Zijn video’s voor Drugslab gaan de hele wereld over, hij haalde er zelfs de cover van The Times Magazine mee. Bastiaan Rosman (26) is dan ook niet bang voor een experimentje. ‘Ik wil taboes doorbreken.’ Tekst: Jill Waas | Foto’s: Liz van Campenhout | Met dank aan Kevin Bacon Bar Hoe ben jij bij Drugslab beland? ‘Vier jaar geleden deed ik auditie voor de BNN Academy, ik zat bij de laatste vijf kandidaten en we kregen de opdracht om een item op te nemen waarin we een koe moesten insemineren. Dat was zo vies; ik ben een stadskind uit Schiedam, dat nog bijna nooit op een boerderij was geweest. Helaas werd ik het net niet, maar een paar maanden later belde BNNVARA alsnog of ik wilde komen praten om een nieuw online programma te presenteren: Drugslab.’ Hoe reageerde je toen je hoorde dat je drugs moest gebruiken voor een camera? ‘Ik vond het heel spannend en stond er wel voor open, ik ben altijd heel nieuwsgierig naar dingen. Het concept van Drugslab vond ik ook mooi: je leert jonge mensen dingen over drugs en maakt ze bewust van de risico’s. Ik wil taboes op drugsgebied doorbreken.’ Had je zelf al veel drugs geprobeerd voordat je dit ging doen? ‘Vóór Drugslab rookte ik weleens een jointje en ik had een paar keer XTC gedaan, maar verder niets. Juist door dit programma gebruik ik privé nu minder. Je leert zo veel over drugs en ik weet nu wat erin zit, wat het met je lichaam doet en wat er kan gebeuren als het fout gaat. Ik ga niet meer zo vaak uit, vind het ook weleens lekker om op zaterdagavond op de bank te zitten in plaats van helemaal lam te gaan. Mijn katers worden ook steeds erger, vaak vind ik dat het niet meer waard.’ We zagen je bij Drugslab de straat op gaan om pakjes nep-coke te verkopen. Is dat niet link? ‘Ja, een beetje wel, ik heb daar vooraf heel goed over nagedacht, want stel je voor dat je op je bek wordt geslagen. De redactie zoekt alles heel goed uit en vraagt bij elk experiment of ik er écht achter sta. Ik ging voor dit item met een verborgen camera in mijn tas de straat op en sprak mensen aan of ze iets wilden kopen. Eén keer kreeg ik een schoudertikje, zo van: yo, ga hier weg. Waarschijnlijk van een andere dealer, die niet wilde dat ik op zijn spot stond. Daar schrik je dan wel van. Ik verbaasde me erover dat ik vrij makkelijk een paar kopers kreeg, terwijl ze niet wisten wat ik echt verkocht. Ze schrokken toen ik vertelde dat ze bijna vijftig, zestig euro hadden betaald voor een zakje poedersuiker. Daar doe ik het voor: mensen even alert maken.’ Dat deed je ook toen je een item maakte over Ritalingebruik onder studenten… ‘Ja, ik ging voor het item undercover naar een plek op de universiteit waar je kunt studeren, en het was bizar hoe makkelijk ik aan Ritalin kon komen. De één na de andere gaf het me, alsof ik om een sigaret vroeg. En eigenlijk kon bijna niemand me vertellen hoe het werkte, wat erin zat, en hoe lang het werkt. Ik vond het heftig om te zien hoeveel studenten dit zomaar gebruiken zonder dat ze ADHD hebben. Ik heb het vroeger geslikt, omdat ik zelf wél ADHD heb, en het is echt klerespul; het heeft een beetje dezelfde werking als speed. Achteraf voelde ik me wel lullig, want die studenten hielpen me aan dat spul, zonder er geld voor te vragen, en ik naaide ze met dit item. Ik studeerde zelf ook weleens op die plek, daar hoef ik nu mijn gezicht echt niet meer te laten zien, haha.’ Zijn er dingen die je echt niet doet op camera? ‘Ik heb een item gemaakt waarin ik testte hoe het is om seks te hebben met Kamagra op, een pil waarmee je het langer volhoudt. Ik vertel daar dan over, maar ik ga geen seks hebben voor een camera, dat is te privé. Ik wil ook geen drugs gebruiken waar je snel verslaafd aan kunt raken, zoals heroïne of crystal meth, daarmee loop ik te veel risico. Dan maak ik liever een item waarin ik ga praten met iemand die verslaafd is aan heroïne.’ Heb je ook weleens een slechte ervaring gehad tijdens het testen? ‘Ja, ik heb een keer 2C-E gedaan, een hallucinerende drug, en daar ben ik vrij slecht op gegaan. Ik zag mensen die er niet waren en raakte behoorlijk in paniek. Toen ik klaar was, heb ik thuis wel even gehuild, omdat ik dacht: wow, wat is er gebeurd? We doen zo veel verschillende drugs, dat dit ook een keer moest gebeuren. Ik vind dat niet zo erg, want het laat aan jongeren zien: kijk gewoon uit, dit kan óók een reactie zijn als je drugs gebruikt. Sowieso weet ik dat ik altijd veilig gebruik, want alles wordt vooraf getest en er is ook een EHBO’er bij de opnames aanwezig.’ Jullie filmpjes gaan inmiddels de hele wereld over… ‘Klopt, we hebben ze bewust ondertiteld, zodat jongeren in landen die wat minder vrij zijn ze ook kunnen zien. Ik weet dat ze ook al zijn nagesynchroniseerd in het Russisch, Spaans en Portugees, dat is heel leuk. Ik krijg altijd positieve reacties, jongeren die me berichtjes sturen van: ik vind het zo fijn dat jullie ons voorlichten over drugs en dat we tenminste íets hebben. Jonge mensen gaan geen hele lap tekst met info over drugs lezen op het internet, die kijken liever een filmpje. Ik was een keer in Boedapest op vakantie en toen kwam er een jongen op zijn fiets langs die zei: ‘Are you Bastiaan from Drugslab?’ Dat was de eerste keer dat ik in het buitenland werd herkend, echt grappig.’
Het bericht Bastiaan Rosman: ‘Ik ben best apart en druk’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.