In het gunstigste scenario ben je gék op je stiefkinderen. Maar er zijn ook vrouwen als Annet, die een grote weerstand voelt tegen de dochter van haar partner.
Annet (33, advocaat) is stiefmoeder van Luna (fictieve naam). Maar liever was ze dat niet geweest. Niet dat ze Luna uit haar leven wil hebben, ze snapt zelf ook wel dat dat haar man vreselijk verdrietig zou maken. Maar als ze de tijd kon terugdraaien, zou haar leuke, knappe en bijna ideale man een iets minder kattig rugzakje op zijn rug hebben hangen.
Annet: ‘In het begin vond ik het fantastisch, gezinnetje spelen. Mijn stiefkind was net twee toen ik haar ontmoette. In de woonkeuken stond een lief meisje me guitig aan te staren met van die felblauwe ogen, en na een paar uur wist ik: van dit meisje ga ik heel veel houden. En dat gebeurde ook. In no time werden dochterlief en ik dikke vriendinnen. Op straat was het mijn hand waarnaar ze greep, en ík moest haar in bed stoppen. Dat kneuterige in het weekend vond ik een heerlijke afwisseling van mijn gejaagde leven als advocaat. Stiefmoeder zijn was peanuts.’
Stiefkinderen
‘Al dat geklaag van vriendinnen en collega’s die ook stiefkinderen hadden, daar snapte ik niets van. Totdat dochterlief ouder werd en opeens een behoorlijke manipulatieve kattenkop bleek. Nu sluit ik me regelmatig op in de badkamer om een potje te janken of mijn gevloek voor haar verborgen te houden. Een keer heb ik haar in haar bijzijn ‘stom kind’ genoemd. Ik schaam me er nog steeds voor, ze was amper zes. Toen haar vader ernaar vroeg, heb ik glashard gelogen. Ik kon toch niet toegeven dat ik van voorbeeldige stiefmoeder in evil heks was veranderd?’
Lees ook:
In vertrouwen: ‘Hoe langer dat stiekeme duurde, hoe moeilijker ik het ermee kreeg’
Poeslief prinsesje
Waar het precies is misgegaan, daar kan Annet haar vinger moeilijk op leggen. Als ze zelf voor psycholoog mag spelen, denkt ze dat het voor haar stiefdochter een manier is om met de ingewikkelde en pijnlijke situatie om te gaan. Haar moeder is geen fan van Annet en Luna worstelt daarom met een gigantisch loyaliteitsconflict. Diep vanbinnen weet Annet heus wel dat het meisje er niets aan kan doen en dat het door de moeder komt, maar na een dag samen verdwijnt die wijsheid steeds meer naar de achtergrond.
Annet: ‘Het begon zo rond haar vijfde. Ik gedroeg me niet anders en had nog steeds evenveel aandacht en liefde voor haar. Toch was ik opeens niet meer haar beste vriendin. Ze maakte tekeningen van haar ouders met hartjes, door mijn ‘poppetje’ stond een groot kruis. Manipulatief als ze was, wist ze precies hoe ze mijn man en mij moest uitspelen. Zei ik ergens nee tegen, dan ging ze als een poeslief prinsesje naar haar vader om het wél voor elkaar te krijgen. Alleen om mij te stangen. De blik die ze me toeworp als haar vader (uiteraard) ja zei: boy o boy…’
‘Ook zoiets: zat mijn man op de wc, dan riep ze opeens dat ik haar geknepen had. Even voor de goede orde: ik ben misschien een boze stiefmoeder, maar dát zou ik nooit doen. Ze deed dat puur om een reactie uit te lokken. Ik voelde me opeens weer een zevenjarig meisje, samen met mijn zusje op de achterbank van de auto. ‘Mama, Annet doet dit!’ ‘Nou, Janneke doet dat!’ En dan zei mijn moeder altijd: ‘Annet, jij bent de oudste en wijste. Maak nou geen ruzie.’ Dat gevoel gaf mijn man me ook. Ik moest niet zo veel ruziemaken met haar, ik was de oudste. Sorry?! Zie je niet wat dat kleine heksje doet?’
Het hele verhaal lees je in VIVA-18-2021. Deze editie ligt vanaf 5 mei in de winkel.
Sommige artikelen kun je maar gedeeltelijk lezen op viva.nl, omdat ze afkomstig zijn uit de papieren VIVA. Uit respect naar onze abonnees én om te zorgen dat wij online leuke gratis content kunnen blijven maken. We hopen te kunnen rekenen op je begrip!
VIVA nieuwsbrief
Iedere week de leukste nieuwsbrief van Nederland in je mailbox?
Tekst: Sanne Dekker | Beeld: Getty
Dit verhaal heeft eerder in VIVA gestaan
Het bericht In vertrouwen: ‘Toen haar vader ernaar vroeg, heb ik glashard gelogen’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.