Felice (31) had baarmoederhalskanker en was door de gevolgen daarvan al aan huis gekluisterd. Daar komt nu het coronavirus bovenop, waardoor ze familie en vrienden helemaal niet meer ziet… Ik was dertig, net moeder geworden. Niemand dacht aan dat uitstrijkje, ik ook niet. Er wordt nu gezegd: Door corona is alles in klap anders. Maar ons leven staat vanaf 10 januari 2019 al stil. Als je ziek wordt, raak je automatisch afgezonderd van de maatschappij. Ik kwam al niet meer in de supermarkt, in een restaurant of op een feestje. En ik kon ook al een hele tijd niet normaal wandelen of spelen met mijn zoontje. Ons gezin leeft eigenlijk al een jaar in een vorm van isolatie, alleen was het nog net te doen. Totdat corona zich verspreidde over de wereld en uiteindelijk ook ons land bereikte, waardoor wij nu in complete isolatie leven. Geen fysieke sociale contacten meer. Geen knuffels, kussen of een klein borreltje met familie of vrienden. Niemand komt meer langs, en nu kunnen mijn man Koen en ons zoontje Hugo van anderhalf ook niet meer naar buiten. Koen hockeyde twee keer per week, dan kwam er iemand bij mij en kon hij de hele dag uitwaaien. Familie en vrienden zorgden ervoor dat er elke dag iemand bij ons langskwam, maar dat kan nu niet meer. Niemand anders kan ons helpen, omdat ik door mijn zwakke immuunsysteem geen enkel risico mag lopen. ‘Mijn arts zei letterlijk: ‘Je hebt pech of geluk, we weten niet wat je kansen zijn’ Bloeding op de babyshower Op Valentijnsdag 2018 kwam ik erachter dat ik zwanger was. We waren dolgelukkig, want we wilden niets liever dan een groot gezin. Op mijn babyshower kreeg ik een bloeding en moest direct naar het ziekenhuis. Het was op dat moment vijf weken voor de geplande keizersnede. Hugo lag in een volledige stuitligging en omdat ik leed aan extreme zwangerschapsmisselijkheid waarvoor ik af en aan in het ziekenhuis lag om behandeld te worden tegen uitdroging, was ik te verzwakt om op een natuurlijke manier te bevallen. Na het abrupte einde van mijn babyshower door de bloeding, werd er een uitstrijkje gemaakt. Een week later zou ik de uitslag krijgen, maar die kwam nooit. Ik dacht: geen nieuws, goed nieuws en ging ervan uit dat als er iets uit was gekomen, de artsen het me echt wel hadden verteld. Ik was tenslotte heel vaak in het ziekenhuis voor mijn misselijkheidsklachten. De geplande keizersnede heeft ervoor gezorgd dat ik een normale bevalling kon meemaken, als een normale vrouw. Ik denk er geregeld aan terug hoe extra verdrietig het was geweest als tijdens het persen de tumor was ontdekt. Een baby kan zich niet door tumorweefsel heen wringen, waardoor ik in dat geval tijdens mijn bevalling zou hebben ontdekt dat ik kanker had. De geboortedag van Hugo is daarmee met recht de mooiste dag uit mijn leven. Tien weken heb ik een geweldige kraamtijd gehad en voelde ik me intens gelukkig. Dat pakt niemand me af. Loodzware chemo Na de bevalling namen de bloedingen toe, maar omdat die ook konden worden toegeschreven aan de kraamperiode, was dat geen aanleiding voor de artsen om me opnieuw te onderzoeken. Geen moment dacht iemand nog aan dat uitstrijkje, ikzelf ook niet. Ik was dertig en net moeder geworden… Dat ik kanker kon hebben, kwam niet eens in me op. Maar dat was het dus wel. Omdat de bloedingen niet stopten, ben ik op mijn eigen aandringen toch opnieuw onderzocht. Drie maanden na de bevalling kreeg ik de diagnose: baarmoederhalskanker, stadium 3C. Mijn hele baarmoederhals bleek al ingenomen te zijn door de tumor en er waren uitzaaiingen gevonden in lymfeklieren. Ik wil iedereen echt op het hart drukken om op tijd een uitstrijkje te laten maken. Tegen de tijd dat er klachten ontstaan, is het meestal al te laat. Baarmoederhalskanker is een soort kanker dat goed te behandelen is. Maar dan moet je wel op tijd zijn. Ik was dat niet en moest een enorm zware behandeling volgen van acht chemokuren van acht uur per dag en een groot aantal in- en uitwendige bestralingen. Lichamelijk en mentaal ging het zo slecht met me dat ik bijna mijn hele kuur in het ziekenhuis heb doorgebracht.
Het bericht Felice (31) had baarmoederhalskanker: ‘Wij leven al ruim een jaar in isolatie’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.