Géza Weisz (32) is acteur en dj en schrijft in VIVA elke week over zijn leven.
‘Al maanden ben ik aan het repeteren voor het programma Dance dance dance. Zo’n vijf uur per dag sta ik zwetend voor een spiegel te kijken naar een uit de kluiten gewassen dwerg met weinig gevoel voor ritme. Van alle ongemakkelijke situaties waar ik mezelf in heb gemanoeuvreerd, is dit verreweg de meest gênante. Als kind heb ik zelden geoefend op muziek, al snel werd duidelijk dat dansen niet tot een van mijn talenten behoorde. Mijn vrienden schateren het uit als ik op een dronken avond het wel op de heupen krijg en volledig uit de maat mijn pasjes toon. De meeste mensen zullen zich bij zo’n gebrek aan talent neerleggen en het voorgoed laten rusten.’
‘Ik niet. Twee maanden lang heb ik les gehad in moderne dans, hiphop, house en pop. En nu zijn de opnames begonnen voor de shows. Het concept van het programma is eenvoudig: vijf bekende koppels dansen tegen elkaar op bestaande nummers. Vaak worden de choreografieën uit de videoclips van diezelfde nummers gebruikt. Mijn danspartner is Sharon Doorson, die niet alleen een geweldige stem heeft, maar ook een magistrale danseres blijkt te zijn. Vlak voor de eerste repetitie heb ik haar even apart genomen en gezegd dat ik het niet erg zou vinden, het zelfs enigszins zou toejuichen, als ze toch voor een andere partner zou kiezen. Ze stelde me gerust door te zeggen dat zij het niet erg zou vinden als we het programma niet zouden winnen. Helaas ben ik minder barmhartig als het op spelletjes aankomt. Winnen is voor mij toch altijd belangrijker dan meedoen.’
‘Terwijl ik in mijn hoofd probeer mee te tellen, verlaten de meest bizarre kreten mijn mond’
‘Nooit had ik gedacht deel te nemen aan een programma waarin je door een jury vernederd kunt worden. En al helemaal niet met de kunstvorm waar ik mij het minst senang bij voel. In een gigantische studio gevuld met duizenden mensen, onder wie mijn ouders, vrienden en geliefde, sta ik opeens tussen de professionele dansers en danseressen een nummer uit te beelden. Terwijl ik in mijn hoofd probeer mee te tellen, verlaten de meest bizarre kreten mijn mond. Ergens tussen blinde paniek en puur genot in beweeg ik me vol overgave over het podium. Bij vlagen vergeet ik waar ik ben en laat ik me leiden door de trommels, dan weer kijk ik naar de kritische blikken van de jury en vraag ik me af wat me in godsnaam bewogen heeft om hieraan mee te doen. Ik mis hier en daar een pasje, maar heb geen tijd om daar überhaupt bij stil te staan. Met een strakke blik knip ik driemaal met mijn vingers terwijl ik naar voren loop voor het slotakkoord. Als ik mijn armen over elkaar sla voor mijn laatste pose en de staande ovatie van het publiek in ontvangst neem, realiseer ik me dat ik dan misschien geen geboren danser ben, maar wel een heel bijzonder leven leid.’
Géza’s column komt uit VIVA-2019-26. Dit nummer ligt t/m 2 juli in de winkel of kun je hier online bestellen.
»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties?
Schrijf je in voor de VIVA-nieuwsbrief.
Het bericht Géza schrijft: ‘Winnen is voor mij toch altijd belangrijker dan meedoen’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.