Naam: Myron, leeftijd: 36, status: tevreden. Oftewel: Ze heeft nog nooit een relatie gehad, maar voelt zich toch gelukkig.
‘Liefde komt vanzelf op je pad, zei mijn moeder altijd. Op ieder potje past een dekseltje. Maar waar klasgenootjes op de middelbare school verliefd werden en verkering kregen, werd mijn tienerhart keer op keer gebroken. Als ik een jongen leuk vond, deed ik alles voor hem. Ik ben een geboren pleaser, voornamelijk uit onzekerheid. De jongens die ik leuk vond, maakten daar misbruik van. Zo werd ik al op mijn dertiende ontmaagd omdat ik straalverliefd was. Door seks te hebben, hoopte ik hem voor me te winnen, maar na die ene keer dumpte hij me meteen. Om mijn verdriet te verzachten, ging ik door naar de volgende kandidaat. Het riedeltje herhaalde zich opnieuw en de hele school praatte erover. Ik kreeg een reputatie als sloerie, terwijl ik maar één ding wilde: een vast vriendje.
Studeren
Na de middelbare school besloot ik in Groningen te gaan studeren, ver weg van mijn geboortedorp en alle bijbehorende mensen. Dit moest een nieuw beginnen worden! Toch nam ik mijn rugzakje mee, want uit angst dat ik weer een slechte naam zou krijgen, hield ik iedereen op afstand. Ik focuste me op mijn studie en bleef uit de buurt van feestjes en andere sociale gelegenheden. Achteraf gezien was dat niet slim, want ik heb veel gemist en ik voelde me erg eenzaam. Tijdens mijn stage heb ik mezelf wel wat meer opengesteld en gelukkig kreeg ik vrienden. Maar liefde? Nee. Ik heb al die jaren niet eens gedatet!
Op mijn achtentwintigste was ik klaar met mijn master, had ik een baan, een huis, vrienden en was ik het singlebestaan helemaal zat. Ik ben het internet opgedoken en volop gaan daten. Een scala aan mannen kwam voorbij, van begin twintig tot halverwege de vijftig. Veruit de meeste keren bleef het bij één date. Dat lag zowel aan die mannen als aan mij. Ik vond het nog steeds moeilijk om mezelf open te stellen en ik voelde niet snel een klik. En als die klik er wat mij betreft was, bleek dat nooit wederzijds. Na jarenlang internetdaten ben ik dus nog steeds single. De langste periode dat ik ooit met iemand heb gedatet, was acht weken. Dat kun je dus geen relatie noemen. Seks heb ik trouwens wel, af en toe. Maar dat is oppervlakkig en meestal eenmalig. Ik heb geen idee hoe het voelt om de ‘liefde te bedrijven’, zoals in de films en boeken.
Tevreden
Mensen kijken me raar aan als ik vertel dat ik nog nooit een relatie heb gehad. Mijn ouders en vrienden snappen er ook niks van. Soms voelt het alsof er iets mis met me is. Het afgelopen jaar ging ik aan alles twijfelen. Was ik niet leuk genoeg? Mooi genoeg? Slim genoeg? Ik werd heel somber en besloot in therapie te gaan. Dat gaf veel inzichten, over mijn jeugd, pleasegedrag en het type mannen waarop ik val – onbereikbare. Dat is dus iets wat ik eerst moet veranderen, als ik echt een relatie wil. Misschien ben ik er gewoon nog niet aan toe.
Wat ik inmiddels wel besef, is dat single zijn geen schande is. Ik heb echt geen man nodig ter bevestiging dat ik een leuk mens ben. Bovendien zitten er voordelen aan alleen zijn. Ik kan gaan en staan waar ik wil, veel reizen en investeren in mijn vriendschappen en familie. Natuurlijk zou een vaste vriend een welkome toevoeging zijn. Misschien zou ik zelfs een gezin willen stichten. Maar als dat niet gebeurt, ben ik ook gelukkig. Ik ben een tevreden mens. En wie weet ontmoet ik mijn ware liefde wel in het bejaardentehuis. Alles is nog mogelijk.’
Tekst: Sofie Rozendaal | Beeld: iStock
De Status is afkomstig uit VIVA. De nieuwste editie ligt vanaf 15 juli in de winkel en kun je via de bestelbutton hieronder bestellen.
»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «
Het bericht Myron (36) heeft nog nooit een relatie gehad: ‘Wie weet ontmoet ik hem wel in het bejaardentehuis’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.