Er is iets raars aan de hand met de hoofdstad. Ik zag het al jaren, voelde het al jaren, maar kon mijn vinger er nooit op leggen. Tot nu. Amsterdam is een hype. Een heuse trend. Dat is op zichzelf merkwaardig voor een stad die al zo’n 750 jaar bestaat. Maar wat pas echt merkwaardig is: Amsterdam is niet alleen een trend onder toeristen. Het is vooral ook een trend om Amsterdammer te zíjn.
En dit is dan weer vooral een trend onder mensen die geen gebóren Amsterdammers zijn.
Ik denk aan mijn vriendin, die al twee jaar een huis probeert te kopen in Amsterdam. Die de ene na de andere opgeleukte freggelgrot bezichtigt waar omhooggevallen makelaars tweeënhalve ton voor vragen, en aanraden om alvast nú te overbieden, anders is ie weg. Toen ze een keer zei dat ze anders wel tienduizend meer kon betalen, want dit huis had in elk geval nog lícht, lachte het dienstdoende makelaarskereltje haar zo hard uit dat ze bijna moest huilen.
‘Ik heb het een beetje opgegeven,’ zei ze laatst tegen me. ‘Ik denk…’ ze liet een dramatische stilte vallen, ‘…dat ik buiten de ring zal moeten zoeken.’ Hoe erg dit is voor een Amsterdammer, merkte ik pas toen ik haar probeerde op te beuren door te vertellen dat Haarlem, waar ik woon, óók heus heel leuk is. ‘Je moet Haarlem zien als een soort Brooklyn,’ zei ik. ‘Een soort voorstad van Amsterdam. En je bent vanaf hier sneller in het centrum dan fietsend vanuit Amsterdam- Oost.’
Dat wist ze wel, zei ze. Maar ja, het was toch een drémpel. Moest je steeds in die trein. En laten we eerlijk zijn: Haarlem is gewoon géén Amsterdam. ‘Ik ben bang dat ik hier een beetje, nou ja, veréénzaam.’ ‘Er is leven buiten de ring, echt,’ zei ik, en legde een hand op haar getergde Amsterdamse schouder. Ik liet haar alle leuke huizen zien die je hier kon krijgen. Óók veel te duur, maar dat is volledig te danken aan haar stadsgenoten die de grote, gevaarlijke overtocht buiten de ring wel hadden durven nemen en aldus de prijzen opdreven. Mijn buurt zit vol ex-Amsterdammers.
Maar ex-Amsterdammers hebben het zwaar in den vreemde, laat daar geen twijfel over bestaan. Ik hoorde er laatst een, starend naar het zuivelschap in de buurtsuper, twee kinderen in haar kielzog. ‘Je kan hier ook níks krijgen,’ zuchtte ze naar niemand in het bijzonder. Ik voelde de bui al hangen, dus ik vroeg of ze uit Amsterdam kwam. ‘Ja! Hoe weet je dat?’ kirde ze. Haar oogjes glommen van hoofdstedelijke trots. ‘We wonen hier net. Het werd ons een beetje te druk in de Jordaan. Al die toeristen, gék werden we ervan. Ik kan geen rolkoffers meer hóren.’ ‘Ja, dat zeggen alle Amsterdammers,’ zei ik. Sterker nog: klagen over toeristen is het meest Amsterdamse dat je kunt doen.
Nu was het tijd voor de ultieme lakmoesproef.
‘Ben je geboren in Amsterdam?’ vroeg ik.
‘Nee,’ zei ze. ‘In Coevorden.’
VIVA-journalist Fleur Meijer (35) schrijft over haar dagelijkse strubbelingen. Elke week lees je Fleurs column in VIVA.
Lees meer columns van Fleur:
Leuk
Molenplas
Gilles de la courgettesoep
Dronken
Carb lover
Kastje des doods
Throner
Eekhoorn
Spijt
Slager
Oma
Whatsapp
Verdriet
Zindelijk worden
Escape room
Pop-a-holic
Het bericht Fleurs column: ‘Haarlem? Ik ben bang dat ik daar vereenzaam’ verscheen eerst op V!VA - Stoer, sprankelend, sexy.