Tijdens Amsterdam Dance Event geven ze hun grootste soloshow ooit. Sunnery James (38) en Ryan Marciano (37) over hun nieuwe weg, verleidingen en de mythes van het dj-bestaan. Tekst Jill Waas | Foto’s Maaike van Haaster Waarom wordt de show in AFAS Live zo spectaculair? Sunnery: ‘Het is de eerste keer dat we hier solo draaien, al gaan we natuurlijk wel wat gastartiesten uitnodigen. Deze show gaat echt over onze weg: hoe zijn we zover gekomen en wat heeft ons geïnspireerd? We zijn inmiddels allebei vader geworden en willen méér laten zien dan alleen een vette show met vuurwerk en visuals. We komen echt met een boodschap vanuit ons hart. Tuurlijk draait het op de eerste plaats om de muziek, maar je ziet bijvoorbeeld ook uitspraken voorbijkomen van mensen die ons hebben geïnspireerd, zoals Nelson Mandela en John F. Kennedy.’ Ryan: ‘Onze shows waren vooral een feest, en nu willen we er ook een soort message aan toevoegen. We zijn al een tijdje bezig, en als we terug- en vooruitkijken, zien we dat we onszelf opnieuw aan het uitvinden zijn.’ Sunnery: ‘We voelen een nieuwe energie, die we voor het laatst zes, zeven jaar geleden hebben gevoeld toen we internationaal gingen draaien. We hebben de afgelopen tien jaar genomen om onszelf én elkaar goed te leren kennen. De volgende stap is om ons niet meer te laten leiden door anderen en puur te maken wat we zelf willen. In deze selfie-maatschappij wordt heel erg een beeld gecreëerd van wat succesvol en mooi is, en daar moet je bij horen. Wij denken dat het heel belangrijk is om terug te gaan naar de kern en te kijken naar wie je écht bent.’ De DJ Mag-lijst komt er weer aan, waarin de beste dj van de wereld wordt gekozen. Hoe belangrijk is dat voor jullie? Sunnery: ‘Voor ons is die lijst nooit belangrijk geweest, want hoe bepaal je of iemand de beste dj is? Onze sound is totaal niet te vergelijken met die van bijvoorbeeld Martin Garrix of R3HAB.’ Ryan: ‘Soms horen we van collega’s: ik sta erin, dus ik ben beter. Maar dan blijkt dat wij veel meer kaarten voor onze shows verkopen. Wat zegt het dan? Calvin Harris stond vorig jaar niet eens in de top tien, maar verkoopt meer platen dan iedere andere dj.’ Sunnery: ‘Om hoog te eindigen moet je ook keihard campagne voeren en dat hebben wij nooit gedaan. Misschien zijn we daar old skool in, maar het voelt toch een beetje alsof je om stemmen bedelt. We hebben het er weleens met andere dj’s over of we die lijst niet de rug moeten toekeren. Maar sommigen hebben ’m echt nodig, die draaien in bepaalde delen van de wereld waar het wel heel belangrijk is. Ik moet ook zeggen dat Martin Garrix wel een terechte nummer één is; hij is echt een jongen uit de scene, is selfmade en werkt keihard.’ Er heerst nog steeds een mythe rond het dj-bestaan: altijd feesten en de wereld overgaan in privéjets. In hoeverre klopt dat met jullie leven? Ryan: ‘Niet! Wij leven vrij strikt, sporten veel en proberen gezond te eten – voor zover dat kan met al dat vliegveldvoer. En we proberen zo veel mogelijk slaap te pakken als we kunnen, wat lastig is met dit onregelmatige leven én twee kleine kinderen thuis.’ Sunnery: ‘Flink feesten kan misschien als je één boeking in de week hebt en de volgende dag kunt uitslapen, maar niet als je een top-dj bent en vijf shows per week doet. Je valt plat neer als je dan elke avond gaat drinken. Het is ook zeker niet vanzelf-sprekend dat we een jet pakken, want dat kost veel geld en het is bovendien slecht voor het milieu. We doen het alleen als we, zoals afgelopen week, zeven shows in vijf dagen hebben.’ De dj-wereld is flink opgeschud door de dood van Avicii, en grote namen als Hardwell namen een stapje terug door de enorme druk. Voelen jullie die ook? Sunnery: ‘Wij hebben vanaf het begin een heel nauwe band met Avicii gehad, veel samen getourd en hem van dichtbij meegemaakt, en we zagen al snel: deze gast wil helemaal niet draaien. Hij vond er niets aan, wilde eigenlijk alleen maar muziek maken. Maar ja, hij kreeg hits en moest daar toch gaan staan. Als je het achteraf gaat analyseren, zie je dat hij alleen kon optreden onder invloed. Dat ging van Jägermeister naar anti-stresspillen, van kwaad tot erger. Het is heel makkelijk om te zeggen: zijn management heeft hem gepusht. Deels is dat ook waar, maar het was ook een heel schuwe jongen die het allemaal liet gebeuren. Op het allerlaatste moment vond hij het te veel. Hij was mentaal best instabiel, wij hebben heel andere karakters: we vinden het fantastisch om te draaien en krijgen er energie van om in die booth te staan.’ Ryan: ‘Ze zeggen weleens dat dj’s worden geleefd, maar dat laat je zelf gebeuren, je bent je eigen baas. Als wij iets niet willen, gebeurt het ook niet.’ Snappen jullie die verleiding van drank en drugs om je op de been te houden? Sunnery: ‘We hebben het natuurlijk wel om ons heen gezien, maar eigenlijk hebben we al vroeg geleerd dat het niets voor ons is. We zijn allebei heel sportief en om dan zoiets chemisch in je lijf te stoppen… Ik ben er bang voor, ik wil graag de controle over mijn lichaam houden. Het scheelt dat wij elkaar hebben, dat is heel belangrijk om alles te relativeren. Als ik chagrijnig ben, kan ik lekker even mijn gal op hem spuwen en visa versa. Wij zijn elkaars therapeuten.’
Het bericht Sunnery James en Ryan Marciano: ‘Wij zijn elkaars therapeuten’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.