Hij is dj op NPO Radio 2, duikt met zijn podcast De derde kamer de politieke wereld in en dan heeft hij ook nog een vliegbrevet. Wat doet Wouter van der Goes (47) eigenlijk niet? ‘Ik heb wel een soort zendingsdrang.’
Wie: Wouter van der Goes.
Geboren: 18 januari 1973, Alkmaar.
Carrière: Wouter begon zijn carrière al op jonge leeftijd bij verschillende piratenzenders. Hij werd op achttienjarige leeftijd aangenomen bij Radio 538 en maakte daarna de overstap naar Veronica FM/Yorin, waar hij o.a. het programma Gijs & Wout met Gijs Staverman presenteerde. Ook werkte hij als voice-over en dj bij 3FM en hielp hij als programmadirecteur Q-Music opzetten. Sinds september 2014 presenteert Wouter elke werkdag van 18.00 tot 20.00 uur Wout2Day op NPO Radio 2, met op vrijdagavond de fameuze Vinyl friday. Daarnaast heeft hij samen met politiek verslaggever Lars Geerts de podcast De derde kamer voor de KRO-NCRV op NPO Radio 2.
Relatiestatus: Wouter is getrouwd.
Het eerste wat over jou opduikt op Google is: ‘Wouter van der Goes presenteerde al op jonge leeftijd op piratenzenders.’ Was je altijd al met draaien bezig?
‘Ja, dat is wel grappig. In de vierde klas van de lagere school draaide ik al op feestjes. Samen met een jongen, Oscar, die ik nog regelmatig tegenkom als technicus. Mijn vader was leraar Engels en hij nam in de vakanties de professionele geluidsinstallatie van school mee naar huis.
Hij vond het goed dat ik die gebruikte, dus ik had vrij professionele apparatuur met een mengpaneeltje en twee pick-ups. Vanaf dat moment draaide ik dus al en dat is op de middelbare school eigenlijk zo doorgegaan. Als we een schoolfeestje hadden, was het vanzelfsprekend dat ik daar stond.’
Met alle meisjes vol adoratie bij je dj booth?
‘Nee, helemaal niet. Ik had een dikke bril, een beugel, geen gel in mijn haar en gaf niks om mode – het liefst droeg ik elke dag dezelfde spijkerbroek die lekker wijd zat. Verder vond ik mijn fiets heel stoer, want daar had ik allemaal stickers van radiozenders opgeplakt. Dat waren natuurlijk geen dingen waar je populair mee werd bij de meisjes.
Ik geloof dat iedereen me wel aardig vond, maar diskjockeys waren toen nog niet de coole jongens. Als ik nu foto’s van mezelf terugzie, denk ik: man, wat was er met jou aan de hand?’
Hoe belandde je bij die piratenzenders?
‘Toen ik een jaar of twaalf was, verhuisde mijn oma naar Amsterdam. Ik was daar veel in de vakanties en dan fietste ik naar de Da Costakade en de andere plekken waar de radiopiraten zaten. Op de een of andere manier lukte het me altijd om binnen te komen, dan mocht ik de telefoon opnemen, koffie halen, maar vooral rondhangen met die jongens – dat vond ik te gek.
Alles wat ze deden en zeiden, nam ik in me op en zat ik op de fiets terug nog te analyseren. Radio 10 begon toen net, daar zat Ferry Maat, hij was echt dé radioman. Ik mocht ’s middags bij hem kijken en daar leerde ik zo veel van.’
Wanneer begon je zelf met draaien?
‘Op mijn veertiende. Bij ons in de buurt zat ook een piraat in een flatgebouw. Je mocht daar verzoekjes doen, en toen heb ik dat telefoonnummer gebeld en gezegd: ‘Ik wil weleens komen kijken.’ Dat vond hij oké en eenmaal daar zei ik dat ik zelf wel een programma wilde doen. Tot mijn grote verrassing zei hij: ‘Oké, ik heb op vrijdag nog een gaatje.’
Ik heb geen idee hoe ik dat programma heb gemaakt, maar na afloop kreeg ik de vraag of ik dat elke vrijdag wilde doen. Via wat omwegen ben ik bij een andere piraat in Egmond terechtgekomen, die heeft me de belangrijkste basis geleerd van mijn huidige werk. Ik ben heel gelukkig met wat ik nu doe. Ik kan bij de NPO radioprogramma’s maken, inspreken, ik maak podcasts en ik kan bijdragen aan een sterke publieke omroep.’
Veel mensen vinden politiek saai, jij maakt er juist een podcast over: De derde kamer.
‘Ik vind politiek heel leuk, en merk dat er bij alle politici – tot onze minister-president aan toe – veel behoefte is om in jip-en-janneketaal aan mensen uit te leggen wat er speelt. Ik hou ervan om aan bewindspersonen te vragen: ‘Ja, maar hoe dan?’ Zo’n Hugo de Jonge die roept: ‘Rutte is als een Netflix-serie, na een paar seizoenen ken je het wel,’ maar ondertussen wel met Rutte een land aan het besturen is.
Hoe werkt dat dan in je hoofd? Je kunt toch niet vandaag zeggen: ‘Je bent mijn vriend,’ en morgen: ‘Het wordt tijd dat je gaat.’ In de politiek kan dat dus wel, en ik vind het heel interessant om mensen daarover uitleg te geven. Ik heb daarin wel een soort zendingsdrang.’
Maak je je druk over wat er momenteel allemaal gaande is in de wereld?
‘Ik kan me er soms heel erg druk over maken. Nu speelt #blacklivesmatter, op dat vlak heb ik bijvoorbeeld mijn mening wel bijgesteld. Ik heb me vroeger nooit gerealiseerd welke pijn er zat aan de kant van mensen met een donkere huidskleur. Op school is het slavernijverhaal slechts sporadisch benoemd. En bij ons thuis was Zwarte Piet gewoon een grappig mannetje dat achter Sinterklaas aanliep. Nu blijkt dat zo veel mensen daar last van hebben, vind ik dat we het niet langer mogen negeren.
Ik ben me er de laatste jaren meer in gaan verdiepen, omdat ik heel erg verliefd geworden ben op het Caribische deel van ons koninkrijk. Als je je verdiept in de levens daar, zie je dat slavernij echt een rol speelt. Er is daar een wereld voor me opengegaan, die ik niet kende. En ik ben blij dat ik onderdeel kan zijn van de generatie die écht iets kan veranderen.’
Tekst: Jill Waas | Foto’s: Lin Woldendorp
Met dank aan: Café-Restaurant Stork
Dit is niet het volledige interview met Wouter van der Goes. Benieuwd naar het gehele interview? Dat kun je lezen in de nieuwste VIVA #33, die vanaf vandaag in de winkels ligt. Weet je dat je de nieuwste VIVA ook als losse editie heel makkelijk kunt bestellen via deze link?
»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER«
Het bericht Wouter van der Goes: ‘Ik ben gewoon een blije eikel’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.