De relatiestatus van Manon: ‘Ik ben zwanger, maar wil weg bij mijn vriend’

Status: voelt zich schuldig

Oftewel: ze is onverwachts zwanger geraakt, maar is niet gelukkig met haar vriend

‘Ik zie hem als een goede vriend, niet als mijn geliefde’

Maar precies toen ik van plan was om er daadwerkelijk mee te stoppen, gebeurde het: ik raakte onverwachts zwanger. Ik heb even getwijfeld over een abortus, maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Ik heb altijd een kinderwens gehad en Gabe was in de zevende hemel. Hij begon onmiddellijk allerlei toekomstplannen te maken.

Maar ondertussen zat ik met mijn handen in het haar. Ik heb met veel vriendinnen gepraat en ze zeiden allemaal hetzelfde: dat hij een geweldige man is en dat ik het een serieuze kans moest geven. Dat heb ik vervolgens ook gedaan. De afgelopen periode heb ik écht geprobeerd om me open te stellen, om naar al
zijn goede kanten te kijken. Maar het lukt me gewoon niet. Ik zie hem als een goede vriend, niet als mijn geliefde. Ik voel me vreselijk schuldig, want hij is een fantastische man die alles voor me over heeft. Maar hoe enthousiaster hij wordt, hoe meer ik wil wegrennen.

Lees ook
De relatiestatus van Loïs: ‘Ik ben zijn onzekerheid spuugzat’

Een paar weken geleden ben ik voor het eerst echt eerlijk geweest.

Ik barstte in huilen uit en zei dat ik niet van hem hou. ‘Lieverd, je bent in de war. Logisch, met al die hormonen in je lijf,’ antwoordde hij. ‘Dat is het niet. Ik heb dit nooit gewild, met jou,’ snikte ik. Hij begon ook te huilen, maar herpakte zichzelf. Nog steeds geloofde hij in een toekomst met mij en ons kind, zei hij.

Hij zou er alles aan doen om eraan te werken. Om een zo goed mogelijke man en vader te worden. Ik zei dat hij al een fantastische man is, dat hij ongetwijfeld iemand heel gelukkig gaat maken. Maar dat ik niet die vrouw ben. ‘Waarom dan niet?’ wilde hij weten. Daar kon ik geen antwoord op geven. Het is een gevoel. Een gevoel dat ik bij hem mis.

Wat zijn mijn opties? Bij Gabe blijven, samen ons kind grootbrengen en accepteren dat ik mijn leven deel met iemand die niet de liefde van mijn leven is? Of kies ik voor mezelf, word ik alleenstaande moeder met co-ouderschap, op zoek naar liefde? Beide scenario’s voelen verkeerd, als falen. Maar misschien is die laatste optie wel het beste, juist voor mijn kind.

Want als ik niet gelukkig ben, heeft dat ook invloed op hem. Dat is waarschijnlijk erger dan opgroeien met ouders die niet bij elkaar zijn. Het is de moeilijkste beslissing die ik ooit heb moeten nemen. En ik ben nog elke dag kwaad op mezelf dat ik het zo ver heb laten komen.’

VIVA nieuwsbrief

Iedere week de leukste nieuwsbrief van Nederland in je mailbox?

Beeld: GettyImages