Eliza Perez (34) koopt sinds haar achttiende geen nieuwe kleding meer, maar shopt alleen nog tweedehands. Het levert haar niet alleen een goed gevoel op, omdat ze niet bijdraagt aan de vervuilende kledingindustrie, maar ook een kast vol unieke items. Tekst: Marloes Berghege | Beeld: Neeltje de Vries ‘Een van mijn meest bijzondere stukken is een jurk van Leonard Paris. Ik vond hem voor tien euro in een goededoelenwinkel in Gent, België. Hij is prachtig, met een bordeauxrode rok en een bovenkant van oranje, bordeaux en roze in een grafische Pucci-achtige print. Later zag ik diezelfde jurk terug in het Tropenmuseum bij een expositie over jarenzestigmuziek. Mijn jurk, die ik voor tien euro kocht, een museumstuk! Wie kan dat nou zeggen? Ik had een schat gevonden en daarmee ook nog iemand geholpen door het goede doel te steunen. Dat gaf echt een kick.’ Betere pasvormen ‘Fast fashion voelde voor mij nooit helemaal goed. Het is toch bizar dat een jurk maar vijf euro kan zijn? Voor dat geld moet de jurk worden gemaakt, naar de winkels worden vervoerd; er klopte voor mijn gevoel iets niet. Door een grote ramp bij een fabriek in Bangladesh werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt dat de kleding van grote ketens vaak onder barre omstandigheden wordt gemaakt. Het is een vervuilende industrie en volwassenen en zelfs kinderen worden vaak uitgebuit. Waarom zou ik iets kopen wat daar aan bijdraagt? Ik wilde dat niet meer, dus besloot ik te breken met fast fashion en helemaal over te stappen op tweedehands. Ik was toen achttien en heb sindsdien nooit meer ‘nieuwe kleding’ gekocht. Op onderbroeken en panty’s na. Die koop ik wel nieuw, maar dan let ik er wel op dat ze duurzaam worden gemaakt.’ ‘Ik vond de stijl fantastisch en merkte dat de pasvormen beter aansloten bij mij mijn lichaam’ ‘De overstap was voor mij niet heel moeilijk, omdat ik tweedehandskleding al ontdekt had. Mijn eerste baantje was als serveerster op een terras aan het Waterlooplein. Elke dag kreeg ik aan het einde van de dag contant uitbetaald. Heel gevaarlijk, want ik had al snel alle vintagemode op het plein in het oog. Ik vond de stijl fantastisch en merkte dat de pasvormen beter aansloten bij mij mijn lichaam. Een jurk uit de jaren vijftig, zestig of zeventig zat meestal meteen goed. Bij nieuwe kleding had ik daar nog weleens moeite mee. Bij de H&M had ik bijvoorbeeld de grootste maat nodig en dan nog zat het vaak niet goed.’ ‘Iets wat ik altijd maar raar vond, want ik beschouw mezelf helemaal niet als dik. Dus waarom heb ik überhaupt de grootste maat? Tweedehandskleding past dus goed bij mij, maar dat wil niet zeggen dat ik het soms niet jammer vind dat ik niet shop bij de grote ketens. Ik zie hartstikke leuke kleren om me heen en sluit door mijn keuze ook veel mooie kleding uit. Mijn zusje koopt vaak bij Zara en Primark en ziet er heel leuk uit. Maar als ik dan hoor waar ze het gekocht heeft, denk ik meteen: nee. Ik kan en wil me niet over mijn principes heen zetten. Het geeft me een fijn gevoel als ik me aan mijn principes kan houden en ik weet ook hoeveel moois er tweedehands te krijgen is. Ik weet dat ik én kan shoppen én een goed gevoel kan hebben. Dat sluit elkaar niet uit.’ Van ruilen komt… ‘Inmiddels ben ik behoorlijk bedreven in mijn koopjesjachten. Ik ga naar rommelmarkten, kringloopwinkels en ik struin graag op Marktplaats. Ik weet waar ik moet zoeken. Maar mensen weten mij ook te vinden: er wordt vaak bij me aangeklopt voor bijzondere gelegenheden. En ik heb een paar ruilparty’s georganiseerd. Iedereen neemt dan kleren mee waar zij of hij vanaf wil en gaat met elkaar ruilen. Daar zit echt van alles tussen, van yogapakjes tot galajurken met handschoenen. Het leukste aan die ruilparty’s is dat iedereen blij naar huis gaat.’ ‘Ik vind het leuk om mensen te helpen en ik heb oog voor wat iemand goed staat’ ‘Ik vind het leuk om mensen te helpen en ik heb oog voor wat iemand goed staat. Als ik een jurk zie, dan zie ik daar eigenlijk meteen een mens in. Ik kan echt iemand aanspreken op straat voor een jurk die ik in mijn bezit heb. Een paar jaar geleden stond ik op een markt met allerlei kleding en heb ik een vrouw blij gemaakt met een prachtige zijden jurk met een peplum en knoopjes aan de achterkant. Ze liep langs en ik sprak haar aan omdat ik zeker wist dat die jurk iets voor haar was. Het bleek een schot in de roos, want ze zocht nog een jurk voor een bruiloft in Italië en hij paste perfect. Alsof hij voor haar gemaakt was. Zoiets maakt mijn dag.’ Klein beginnen ‘Ik neem ook regelmatig items mee voor iemand in mijn omgeving, als ik tijdens het shoppen iets tegenkom. Overhemden van Hugo Boss voor mijn vader en schoon-vader en onlangs nog een glitterbroekpak voor mijn bestie. Ze zijn dan echt verrast en blij, en dat nodigt misschien wel uit om vaker tweedehands te shoppen. Mijn vrienden en familie kopen wel nieuwe kleding en het is niet mijn intentie om ze te bekeren, maar wel om ze wat meer bewust te maken en te laten zien wat er allemaal mogelijk is met tweedehandskleding. Als mijn zusje dan zegt dat ze ook een ruilparty gaat organiseren, ben ik supertrots.’
Het bericht Eliza Perez (34) koopt al zestien jaar geen nieuwe kleding: ‘Ik scoor designerjurken voor een prikkie’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.