Van de schandalen in de turnwereld tot heimelijke opnames in kleedkamer: één op de acht sporters heeft te maken met seksuele intimidatie of misbruik. Meervoudig kickbokskampioen Anne Kamminga (22) werd van haar veertiende tot achttiende bijna dagelijks misbruikt door haar coach. Hij is vorig jaar veroordeeld tot 32 maanden cel, waarvan 16 voorwaardelijk.
‘Direct verliefd was ik toen ik op mijn tiende voor het eerst kickbokste. De adrenaline die door je lijf giert: ik was verkocht en ik had talent. Ik trainde vijf keer per week en binnen een jaar was ik kampioen. Op mijn veertiende stapte ik over naar een andere kickboksschool en kreeg ik een nieuwe trainer, op het eerste gezicht een gewone, vriendelijke man. In januari trainde ik voor het eerst met hem en vanaf mei begon het misbruik. Achteraf zie ik dat hij dat heel stapsgewijs en manipulatief aanpakte.
Thuis had ik veel ruzie met mijn moeder en een vaderfiguur ontbrak. Mijn coach speelde daar handig op in en was één en al luisterend oor. Dat was fijn: eindelijk iemand die er wel voor mij was. Hij probeerde vanaf dag één mijn sociale kring te verkleinen. Als ik iets negatiefs over mijn moeder of over vriendinnen zei, stookte hij dat zó op dat ik oprecht dacht dat alleen hij het goed met me voor had. Tijdens wandelingen hield hij mijn hand vast en knuffelde hij me, zogenaamd om aan te geven dat hij er voor me was. Dat knuffelen werd neuzen; dat vond ik wel een beetje gek. Maar volgens hem hoorde het bij zijn cultuur.
Steeds ging hij een stapje verder, totdat hij me op een dag voluit op mijn mond zoende. Ik wist dat dát niet normaal was, maar begreep het ook niet goed. Hij wilde een vaderfiguur zijn, maar je gaat toch niet met je vader zoenen? Na de training zette hij me altijd dicht bij huis af. Die keer na het zoenen hadden we het erover en toen vertelde hij dat hij verliefd op me was. Vlak daarna begon het seksueel misbruik in zijn auto. Dat deel heb ik verdrongen, maar ik weet wel dat ik, nadat hij me thuis had afgezet, direct naar mijn slaapkamer ging.
De maanden erna leefde ik in een waas: hij misbruikte me bijna dagelijks. En praatte net zo lang op me in totdat ik geloofde dat ik ook verliefd op hem was. Nu begrijp ik dat mijn overlevingsmechanisme aan het werk was. Ik had het gevoel dat ik nergens terecht kon, maar ik vertelde wel twee vriendinnen dat mijn coach en ik verliefd op elkaar waren. Zij vonden het raar – hij was getrouwd en had kinderen – maar we waren zo jong en begrepen niet goed dat het écht niet normaal was dat een man van 53 een relatie had met een vijftienjarig meisje.
Op een gegeven moment hebben mijn coach en ik het zelfs aan mijn moeder verteld. Ze zei: ‘Ja, zoiets dacht ik al, goed dat je het vertelt.’ Dat was het en achteraf heb ik dat haar enorm kwalijk genomen. Ik wilde op dat moment namelijk al uit de ‘relatie’, want naast het dagelijks misbruik was hij me ook gaan slaan. Het ging helemaal niet goed met me, maar niemand leek het te zien. Van iemand die geen schooldag miste, werd ik een verzuimer.
Uiteindelijk belandde ik bij een leerplichtambtenaar en daar is voor het eerst het seksueel misbruik ter sprake gekomen. Zo kwam ik erachter dat mijn situatie helemaal niet normaal was en dat het verkeerd was wat hij deed. In 2017, op mijn achttiende, heb ik het contact met hem verbroken. Twee maanden later heeft de hulpinstantie waarbij ik liep aangifte tegen hem gedaan, omdat hij nog een maatschappelijke functie had en de kans op herhaling groot was.
Het heeft uiteindelijk tot vorig jaar geduurd voordat de rechtszaak voorkwam. In de rechtszaal wilde ik per se mijn verhaal doen, vooral ook om te laten zien welke emotionele schade hij bij mij heeft aangericht. Ik functioneer nog steeds niet normaal en kan daardoor niet werken. Het is heel intens om te beseffen hoe hij me zo heeft kunnen hersenspoelen.
Met kickboksen ben ik helemaal gestopt. Ik wil heel graag nog net zo verliefd op de sport zijn als vroeger, maar alles eromheen is zo’n trigger voor me. Ik vind dat mijn voormalig coach een ontzettend lage straf heeft gekregen, maar ik ben blij dat hij de komende vijf jaar geen les meer mag geven aan kinderen. Anderen die dit overkomt, wil ik op het hart drukken: neem iemand in vertrouwen. Je hoeft het echt niet alleen te doen. Dat heb ik heel lang gedacht, maar er zijn heel veel mensen die je willen én kunnen helpen.’
Het hele verhaal lees je in VIVA-07-2021. Deze editie ligt vanaf 17 februari in de winkel.
Sommige artikelen kun je maar gedeeltelijk lezen op viva.nl, omdat ze afkomstig zijn uit de papieren VIVA. Uit respect naar onze abonnees én om te zorgen dat wij online leuke gratis content kunnen blijven maken. We hopen te kunnen rekenen op je begrip!
Tekst: Jessica van Zanten | Foto’s: Lin Woldendorp
Het bericht Misbruikt door je coach: ‘Met een vaderfiguur ga je toch niet zoenen?’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.