef dat simpelweg niet álles meer mogelijk is, zie ik als een bevrijding’
Het leuke van ouder worden, is dat je steeds beter weet wat je allemaal niet kunt. Mijn ambitie is er niet minder op geworden, maar het besef dat simpelweg niet álles meer mogelijk is, zie ik als een bevrijding. Jarenlang begon vrijwel elk interview met de vraag of ik nou een dj of een acteur was. Ik ging bijna geloven dat ik een keuze moest maken. Maar waarom zou het niet allebei kunnen? Mag het niet van het publiek? Van de zenders? De discotheken? Van mijn vrienden, mijn ouders of van God? Ik ben gevoelig voor de mening van anderen. Hoe onzinnig en zwak ik dat ook van mezelf vind. Ik moet erkennen dat ik een pleasende aard heb. Maar inmiddels durf ik wat vaker gehoor te geven aan mijn eigen verlangens in plaats van wat ik denk dat ‘men’ van mij verwacht.
Op een reeks verjaardagen en bruiloften (gelukkig nog nauwelijks begrafenissen) mocht ik speechen. Het schrijven van zo’n speech vind ik vooralsnog het leukste wat er is. Niet afhankelijk zijn van mensen die je een rol moeten geven of je eventueel willen boeken voor hun club. Enkel pen en papier, of in dit geval een laptop, nodig hebben om hele werelden te kunnen creëren. Dichter bij het beroep van God zul je niet komen. Dus toen ik werd gevraagd voor een wekelijkse column, hoefde ik niet lang na te denken. Schrijven, dat moet er ook nog wel bij kunnen.
Mijn beste vriend vraagt zich terecht af of ik wel genoeg heb gelezen, of ik voldoende naar het journaal heb gekeken en of ik dus wel geëngageerd genoeg ben. ‘Waar ga je het dan in godsnaam over hebben?’‘Geen idee,’ antwoord ik glimlachend. Dat heb ik ook echt niet. ‘Als je het maar niet over mij gaat hebben, hè?’ bromt hij. ‘Nee, natuurlijk niet.’’
Géza’s column komt uit VIVA-2019-19. Dit nummer ligt tot 14 mei in de winkel of kan je hieronder online bestellen.
»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «
Het bericht Géza schrijft: ‘Ik moet erkennen dat ik een pleasende aard heb’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.
