‘Ik vrij veilig of ik vrij niet’ luidde de Postbus 51 campagne in 1996, het jaar dat ik op mijn 17e naar Amsterdam vertrok om te studeren. Dat adagium is mijn generatie met een trechter naar binnen geduwd, al ruim voor we met bloemetjes en bijtjes in de weer gingen. We kwamen net uit de sombere jaren 80 waar hiv en aids hoogtij vierden met als dieptepunt de tragische dood van Freddie Mercury. Zijn afscheidsconcert in het Wembley stadion staat nog op mijn netvlies gebrand, ik zat geëmotioneerd en vol onbegrip met een bakje chips en glaasje cola op de bank. Freddie had het nooit zo nauw genomen met de slogan ‘ik vrij veilig of ik vrij niet’, en stierf in 1991 op slechts 45-jarige leeftijd aan de gevolgen van aids. De angst zat er sindsdien goed in. Helemaal na de uitzending van Paul de Leeuws De schreeuw van de Leeuw, waarin de door aids gevelde voormalige boyband-zanger René Klijn met z’n laatste krachten safe seks propagandeerde en aids in Nederland ‘een gezicht’ gaf. Toen ik in Amsterdam eenmaal de geneugten van het minnespel had ontdekt, bleek ik in het heetst van de strijd toch ook wel eens wat minder standvastig dan ik had gedacht. Waarop ik dan – met angst en beven – de walk of shame richting GGD maakte. Toen ik daar met het schaamrood op de kaken die knappe medestudent in de wachtkamer tegenkwam, was ik voorgoed genezen. Gelukkig maar. Want de doodsangst van toen mag door de medicatie van nu naar de achtergrond zijn verdwenen, onderschat de gevolgen van soa’s zeker niet (je leest er alles over in de nieuwste VIVA). Better be safe than sorry.
Debby Gerritsen
Hoofdredacteur VIVA
Deze editorial is afkomstig uit VIVA 45. De editie ligt in de winkel van 7 t/m 14 november. Je kunt de editie ook hieronder online bestellen.
»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «
Het bericht Hoofdredacteur Debby: ‘In de wachtkamer van de GGD kwam ik die knappe medestudent tegen’ verscheen eerst op V!VA - Stoer, sprankelend, sexy.
