Hun nieuwe album is een goede reden om af te spreken met De Jeugd van Tegenwoordig, inmiddels dertigers met kinderen en verantwoordelijkheden. Of hebben de mannen toch de eeuwige jeugd? Tekst San van de Ven Foto’s Maaike van Haaster Willie Wartaal (Olivier Locadia, 35) is de eerste van de drie Jeugd-leden die binnenkomt, op de afgesproken tijd. Hij oogt energiek, niet als iemand die vier weken ervoor een tweede kind kreeg (‘Het is een andere gradatie van moeheid. Het duurde even, maar ik ben nu wel gewend aan twee-kinderen-moe’). Tussen het vorige album Manon en het nieuwe album Luek – mét spelfout – zit tweeënhalf jaar, en in die tijd zijn ze alle drie (opnieuw) vader geworden. De teller staat nu op vijf kinderen. Faberyayo (Pepijn Lanen, 35) kreeg vorige zomer een tweede. En Vjeze Fur (Freddy Tratlehner, 34), die in een taxi vastzit in het verkeer en later aanhaakt, heeft een zoon. Hoe is het met jullie? Willie: ‘Echt goed, man. We hebben net een nieuw album uitgebracht hè?’ Faberyayo: ‘Dan gaat het altijd goed.’ Willie: ‘Het leuke van dit album is dat het, los van dat ik er heel blij mee ben, ook nog supergoed ontvangen is door iedereen. Heb je het beluisterd?’ Natuurlijk. Dacht je van niet? Willie: ‘Nou ja, jullie journalisten… haha. Maar vertel eens, wat vind jíj ervan, als VIVA-vertegenwoordiger?’ Ik vind het leuk, beter dan jullie vorige album. Willie: ‘Ik snap wat je bedoelt. Bij Manon hadden heel veel mensen zoiets van: ja, ik weet niet. Maar ik denk dat over twintig jaar Manon het beste album is, dat blijft het beste overeind.’ Faberyayo: ‘Mensen hebben toch altijd het liefst precies hetzelfde. Dus als iets een beetje afwijkt: oeh, rood in plaats van groen..? Vind ik lastig. Maar voor ons is het meer: als je een plaat maakt, dan wil je de plaat erna graag weer iets nieuws proberen. Niet in de studio zitten en het idee hebben dat je weer hetzelfde aan het doen bent.’ Ik kwam ook één slechte recensie tegen: twee van de vijf sterren. Liggen jullie daar nog van wakker? Willie: ‘Ik wel.’ Faberyayo: ‘Ik vind het nooit leuk om te lezen. Maar er stonden ook dingen in waarvan ik dacht: ja, oké, je begrijpt er gewoon helemaal niks van.’ Willie: ‘Het ergste is: ik werk gewoon met degene die het geschreven heeft! Op Lowlands, waar we samen het festival verslaan. Ik vind hem heel tof en hij heeft een goeie muzieksmaak. Dus als ik hem in augustus zie, ga ik hem zeker vragen: ‘Hé, gappie, heb je het nog een keer geluisterd?’’ Faberyayo: ‘Ja, maar hij noemde bijvoorbeeld Gemist en Makkelijk in één zin als ‘tracks waar de fans hard op kunnen gaan.’ Terwijl dat twee heel verschillende nummers zijn. Dus als je die tracks samen gebruikt om een punt te maken, begrijp ik niet waar het over gaat.’ Willie: ‘Zie je hoe goed we dit nog weten? We hebben ook goede recensies gelezen en daar kan ik me niets meer van herinneren. Maar kritiek is een ding, voor iedereen.’ Jullie komen altijd heel zelfverzekerd over. Willie: ‘Wat heel veel mensen niet weten, is dat wij ook gewoon maar mensen zijn. Maar dat mag er niet in, hè?’ Faberyayo: ‘En we zijn ook heel ijdel. Kijk (wijzend naar zichzelf), what’s not to love?’ Vjeze Fur komt de trap opgelopen: ‘Hoi Vivo’s. Sorry dat ik te laat ben.’ Willie: ‘Ja, meen je dat of zeg je dat omdat het beleefd is?’ Vjeze Fur: ‘Nee, ik meen dat.’ Faberyayo: ‘Fred, je ziet er met die rolkoffer een beetje uit als een stylist. Als een make-upartiest.’ Vjeze Fur (lachend): ‘Ja, ik heb allemaal leuke dingen mee. Ook van Bas Kosters, dus dat komt helemaal goed.’ (De rappers raken verwikkeld in een gesprek over coquilles met kaas. Dat het niet de lekkerste combinatie is.) Durven jullie over alles te rappen in deze tijden van #MeToo? Faberyayo: ‘Dat hele ding van bang zijn om dingen te zeggen, zijn mensen later pas gaan doen. It does not apply to us.’ Willie: ‘, . Ik vind dat leuk.’ Faberyayo: ‘Muziek moet je raken.’ Vjeze Fur: ‘Mensen moeten zich niet zo laten kwetsen. Natuurlijk moeten mannen vooral niet aan vrouwen zitten en andersom, als het ongewenst is. Maar ik vind wel dat je gewoon seksueel getinte opmerkingen moet blijven maken. En ook al ben je gekwetst: het is dan toch ook wat voor aanstoot je daaraan neemt. Mensen hebben al snel zoiets van: ja, nu is het inderdaad mijn momentje, ik pak dit.’
Het bericht De Jeugd van Tegenwoordig: ‘Ik hoop juist dat mensen gekwetst raken als ik wat zeg’ verscheen eerst op V!VA - Stoer, sprankelend, sexy.