Quantcast
Channel: Magazine Viva – V!VA – Niets te verbergen
Viewing all articles
Browse latest Browse all 2509

Kim vergokte al haar spaargeld én dat van haar vriend (uit het magazine)

$
0
0

Tijdens de lockdown dacht Kim de perfecte manier te hebben gevonden om geld te verdienen: online gokken. Maar wat een slim idee leek, liep uit op een drama.

Tekst: Vivienne Groenewoud

‘Ik voelde hoe het broodje dat ik een halfuur eerder achter mijn computerscherm had verorberd naar boven kwam. Als ik maar heel stil bleef zitten, zou alles misschien hetzelfde blijven. Dan zou dit niet gebeurd zijn en zou ik nog kunnen terugdraaien wat het computerscherm me vertelde. Maar natuurlijk lukte dat niet. Die rode cijfers waren de harde werkelijkheid. Al mijn geld was weg. En niet alleen van mij, ook dat van Jonathan. Tot op de laatste cent.

Mensen zullen zeggen dat ik gestoord ben. Een stomme idioot. En dat kan ik ze niet eens kwalijk nemen. Het is ook ronduit idioot wat ik heb gedaan. Ik maakte mezelf wijs dat mijn geluk niet op kon. Het ging ook zo makkelijk, die eerste keer. ‘Stort nu vijftig euro en je krijgt vijftig euro cadeau!’ Het was een mailtje van een online casino dat binnenkwam. Omdat ik me dood verveelde, dacht ik: waarom ook niet? Ik stop gewoon als ik die ‘gekregen’ vijftig euro kwijt ben. Binnen een halfuur had ik 750 euro gewonnen. Dít is een leuke hobby, dacht ik. Maar daarna ging het mis.’

Gokkers-mindset

‘Na al dat thuiszitten en de ene na de andere klus in rook te zien opgaan door de lockdown – ik ben freelance fotograaf voor evenementen – gaf dit me voor het eerst sinds lange tijd weer een high. Als ik mijn winst zag, voelde ik me geweldig; ik kon nu geld verdienen zonder van iemand afhankelijk te zijn. Ik focuste alleen op wat ik won, en op die manier hield ik mezelf voor de gek. Ik had nooit eerder gegokt, op een potje toepen na. Als je me had verteld dat ik eraan verslaafd zou kunnen raken, had ik het nooit geloofd. Ik weet nu dat online gokken juist ontworpen is om verslaafd aan te raken. De geluiden en lichtjes… het bracht me in een soort trance.

En het is lekker anoniem: je betaalt via iDeal en je kunt los. Het valt niemand op, wat wel zo was als je dag in dag uit in een casino zou zitten. Het probleem is alleen dat je het geld dat je inzet niet werkelijk in handen hebt. Het blijft heel abstract en daardoor zet je veel makkelijker grote bedragen in. In het begin ging het goed: ik verloor, maar won ook, al had ik moeite om mijn winst te houden. Kwestie van oefenen, dacht ik. Stom, want het is natuurlijk puur toeval.

Verrassen

Ik had besloten om niets tegen Jonathan te zeggen. Hij had in tijden van corona al genoeg aan zijn hoofd met zijn baan in een verzorgingstehuis. Hij werkte zich drie slagen in de rondte en was nu ook nog eens kostwinner met zijn niet al te riante salaris. Ik besloot door te gaan tot ik twintigduizend euro had gewonnen en dan zou ik hem verrassen.

Ondertussen was Jonathan allang blij dat ik niet meer zo lamlendig op de bank hing als hij thuiskwam. Toen hij een keer vroeg wat ik allemaal uitspookte, zo laat nog op de computer, zei ik dat ik een online cursus illustreren op de iPad volgde: ‘En die is zo leuk, ik weet zeker dat ik daar straks, na corona, wat mee kan voor mijn werk.’ Jonathan was blij voor me. ‘Top dat je iets leuks hebt gevonden om te doen, schatje,’ zei hij lief. Heel even knaagde het, ik loog natuurlijk wel. Maar hé, het was voor een goed doel.

‘Hoe blij zou hij zijn als ik hem straks kon vertellen dat ik ons spaargeld had verdubbeld?’

Binnenkort zou ik hem kunnen verrassen. Hoe blij zou hij zijn als ik hem straks kon vertellen dat ik ons spaargeld minstens had verdubbeld? Ja, zo hard ging het. Als ik op winst stond, een keer zelfs achtduizend binnen een halfuur, dacht ik: dan kan het binnen een uurtje ook op vijftienduizend komen.

Verslaafd

De spanning was soms ondraaglijk, maar als de teller dan zo omhoog ging, was het een enorme kick. Een aantal keren heb ik de winst laten uitkeren, maar zodra ik boven een bepaald bedrag zat en ik kon het met een enkele virtuele draai verdubbelen, dan liet ik dat niet na. En ja, dan verloor ik weer en begon het riedeltje opnieuw. Ik weet nu dat dat de typische gokkers-mindset is. Je denkt altijd dat vandaag of morgen het schip met geld binnenkomt.’

‘Ik was of euforisch als ik won, of totaal gefrustreerd als ik verloren had. Dan wilde ik meteen weer achter de computer kruipen om mijn geld terug te winnen. Als Jonathan vroeg wat er mis was, zei ik dat ik het thuiszitten niet goed meer trok en dat ik me zorgen maakte over mijn financiële situatie doordat ik niet kon werken. Het was niet helemaal gelogen.

‘Dan zat ik midden in de nacht in het park op mijn telefoon te gokken’

Ook verzon ik vaak dat ik mijn hoofd wilde leegmaken door een rondje te gaan lopen. Midden in de nacht omdat er dan ‘weinig mensen op straat waren’, maar in werkelijkheid ging ik op een bankje in het park op mijn telefoon zitten gokken. En toen ging het ineens heel hard mis. Ik had aanvankelijk iets van zesduizend euro op mijn rekening staan dat ik had gespaard omdat ik nog belasting moest betalen. Een groter bedrag dan ik gewend was en misschien had ik daarom het gevoel dat het niet op kon. Zeker niet met die kleine beetjes die ik via iDeal betaalde.

Zijn spaarrekening

Totdat ik ineens een melding kreeg dat een overboeking niet was gelukt. Ik checkte mijn bankrekening. Die was leeg, op het geld voor de komende vaste lasten na. Ik raakte in paniek. En in paniek doe je gekke dingen. In mijn geval was dat de pinpas van Jonathans spaarrekening uit het bureau halen om daar wat geld van te ‘lenen’.

De pincode wist ik, want we gebruikten die pas om op onze vakanties van te tanken. Dus kon ik geld opnemen zonder dat hij het zou merken, want voor de dagelijkse dingen gebruikte hij deze pas nooit. Ik heb in totaal een stuk of vijftien keer bij dezelfde pinautomaat geld opgenomen. Steeds hetzelfde bedrag, vijfhonderd euro, zodat ik dat niet zou vergeten. Overschrijven ging natuurlijk niet, dus het gepinde geld stortte ik meteen door op mijn eigen rekening.

Ik wilde het echt alleen maar lenen, terugverdienen en dan teruggeven zonder dat hij het zou merken. Maar… dat gebeurde dus niet. Mijn geluk had me totaal in de steek gelaten. Ik verloor alleen nog maar. Het bedrag bleef oplopen, waardoor ik nog meer in paniek raakte en geld bleef pinnen. Het doel om ons geld te verdubbelen had ik al losgelaten, ik zou God op mijn blote knieën danken als ik terug zou kunnen winnen wat ik had verspeeld.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER«

Ongeloof

Inmiddels had ik met bijna achtduizend euro heel Jonathans rekening leeggeplunderd. Mijn eigen verlies zou ik dan maar voor lief nemen. Het gokken moest afgelopen zijn, ik kon de stress niet meer aan. Het koude zweet prikte onder mijn oksels toen ik weer achter mijn computer ging zitten en inzette. Ik deed mijn ogen dicht, durfde niet te kijken. Totdat ik mezelf uiteindelijk dwong. Dit kon niet waar zijn. Alles was weg…’

‘Een week lang was ik radeloos. Voelde me depressief. Ik kon het niet eens opbrengen om me aan te kleden. Ik had het me zo anders voorgesteld. Het was niet alleen maar ons geld dat ik was verloren, ook van mijn eigenwaarde was niets meer over. Ik voelde me een totale mislukking. Ik vraag niet om medelijden. Er is niemand anders die ik de schuld kan geven behalve mezelf. Ik werd hebberig, het snelle geld leek zo dichtbij. Tot het sprookje als een zeepbel uit elkaar klapte.

Na een week zwelgen, gaf ik mezelf een spreekwoordelijke schop onder mijn kont om weer ‘normaal’ te doen. Het viel handig samen met de versoepelde maatregelen, zodat het nog steeds leek dat ik me zo raar gedroeg door het verplichte thuiszitten. Jonathan wist nog van niets. Normaal gesproken zouden we nu op vakantie zijn en zou hij er ongetwijfeld zijn achtergekomen, maar omdat we dit jaar in Nederland blijven, had hij zijn spaarrekening niet gecheckt. Hij zou nooit zo’n risico met ons spaargeld hebben genomen. Hij haat gokken en verslavingen. Het enige waar ik nog op hoopte, was dat hij mijn goede intenties zou zien en me kon vergeven.

Geld gebruiken

Maar ondanks dat ik zo lang mogelijk in die waan probeerde te blijven, is mijn grootste angst werkelijkheid geworden. Jonathan kwam laatst thuis en zei dat hij een serieus gesprek met me wilde voeren. Het koude zweet brak me uit. Was hij erachter gekomen? We gingen samen aan tafel zitten en hij zei dat hij – nu we dit jaar toch niet op vakantie gingen – iets anders wilde doen met zijn spaargeld.

Zijn zusje valt in een risicogroep en daardoor heeft hij haar al heel lang niet kunnen bezoeken en kan ze ook bijna niet naar buiten. Zeker niet nu de besmettingen weer oplopen. Hij stelde voor om haar een echt mooi sieraad cadeau te doen, iets om haar op te beuren en dat symbool zou staan voor haar kracht. Of ik dat goed vond? Echt, ik kan niet beschrijven hoe rot ik me voelde. Hij die zo braafjes met mij overlegde wat hij met zijn eigen geld zou willen doen, en ik die hem al weken voorloog!

Sommige artikelen kun je maar gedeeltelijk lezen op viva.nl, omdat ze afkomstig zijn uit de papieren VIVA. Uit respect naar onze abonnees én om te zorgen dat wij online leuke gratis content kunnen blijven maken, linken wij je door naar onze magazine-shop om het hele artikel te lezen. Dit is een online platform waar je alle edities van VIVA ook los kunt bestellen. We hopen te kunnen rekenen op je begrip!

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER«

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je in voor de VIVA-nieuwsbrief.

Het bericht Kim vergokte al haar spaargeld én dat van haar vriend (uit het magazine) verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.


Viewing all articles
Browse latest Browse all 2509