Ben je trots op je lichaam? Wil je een bijzonder verhaal vertellen over jouw lijf of anderen laten weten dat ze niet de enigen zijn die lak hebben het schoonheidsideaal? Meld je dan aan voor Anybody. Dan mag je daarna een dag relaxen bij Thermen Bussloo.

Zo werkt het

We nodigen je uit in de studio van fotograaf Elisabeth van Dorp in Amsterdam voor de fotoshoot en het interview. Je hoofd wordt niet gefotografeerd. Na afloop krijg je twee entreevouchers t.w.v. € 32,50 voor Thermen Bussloo.

Zo meld je je aan

Wil je in je eentje op de foto? Of toch liever met je man, moeder of beste vriendin? Alles kan! Stuur een mail met je (of jullie) naam, leeftijd, woonplaats en telefoonnummer naar viva@viva.nl o.v.v. ‘Anybody’. Wij nemen dan contact met je op om een afspraak te maken voor de fotoshoot.

Opwarmen & afkoelen

Of je nou even je ogen sluit in een van de rustruimtes of vanuit de panoramasauna over het meer staart: bij Thermen Bussloo hebben ze relaxen tot kunst verheven. Toe aan het warmere werk? Kom op stoom in het Osmaanse badhuis en zweet erop los in de op hout gestookte aardesauna, waar de temperatuur oploopt tot 100°C. Afkoelen kan ook: in een van de dompelbaden, de raindancer of, heel old school, onder een houten stortemmer. Meer weten? Kijk op thermenbussloo.nl.

Je moet maar durven: in je bikini op de foto gaan, terwijl je weet dat er nog geen putje of haartje weggephotoshopt wordt. Vijftien vrouwen (van maat 34 tot 52) deden het deze week in VIVA. Zonder te aarzelen, want ze zijn trots op zichzelf. En terecht.
Naam: Mirjam van der Wou (28) • Woont in: Ter Boer • Relatie: woont samen • Beroep: verpleegster en visagist • Lengte: 1.74 meter • Gewicht: 100 kilo • Maat: 46
“Kijk ik in de spiegel, dan zie ik een mooie vrouw. Eentje met prachtige borsten en volle billen. Stevig, met volume. Mijn vriend vindt ze geweldig. ‘Je hoeft niet af te vallen,’ zegt hij vaak. Maar niet iedereen is even enthousiast. Regelmatig hoor ik: ‘Dat staat je niet, daar heb je een veel te dikke kont voor.’ Maar ik wil gewoon geen plankje zijn. Naar de sportschool ga ik niet. Ik voel me prima zo. Zelfverzekerd ook. Zeker nu ik weet waar ik leuke plussizekleding kan kopen. Er zijn totaal geen obstakels meer.”
Naam: Vanessa Koek (32) • Woont in: Assendelft • Relatie: woont samen, heeft een dochter (2) en is 32 weken zwanger • Beroep: directiesecretaresse • Lengte  1.70 meter • Gewicht: 70 kilo (niet zwanger: 64 kilo) • Maat: 38
“In augustus ben ik uitgerekend. Daardoor kan ik de hele zomer met een dikke buik over het strand lopen. Ik geniet van mijn zwangere lijf. Mijn buik groeit mooi naar voren, en de ‘rest’ groeit nog niet mee. Met de nadruk op nog, haha. Ik ben heel tevreden. Eigenlijk altijd geweest. Maar ik weet ook dat ik hierna minder blij zal zijn, dan is de boel uitgezakt. Na augustus moet ik dus aan de bak: sporten, tennissen. Maar tot die tijd ga ik pronken, want wat ben ik trots. Mijn lichaam heeft het weer voor elkaar gekregen om een kind te maken.”
Naam: Jennifer Schreuders (28) • Woont in: Amsterdam • Beroep: visagist, doorhost en toiletdame • Relatie: single • Lengte: 1.80 meter • Gewicht: 64 kilo • Maat: 34/36
“Laatst werkte ik als doorhost en kwam er een jongen op me af die me op de middelbare school het leven zuur heeft gemaakt. ‘Ik wil zeggen dat ik je een bloedmooie vrouw vind en dat ik spijt heb van wat ik allemaal naar je heb geroepen.’ Dat hij dat zei, deed me goed. Ik heb namelijk heel wat gestruggeld met mezelf. Ik ben geboren in het verkeerde lichaam. Op mijn achttiende ben ik getransformeerd naar
vrouw. Sindsdien vind ik het belangrijk om mijn lichaam te vieren. Ik ben blij met wie ik ben, maar we zijn er nog niet. Mijn uiterlijk zie ik als een canvas. Ik wil ermee blijven spelen, want ik streef naar perfectie. Toch ben ik nu al behoorlijk trots. Op alles. Op mijn hele verschijning.”

Foto’s: Maria Stijger – Tekst: Marloes Teerenstra – De verhalen van de andere twaalf vrouwen vind je in VIVA28, nu in de winkels.

Gaven we onszelf vorig jaar nog een dikke acht, dit jaar beoordelen we ons lichaam nog maar met een schamele zeven. Dat blijkt uit VIVA’s grote zelfbeeldonderzoek. Neemt de liefde voor ons lijf af?

Wellicht dat de overdosis bloot op tv en social media niet echt meehelpt. Eén op de tien respondenten zegt zich meer onzeker te voelen na het kijken van programma’s als Adam zkt Eva en Blootgewoon. En maar liefst 62% is van mening dat de stroom positieve info en foto’s op Facebook, Twitter en Instagram killing is voor ons zelfbeeld.

Meer cijfers

31% trekt makkelijk haar kleding uit in bijzijn van anderen, 6% doet dat alleen bij haar partner. 92% werpt regelmatig een blik in de spiegel op haar naakte lijf, 2% doet dat nooit. 44% vergelijkt zichzelf regelmatig met anderen die online selfies plaatsen.

Maar wat vinden we het mooist aan onszelf? 18% gaat voor de ogen, 11% is trots op haar boezem. Haar, gezicht en verhouding scoren ook goed met 10%. Minder mooi vinden we onze buik (29%), benen (19%) en billen (11%).

De perfecte profielfoto

Social media lijken dus een grote rol te spelen in de vorming van ons zelfbeeld. 24% wordt onzeker omdat anderen er zo perfect uitzien. 23% zet alleen perfecte fotos’s op Facebook en 71% vindt dat haar ego gestreeld wordt als die foto geliked wordt op Facebook of Instagram. Toch vindt 44% dat mensen die veel selfies plaatsen, in werkelijkheid onzeker zijn.

Meer cijfers en resultaten lezen? Het complete zelfbeeldonderzoek vind je in VIVA 28, die nu in de winkels ligt.
Tekst: Annemarie van Looij. Beeld: mindof / 123RF Stockfoto

Elke week mag VIVA in bed duiken met een knappe man. Deze week leerden we Dave Roelvink – inderdaad, zoon van – beter kennen.

Hoe werd je vanmorgen wakker? “Brak. Ik ben gisteravond bij een vriend blijven hangen en bij hem op de bank gecrasht. Ik had wat wodka-cola’s op en had geen zin meer om naar huis te lopen. Maar hij snurkt als een gek. Het ging zó hard dat ik er niet van kon slapen. Uiteindelijk heb ik tot vier uur wakker gelegen. Toen ik vanmorgen om twaalf uur wakker werd, had ik niet alleen een kater van de drank, maar ook van hem.”

Vind je jezelf aantrekkelijk? “Ik vind mezelf niet bijzonder knap, maar wel verzorgd. Ik ben lang niet zo ijdel als mijn vader. Die staat elke ochtend te dubben welk overhemd het beste bij zijn schoenen past. Ik doe gel in mijn haar, pak de bovenste kleding van de plank en klaar ben ik. Mijn voeten vind ik bijzonder lelijk. Ze zijn veel te groot. Ik heb maat 44, maar koop mijn schoenen altijd een maat kleiner. Van die boten in maat 44 word ik niet vrolijk. Ik ben al twee keer geopereerd omdat mijn nagels inscheuren door die te kleine schoenen. Maar dat heb ik er graag voor over.” En wat vind je van je naakte lijf? “Ik ben tevreden. Ook down under. Ik heb nooit klachten gehad. Wel complimenten. Als het pijn doet bij een vrouw, is dat toch eigenlijk een compliment voor de man? ‘Doe maar wat zachter’, vat ik in ieder geval niet op als een belediging.”

Wat vind je mooi aan een naakte vrouw? “Ik ben gek op neptieten. Vrienden verklaren me voor gek, maar ik vind ze prachtig. Ik heb drie meisjes gehad met siliconen. De vorm is mooier dan bij echte borsten. Ze staan mooi vooruit, ze kijken je aan. Echte borsten zijn wel iets zachter, maar als ik moet kiezen, ga ik toch voor de mooiste vorm.”

Meer slaapkameronthullingen lezen van Dave? In VIVA 28 vind je het volledige interview.

Beeld: Anke van der Meer Tekst: Elle Smolders

Ineens was ze daar: Gwen van Poorten (24), die op BNN The social club presenteert. En, saillant detail: ze is óók het meisje over wie Jett Rebel zijn zoete liefdesliedjes zingt.

“Ik was achtergronddanseres bij Gerard Joling, stond in een klein pakje achter op een gayprideboot, van alles deed ik. Maar ik wilde nog steeds presenteren. Dat ben ik ook gaan doen, ik produceerde en presenteerde programma’s op internet over de dance scene. Verder organiseerde ik grote feesten, waar onder anderen Afrojack en Hardwell draaiden. Tegelijkertijd was ook TMF geïnteresseerd in
mij als presentatrice, maar helaas stopte de zender ermee. Daar was ik wel stuk van. Later bedacht ik voor muziekzender Xite een tv- format: ik ging clubtours organiseren en presenteren. En toen werd afgelopen december mijn agent gebeld door BNN. Ik werd gek, wilde bijna uit het raam springen. Presenteren voor BNN, daar had ik altijd van gedroomd. En toen bleek het ook nog voor ‘De social club’ te zijn, een dagelijks programma met presentatoren tegen wie ik onwijs opkijk, echte tv-makers, een sterrenteam.”

Heb je wel tijd voor de liefde nu?
“Haha! Ja, dat wel. Ik ben verliefd. Maar ik weet nog niet zo goed hoe ik dat moet communiceren naar de buitenwereld. Want ineens vinden mensen mijn liefdesleven interessant, en dat is nieuw voor mij.”

Hoe zit het dan met Jelte Tuinstra, oftewel Jett Rebel, die een liefdesliedje voor je schreef en laatst in een interview vertelde dat nog drie liedjes op zijn aankomende album over jou gaan?
“We hebben het even heel gezellig gehad, maar het was zo kort en vluchtig dat het niet noemenswaardig is. We spreken elkaar ook niet meer. Maar als er liedjes over worden geschreven, drukt iedereen er natuurlijk al snel een stempel op. Als iemand zoiets voor je doet, ben je daarvan onder de indruk. Bovendien had ik niet door dat ik een beetje bekend aan het worden was en iedereen het dus groot nieuws vond.”
Het moet nogal vreemd voor je zijn. “Ja. Maar dat liedje zegt alles over hem, over hoe hij in elkaar zit. Als dat is hoe hij zich voelt, mag ik daar geen oordeel over hebben. Voor hem is het ook gewoon werk. Hij haalt ergens inspiratie uit en maakt er een liedje van. De buitenwereld denkt dat dat allemaal echt is en gebaseerd op wat er is gebeurd. Dat is het dus niet. Ik ben al zo veel verder, heb inmiddels alweer een paar maanden verkering.”
Dan is het vreemd als er nog iemand rondloopt die liedjes over je schrijft. Hoe moet je daarmee omgaan? “Ik hoop dat het leuke liedjes zijn, maar ik heb een vriend en ben heel erg verliefd. En als iemand het nodig vindt om zo in de media zijn liefde te benadrukken, dan ligt dat helemaal bij hem.”

Meer lezen? Het complete interview vind je in VIVA 29, die vanaf woensdag 9 juli in de winkels ligt.
Foto: Rachel Schraven. Tekst: Iris Vandemoortele

Een ‘George’: Een man die zich moeilijk tot niet laat binden. Charmant, knap, geestig, vriendelijk, doch ongrijpbaar manspersoon. Serieel tot niet-monogame man, geneigd tot het breken van weke vrouwenharten. Geweldig leuke kerels dus, maar een relatie? Ho maar. In VIVA 29 lees je hoe je zo’n George Clooney kunt temmen – in slechts vier stappen. Want Amal Alamuddin – de verloofde van mr. Clooney – is dat tenslotte ook gelukt. De eerste stap lees je hier!

Stap 1: flirten met George

De anekdote wil dat toen Amal George voor het eerst zag, ze niet eens wist wie hij was. Nu zou dit zomaar kunnen, aangezien ze als gevierd mensenrechtenadvocate met een kloeke opleiding aan Oxford wellicht el wat beters te doen had dan herhalingen van ‘ER’ kijken. Aannemelijker is dat ze George wel degelijk herkende, maar gewoon niet onder de indruk van hem was.

Marilyn Monroe-fratsen
En kijk, dat zijn de Georges onder ons niet gewend. Wat ze wel gewend zijn: vrouwen die bij zijn eerste schalkse openingsblik en gevatte opmerking in geanimeerd gegiechel uitbarsten, hun hoofd direct schuin hangen en aan een lok haar beginnen te frunniken.  Met dit soort Marilyn Monroe-fratsen wek je weliswaar Georges sexuele interesse, maar je zult hem geen moment intrigeren. En dat is waar we naartoe willen.

Subtiel
Moderatie is het sleutelwoord als de George van je keuze zijn arsenaal aan inpakpapier tevoorschijn haalt. Je lacht om zijn grappen, maar niet hard. Je beantwoordt zijn vragen vriendelijk en gevat, maar nooit uitgebreid. Je kijkt hem aan, maar niet constant. Kortom: je flirt, maar zo subtiel dat je hem verwart. Vervolgens is het van belang dat je hem niet het gevoel geeft dat hij de leukste, interessantste man in de zaal is. Natuurlijk is hij dat wel, maar dat weet hij ook. Juist daarom is het raadzaam je George na een tijdje zeer beleefd af te kappen voor een wc-bezoek, of beter: een gesprek met een andere man, om wie je net iets harder lacht dan om je George. Hiermee zet je al zijn dierlijke zintuigen op scherp: wie is deze vrouw, en waarom héb ik haar niet?

Mag ik je nummer?
Het zal nu niet lang meer duren voordat hij bij je terugkeert voor de tweede gespreksronde, met als slotakkoord de mag-ik-je-nummer-paukenslag. Dit kun je, nog immer vriendelijk en subtiel flirtend, doen. Maar beter is alleen je e-mailadres te geven. Dat deed Amal Alamuddin, waarna George naar verluidt een precisiebombardement – ‘Ik denk dat de zogenaamd meest aantrekkelijke man ter wereld de meest aantrekkelijke mensenrechtenadvocate moet ontmoeten’ – aan lokroepen op haar afvuurde. Uiteindelijk hapte ze toe voor een eerste date, maar niet nadat ze hem zeker een paar weken wild liet baltsen.

Benieuwd naar de andere stappen en naar de verhalen van echte ‘Georges’? VIVA 29 ligt tot en met dinsdag 15 juli in de winkel.
Tekst: Fleur Meijer Beeld: ANP

We kennen ‘m uit Oh Oh Cherso, Sterren Springen en Everybody loves Joey, maar wat spookt dj Matsoe Matsoe eigenlijk uit in bed? VIVA dook met Joey Spaan (23) in bed en ondervroeg ‘m over zijn slaapkameravonturen.

Wat slaapt fijner: samen of alleen?
“Eens per maand mis ik een paar lekkere billen tegen me aan. Maar niet te vaak, alleen slapen vind ik heerlijk. Ik moet er niet aan denken elke dag een vrouw tegen me aan te hebben liggen. Ga lekker naar je eigen nest, denk ik dan. En zij waarschijnlijk ook. Ik ben namelijk een drukke slaper. Ik lul hele verhalen, al heeft niemand ooit kunnen ontcijferen wat ik tijdens mijn slaap zoal zei. Ik ben gek op dromen, dat doe ik veel. Ik droom vooral leuke dingen. Afgelopen nacht droomde ik dat ik een goede boef was, die banken overvalt. Gister racete ik op een blauwe motor door de stad.”

Aan welke herinnering denk je liever niet terug?
“Die keer dat ik een gigantisch feest bij mij thuis gaf. Ik kwam mijn slaapkamer binnen en zag twee mooie vrouwen op mijn bed zitten. Ik kende ze niet, maar dacht: fijn, ja toch! Dit wordt de beste avond van mijn leven. Maar even later kregen die twee slaande ruzie, omdat de een tegen de ander zei dat ze naar huis moest, omdat ze een vriendje had. Scheldend stormde ze de deur uit. De ander rende er achteraan en ik bleef alleen over. Zat ik daar alleen op mijn bed. Ik heb het nooit over kunnen doen, helaas.”

Je woont nog thuis. Neem je daar ook vrouwen mee naartoe?
“Jawel, maar ik doe het niet vaak. Niet vanwege mijn ouders, die slapen dan toch al. Mijn vader zou het alleen maar leuk vinden als ik elke week een ander wijf meenam, die vindt dat wel stoer. Mijn moeder vindt me dan een slet. Die zou het leuk vinden als ik een vriendinnetje had, maar daarvoor heb ik het nu te druk.”

Foto: Anke van der Meer. Tekst: Milou van Roon
Het hele interview met Joey lees je in VIVA 29, die tot en met dinsdag 15 juli in de winkels ligt.

We kennen Zarayda Groenhart (32) van de televisie, maar inmiddels is de presentatrice bezig met het veroveren van de online wereld. Haar platform theWhyGirl gaat als een speer, en ook haar talkshow op TLC doet het goed. VIVA sprak met Zarayda.

Je hebt je losgemaakt van de tv-wereld en bent voor jezelf begonnen. Een dappere keuze. “Ik heb meer dan tien jaar in die wereld gewerkt. Hartstikke leuk en leerzaam, maar ik merkte dat ik meer diepgang wilde. Ik verzon in mijn tijd bij de televisie aan de lopende band ideeën voor rubrieken en programma’s, maar kreeg vaak te horen dat het niet binnen de formule van tv paste. Ik merkte dat ik steeds minder vaak mijn gekke ideeën de ruimte gaf. Om dat creatieve in mij niet te verliezen, wilde ik voor mezelf kiezen. Begrijp me niet verkeerd, ik heb een heel leuke tijd gehad bij BNN. Maar ik voelde dat ik klaar was voor een volgende stap. Het idee van een online platform voor vrouwen speelde al langere tijd door mijn hoofd. Nu moest ik voor mezelf de mogelijkheid creëren dat idee om te zetten in werkelijkheid. Zo kwam theWhyGirl tot stand.”

Je hebt meteen gezegd: ‘Ik maak een wekelijkse talkshow.’ Dat is nogal een uitdaging voor een internetleek. “Geloof me, er zijn nachten geweest dat ik dacht: oh my god, waar ben ik aan begonnen. Maar gaandeweg lukte het. Het concept van theWhyGirl is in de basis heel simpel: een vrouw die tijdens een gesprek op de bank in mijn woonkamer vertelt over de keuzes die ze heeft gemaakt in haar carrière en in de liefde. Maar dan wel zonder dat Facebookmasker van moeiteloos succes.”

“Ik heb vaak gezegd dat mijn ambities bij een eigen talkshow lagen, maar collega’s en leidinggevenden vertelden me dat dit maar voor weinig mensen is weggelegd. Ik heb lang getwijfeld of ik mezelf met dat idee kon verzoenen: dat ik geen talent had voor een talkshow, en heb mijn droom toen bijna in de ijskast gezet. Het grappige is dat de talkshow die nu op TLC wordt uitgezonden, gewoon in mijn eigen woonkamer is opgenomen. Er heeft dus een hoge pief in het hoofdkantoor van TLC in Londen naar mijn programma gekeken en gezegd: ‘Oké, go.’ Dat vind ik zo’n bizar idee. Zit ik daar met al mijn drukke handgebaren, wat ik overigens moest afleren bij de televisie, op mijn eigen bank te praten met andere vrouwen. Dat is toch geweldig!”

Wat doe je nu anders dan, dat het wel lukt? “Ik heb geleerd dat je om hulp kunt vragen. Ik wist ook niet alles, maar als je eerlijk durft te zijn over dingen die je niet weet, is er altijd iemand die je wil helpen. Ik vond die vraag eng, wat als mensen zouden denken: als je er de ballen verstand van hebt, wat doe je hier dan? Daardoor heb ik veel plezier laten liggen. Zoals met het BNN- programma ‘Try before you die’. Ik ben een schijterd, maar durfde dat nooit toe te geven. En dan moet je ineens heel stoere dingen doen samen met Sophie en Dennis, zo’n beetje de stoerste mensen op aarde. Ik worstelde er heel erg mee of ik moest toegeven dat ik bang was. Ook mijn deelname aan ‘Wie is de mol?’ vond ik heel eng. Vooral omdat er een leidinggevende in mijn omgeving was die dacht dat ik het niet zou kunnen. Er is letterlijk gezegd: ‘Als heel Nederland ziet dat jij in feite een saaie doos bent, dan heb je dat alleen aan jezelf te danken.’”

Het hele interview met Zarayda lees in je VIVA 30, die vanaf woensdag 16 juli in de winkels ligt.
Tekst: Annemarie van Looij. Beeld: Hüsne Afsar

Ze knuffelen, geven elkaar een dikke zoen en zeggen lieve woordjes als hun maat er doorheen zit. De man van nu heeft geen moeite met het tonen van emoties. Te vrouwelijk? Vrezen we voor watjes? Journalist Iris Vandemoortele duikt erin.

“Ik moet je wat vertellen. Ik heb stiekem in de mailbox van mijn vriend gekeken en ik heb iets ontdekt.” Zo begon een vriendin van me laatst een gesprek en ik vreesde het ergste. Had haar vriend een affaire met die Yolanthe-lookalike van de tapasbar? Had hij weer online freaky spullen aangeschaft, zoals laatst die koelkast in de vorm van een gitaarversterker? Was het een Japanse messenset ter waarde van een Honda Jazz?

Grote zoen

Maar nee. “Hij had een mail van R.” En R. is niet de Yolanthe-dubbelganger of een andere hotte bimbo uit de plaatselijke horeca. Nee, R. is zijn beste vriend, al zolang iedereen zich kan herinneren. “Die mail ging gewoon over een WK-poule. Maar R. sloot zijn mail af met ‘Een dikke knuffel man, en als je je niet oké voelt, kom maar langs, dan krijg je een grote zoen en ga ik voor je koken.’ Of zoiets.” Ik keek mijn vriendin verward aan. Was het niet logisch? Haar vriend was net zijn baan kwijtgeraakt en dit leek me een adequate reactie. Lief toch? Néé, aldus vriendin. Wat moest ze in godsnaam denken van die knuffel en die zoen, en dat koken? Dat soort dingen doen normale bevriende kerels toch niet?

Fist bumps

Ik dacht er even over na. De knuffel, daar leek me in elk geval niks mis mee. Ik neem al jaren waar dat mannen elkaar grote berenomhelzingen geven. Dat de knuffels naar Nederland zijn gekomen, lijkt me een gevalletje van globalisering. Ik zag het jaren geleden vooral Britse en Amerikaanse expats doen, maar tegenwoordig ook volop Hollandse maten. Prima ontwikkeling, want het ziet er een stuk beter uit dan ongemakkelijk handjes schudden of van die fist bumps met allerlei toeters en bellen die altijd half mislukken. Daarbij: knuffels zijn goed, dat is bewezen. Ze maken een hoop van het hormoon oxytocine los, en dat maakt dat je je goed voelt en helpt tegen stress en zelfs als pijnstiller. Knuffels zijn gewoon toegepaste wetenschap. Echt iets voor mannen, eigenlijk. Ze werken minder goed als ze niet live worden uitgevoerd en alleen in een mail beschreven, maar toch aardig hoor, van R.

Boos

Volgende punt: het feit dat R. voor zijn mismoedige makker wilde koken. Mijn vriendin vond het bizar. Waarom gingen ze niet in de kroeg zitten? Voetballen, flipperen, klootschieten? ‘Naar de hoeren?’ voegde ik eraan toe. Toen werd ze boos. En ik op haar. Mag een man niet voor een vriend koken? Mogen mannen alleen eten maken als ze daar geld voor krijgen, of als ze in groot gezelschap kunnen shinen met hun raadselachtige kookgadgets en Weber-barbecue? Goed, de bedroefde werkloze zou echter niet alleen een knuffel en te eten krijgen, maar ook een grote zoen. Ik moet zeggen: daar verbaasde ik me ook enigszins over. Ik maak zelden mee dat mannen aankondigen dat ze elkaar een kus gaan geven, maar ik neus dan ook niet vaak in andermans correspondentie. Nog steeds vond ik het vooral sympathiek, die zoen. Haar vriend had er duidelijk ook geen moeite mee, die had meteen teruggemaild om een afspraak te maken. Waarom was mijn vriendin dan kregel?

Heb jij moeite met het ‘wijvengedrag’ van mannen?

Verder lezen? Het hele artikel lees je in VIVA 30, nu in de winkel.

Elke week slaapt VIVA uit met een aangename man. Deze week: Kevin Hassing (29), die eerder speelde in GTST, Flikken Maastricht en nu een rol heeft in The normal heart (vanaf 2 augustus op de planken).

Heb je een ochtendritueel? “Het eerste wat ik doe, is koffiezetten en ontbijt maken. Dat eet ik meestal op in bed. En dan duik ik mijn telefoon in om te kijken of ik iets heb gemist. Ik begin met WhatsApp en check daarna Facebook en Twitter. Als ik genoeg tijd heb, kijk ik nog een aflevering van een serie. Momenteel kijk ik ‘Veep’, een heerlijke serie met gênante humor.”

Op je 23ste kwam je uit de kast. Heb je eerder sex gehad met vrouwen? “Ik ben verliefd geweest op meisjes, maar kreeg nooit aandacht van ze. Ik was een stuk dikker dan nu, voelde me lelijk en schaamde me voor mezelf. Gevoelens voor jongens negeerde ik. Ik groeide op in Wassenaar en daar was voor zover ik weet maar één homo in het dorp. Maar op je vijftiende associeer je je niet met een vijfenveertigjarige man; ik durfde niet te zeggen dat ik net zo was als hij. Op de Toneelschool in Amsterdam kwam ik in de klas bij twee homo’s. Dat voelde een stuk veiliger. Toch heb ik in mijn eerste jaar nog wel een vriendinnetje gehad daar, maar verder dan zoenen en een beetje voelen, kwamen we niet.”

Je was onzeker als puber, hoe is dat nu? “Op de Toneelschool viel ik af, liet ik m’n haar en baard groeien en ging ik me anders kleden. En mijn huid, waar ik vanaf mijn geboorte problemen mee had, werd beter. Na jarenlang geen T-shirts te durven dragen en nooit naar het strand gaan, was mijn eczeem na een bezoek aan een goede huidarts na drie weken weg. Toch voel ik me nog vaak als die puber. Als ik halfnaakt op de foto moet bijvoorbeeld. Maar ook in bed kan ik onzeker zijn; ik ben heel preuts. Pas met mijn huidige partner leer ik dat los te laten, omdat hij zo chill met z’n eigen lijf omgaat. Dat is een verademing.”

Alles over Kevins bedavonturen lezen? Het interview vind je in VIVA 30, tot en met dinsdag 22 juli in de winkel.

Al huur je elke week een dure spa af: alleen thuis kom je écht in de chillmodus. Voor modeman Bastiaan van Schaik is dat sinds zeven jaar een flink penthouse op het KNSM-eiland in Amsterdam waar BFF en pr-man Morris Nieuwenhuis ook geregeld uithangt.

Wie, wat, woont

Wie Bastiaan van Schaik Wat Werkt als fashionstylist en heeft zijn eigen vintage salon in Den Haag Woont Sinds zeven jaar in een huis op palen op het Amsterdamse KNSM-eiland.

Vrijheid blijheid

Bastiaan: “Mijn ouders wonen al twintig jaar op het eiland. Ik ben hier zeven jaar geleden naartoe verhuisd. Op dat moment was ik nog samen met mijn ex-vriend. We besloten alles open te houden: geen muren, geen deuren. Het fijnst aan dit huis vind ik de rust en het gevoel van vrijheid dat het oproept, terwijl je toch in de stad woont. Als ik heel hard fiets, sta ik in tien minuten op het station – en dan heb ik ook nog eens 300 calorieën verbrand. Ik doe hier alles: wonen, werken, slapen, koken. Sporten ook, gewoon in huis. Dan komt mijn personal trainer langs en gaan we boksen, yogaën of ik krijg conditietraining.”

Fashionfeestjes

Bastiaan: “Toen ik dit huis kocht, heb ik het helemaal laten verbouwen. Precies zoals ik het in mijn hoofd had. Een beetje geïnspireerd op schepen: het is heel groot en licht, en er zitten geen kamers in. De entresol loopt in een punt en de gang tussen de douche, wc en walk-incloset is heel smal; het doet écht denken aan een boot. Ik wilde per se een houten visgraatvloer. Na lang zoeken vond ik uiteindelijk de man die ook de vloer bij de burgemeester heeft gelegd. Mijn beste herinnering aan dit huis is het feest dat we gaven vóór de verbouwing. Met Don Diablo achter de draaitafels, veel wodka en al m’n vrienden die uit hun dak gingen. De buren aan de overkant van het water hebben de politie gebeld, zo veel lawaai maakten we. En een bak licht dat het gaf… helemaal geweldig. Toch anders dan de fashionfeestjes van nu. De tijden zijn veranderd: vroeger liep ik ze af, maar het zijn nietszeggende feestjes geworden. Wel probeer ik naar zo veel mogelijk modeshows te gaan. De Fashion Week vind ik helemaal leuk; er loopt zo veel ontwerptalent rond in Nederland, ik vind het geweldig om al die creatieve mensen bezig te zien.”

Beeld: Kim Krijnen. Tekst: San van de Ven

Het Britse model Cara Delevingne (21) is overal, en daar zijn we blij om. Want: ze heeft lef, humor en talent, en neemt zichzelf en de modescene niet zo serieus. En man, die wenkbrauwen! 3 redenen waarom we zo van dit topmodel houden.

CARA STAAT AAN TOP

Op posters van Zara, Topshop of Burberry, in shows van Chanel of Oscar de la Renta, of als gezicht van een beautycampagne voor Yves Saint Laurent: Cara is niet uit het modebeeld weg te slaan. Ze stond al zo’n tien keer op de cover van Vogue, betrad in 2013 alleen al tijdens de herfst/winter-fashionweeks veertig catwalks in New York, Londen, Milaan en Parijs. En als tussendoortje deed ze ook nog even de Victoria’s Secret-show. Je zou bijna vergeten dat het pas drie jaar geleden is dat Cara werd ontdekt, toen zus Poppy (ook model) haar introduceerde bij modefotograaf Mario Testino. Op de vraag hoe het is om Cara te zijn, antwoordt ze nuchter: “Ik heb geen idee. Ik heb simpelweg niet de tijd om alles tot me door te laten dringen en dat is misschien maar beter ook, want het zou me alleen maar in verwarring brengen.” Waar haar collega’s kwelen dat ze so thankful zijn for this amazing opportunity doet Cara niet aan clichépraatjes. “Iedereen wil een stukje van me, dat is een nachtmerrie,” aldus haar laconieke reactie op de roem.

CARA HEEFT DE COOLSTE GANG

Ze is beste vriendinnen met Rihanna, noemt Rita Ora haar wifey, komt over de vloer bij Pharrell en zoent met Sienna Miller en Miley Cyrus. Verder is ze de godmother van ‘The Instagram Gang’, een groep van Britse hipsters – onder wie radio-dj Nick Grimshaw, modellen Daisy Lowe, Alexa Chung en Georgia May Jagger en actrice Suki Waterhouse – die de nieuwe Londense partyscene bepalen. Hun motto: it doesn’t really happen unless it happens on Instagram. Waar hun voorgangers – de Primrose Hill Set, een groep Britse starlets in de jaren negentig onder leiding van Kate Moss – feestten achter gesloten deuren, zijn Cara & co hun eigen paparazzi geworden. De hele wereld mag meegenieten van hun nachtelijke uitspattingen. Niet de media bepalen hun imago, dat doen ze zelf. Als collectief nemen ze de eerste rijen in bij modeshows, zijn ze de gangmakers op afterparty’s en beleven ze wilde weekenden op Osea Island, een privé-eiland in het Britse Essex, populair onder de A-list. Cooler dan Cara’s crowd wordt het dus niet.

CARA EET!

Er moet een siddering door de modewereld zijn gegaan toen Cara vorig jaar tijdens de London Fashion Week zichzelf en model Jourdan Dunn op de foto zette met twee grote zakken McDonald’s. De begeleidende tekst: ‘My food is faster than yours #fashionweekdietplan’. O mijn god. Ze eet. Fastfood! En dat vlak voor de Burberry-show. Waar haar collega’s leven op sla, groentesapjes en selderijstengels, heeft Cara lak aan alle dieetregels. “Ik geloof niet in diëten, daar word je alleen maar doodongelukkig van,” zegt ze. En vlak voor de beroemde Victoria’s Secret-show bekende ze: “Ik had McDonald’s voor lunch en pizza als avondeten. Ik moet wel, anders val ik flauw, en bovendien word ik bloedchagrijnig als ik honger heb.” Geloven we dat? Jep, want Cara is niet het ik-blijf-slank-van-yoga-en-gewoon-veel-waterdrinken- type, ze is gewoon een lucky bitch die écht gezegend is met Twiggy-genen. Prima dat Doutzen Kroes en Candice Swanepoel zich ontpoppen tot topsporters in de maanden voor de grote show, maar Cara neemt hoogstens een bokslesje. “Je denkt toch niet dat ik tijd heb om naar de sportschool te gaan, ik werk elke dag in een ander land”, zegt ze. “De enige sport die ik regelmatig doe, is voetbal kijken op tv.” Een vrouw naar ons hart.

Benieuwd naar de andere zeven redenen waarom Cara de coolste is? Je leest het in VIVA 31, vanaf woensdag 23 juli in de winkels.

Tekst: Jill Waas Beeld: Getty images

Leuk hoor, die zomer. Overal waar je kijkt zitten hechte vriendengroepen al barbecuënd de sterren van de hemel te kletsen. En morgen gaan ze vast met z’n allen naar het strand. Maar wat als je geen vrienden hebt? Of niet genoeg? Dan ga je ze zoeken.

BFF-to-be

“We hebben hartstikke veel gemeen, ik ben zo blij dat ik je even heb aangesproken!” jubelt een vrouw in de sportschool tegen een mede-zumba’ster. “We móeten een keer verder kletsen,” zegt de ander en ze toetst het nummer van haar nieuwe BFF-to-be in op haar iPhone. Bezweet doch stralend verlaten ze nog net niet arm in arm de kleedkamer.

Een nieuwe mattie maken kan minstens zo leuk zijn als een nieuwe liefde ontmoeten. Je krijgt er een stoot energie van en je hebt zin om elkaar snel weer te zien. Soms heb je het geluk dat je spontaan tegen een potentiële nieuwe vriend(in) aanloopt en voor je het weet zijn jullie besties voor het leven. Op andere momenten word je ongevraagd in de richting geduwd van een fris behangetje als het om je vriendenkring gaat. Je bent net weer single, verhuisd naar een stad waar je weinig mensen kent of al je vrienden zijn gelijktijdig broeds geworden en stevig aan het nestelen geslagen. Wat de reden ook is, soms moet je weer even wat moeite doen om nieuwe mensen te leren kennen met wie je naar dat ene festival kunt, of met wie je spontaan na het werk kunt gaan barbecueën in het park, zonder dat je die afspraak weken van tevoren hoeft in te boeken. Voor wie op het gebied van ‘hee hoi, en wie ben jij?’ een beetje uit vorm is geraakt, vijf tips om nieuwe vrienden te vinden en te houden.

Fuck it, je bent niet sneu

Het is verleidelijker om thuis op de bank een serie te bingen dan om in je  eentje naar een borrel te gaan. Hoewel de personages van ‘Orange is the new black’ na twee seizoenen zo ongeveer je beste vriendinnen zijn, is het slim af en toe te ontsnappen aan je comfort zone. Al dien je daarvoor  soms eerst een psychologische barrière te slechten. Want is het niet sneu dat je kennelijk niemand hebt? En zitten mensen wel op je te wachten? “Het helpt om je bewust te worden van hoe je denkt,” zegt psycholoog  Jitske Zengerink. “Vraag je eerst eens af waarom je nieuwe vrienden wilt maken. Bijvoorbeeld omdat je de behoefte hebt om vaker leuke dingen te doen met anderen. Schrijf vervolgens eerlijk je gedachten op zodat je ze op waarheid kunt testen. Is het inderdaad ‘zielig’ om op onbekenden af te stappen of is het nodig om verder te komen?”

Wie wil afspreken?

Door je negatieve kijk te veranderen in een wat positievere, wordt het makkelijker om je schouders op te halen en te denken: fuck it, kan mij het schelen. “Maar stel je doelen niet te hoog,” zegt Zengerink. “Nieuwe vrienden maken is best  ambitieus, daardoor kun je je ook laten afschrikken. Een paar gesprekken  aanknopen om te zien wat blijft hangen is een makkelijker doel dan: ik wil deze zomer iemand vinden om mee op vakantie te gaan.” Sara (35) woonde een tijdje in Boston en hoewel Amerikanen er prat op  gaan dat ze zo open zijn, vond ze het met een baby van zes maanden en  geen werk in het begin lastig om mensen te leren kennen. Na een paar weken heeft ze een oproep geplaatst op een website voor ouders in de buurt: Hallo, ik kom uit Nederland en ik ken nog niemand. Wie wil een keer afspreken? “Tien mensen hebben daarop gereageerd en met drie ben ik bevriend geraakt,” zegt Sara. “Zo’n oproepje plaatsen had ik in Nederland misschien niet zo snel gedaan, maar ik was het zat om overdag in mijn eentje thuis te zitten. Ik dacht: wat heb ik eigenlijk te verliezen?  Uiteindelijk heeft het goed uitgepakt.”

Benieuwd naar de andere vier tips? Die lees je in VIVA 31, die tot dinsdag 29 juli in de winkels ligt.
Tekst: Elles Beijers Beeld: kzenon / 123RF Stockfoto

Jack Parow (32) – die van die gigantische pet en Zuid-Afrikaanse rap – maakt van ’t leven het liefst één groot feest. Nu zijn werk serieuzer wordt, mag het iets minder met de booze en hangovers. VIVA sliep een ochtendje uit met Jack.

Wat was je heftigste ochtend ooit? “Mijn leven heeft lang om twee dingen gedraaid: muziek maken en feesten. Not giving a fuck. Ik ben regelmatig bij vreemden thuis geëindigd. Dat ik ‘s ochtends wakker werd en dacht: where the fuck am I? Inmiddels komen die ochtenden minder vaak voor. Het kan niet meer. En ik wíl het ook niet meer. Mijn werk is een stuk serieuzer geworden.”

Welke nacht vergeet je niet meer? “Dat zijn er vier: de vier nachten na de release van mijn eerste album. Mensen vonden mijn muziek eindelijk goed. Ik zou vier avonden achter elkaar optreden. Heb dus ook vier dagen non-stop gefeest. De laatste avond trad ik op voor het grootste publiek dat ik ooit had gezien. Ik wilde ‘Hallo!’ schreeuwen, maar kotste zo over een box heen. We hebben de show moeten stoppen om een nieuwe te regelen. Gelukkig kon het publiek erom lachen.”

Wat is je grootste bedblunder? “Ik ging eens flink tekeer met een meisje, toen ze haar nagels in mijn rug zette. Ik schrok zo erg dat ik haar een duw gaf waardoor ze achterover van het bed vloog en op de grond viel. Ik schaamde me dood. Maar ze kon erom lachen. Gelukkig had ze niets gebroken.”

Wie is je grootste liefde? “Mijn dochter, Ruby. Een kind krijgen stond niet echt op de agenda, maar het is te gek. Ze is twee en nu al de coolste persoon ter wereld. Iedereen lacht om mijn grappen, behalve zij. Fuck, that’s so cool! En ze is een beetje weird. The odd one out. Dat ben ik ook en dat heeft me gebracht waar ik nu ben.”

Foto: Anke van der Meer Tekst: Elle Smolders

Hij geeft zelden interviews zonder zijn band Go Back To The Zoo. Maar voor VIVA maakt Cas Hieltjes (26) een uitzondering. Wij vroegen hem naar de soundtrack van zijn leven.

Kippenvelnummer:
‘Pale blue eyes’ van The Velvet Underground

“Bij dit nummer moet ik aan de blauwe ogen van mijn vriendin denken. In de tijd dat ik haar leerde kennen, nu negen jaar geleden, draaide ik heel vaak The Velvet Underground. Zij liep in Nijmegen op straat en had een T-shirt van de band aan. Dat zag je niet vaak, dus mijn interesse was meteen gewekt. Ik ben normaal gesproken best verlegen, maar ik moést haar aanspreken. Ze bleek ook nog eens erg lief te zijn.”

Had ik zelf geschreven willen hebben:
‘Wrecking ball’ van Miley Cyrus.

“Dat is echt een heel goed nummer, even los van de zangeres die het zingt. Pink vind ik ook erg goed, zij heeft een geweldig repertoire. Wat ik ook goed vind aan haar is dat ze geen slettenimago heeft. Ik vind het best treurig om te zien hoe vrouwen in de popmuziek worden behandeld. De druk bij jonge vrouwelijke artiesten is enorm, je wordt haast gedwongen om je tieten te laten zien.”

Dit nummer opende mijn ogen:
‘The day John Kennedy died’ van Lou Reed

“Door dit nummer ben ik gaan nadenken over mijn eigen idealen. Ik noem mezelf wel een idealist, maar moet mezelf er wel continu aan herinneren. Ik eet bijvoorbeeld geen vlees en kijk verder dan de verpakking die ik in de supermarkt zie.”

Met deze stem val ik het liefste in slaap:
Leonard Cohen

“Ik lig ’s avonds best vaak te piekeren. Dat zijn de engste momenten, dan kom ik in de krochten van mijn brein waar ik niet wil zijn. Het is niet zozeer een specifieke angst, meer een unheimisch gevoel waarvoor ik niet kan weglopen. Ik geloof heel erg in de romantiek van mooie en positieve dingen, negatieve dingen vermijd ik uit een soort van zelfbescherming. Ik ben ook best gevoelig; muziek kan me echt ontroeren.”

Pissed off-plaat:
‘War pigs’ van Black Sabbath

“Ik ben vrij makkelijk boos te krijgen. Mensen die schelden, daar kan ik slecht tegen. Ik kan fucking boos worden als iemand ‘pannenkoek’ tegen me zegt. Net als het woord ‘lul’. Het is wel lastig om een kort lontje te hebben, zeker als je in een band zit. Zo kon ik al boos worden als een van de jongens op een appel zat te knagen. Ze hebben me toen toegesproken, gezegd dat dat echt niet kon. Gelukkig kan ik het nu beter hebben, ik negeer het gewoon.”

Het gehele interview lezen? Kijk in VIVA 32, t/m 5 augustus in de winkel.

Bron: VIVA 32 | INTERVIEW ANNEMARIE VAN LOOIJ | FOTO’S SANJA MARUSIC

In ‘Anne’ staat hij op het podium als de schuchtere Peter van Pels, en zelf is Jason de Ridder ook nogal verlegen. Maar met een biertje op stapt hij best op de dames af. Welke kant van hem kunnen we tussen de lakens verwachten?

Welke eigenschap hoort een vrouw te hebben die bij jou in bed ligt? “Ik vind het leuk als een meisje zich snel op haar gemak voelt. Als ze vrij is in haar doen en laten en initiatief neemt. Ook in bed. En ik heb een zwak voor vrouwen die een beetje met hun voeten naar binnen staan. Dat vind ik zó aandoenlijk! Een mooie uitstraling is ook een pre, een meisje dat vrolijk de wereld in kijkt is prachtig. Misschien ook omdat ik dat zelf soms moeilijk vind.”

En hoe scoort ze minpunten? “Als ze op haar rug gaat liggen en er verder niets uitkomt. Geen geluid, geen beweging. Dat je denkt: eh, vind jij het ook leuk? Ik hou ook niet van klagende meisjes. Meisjes die zeuren dat ze te dik zijn bijvoorbeeld. Ik kan een paar keer zeggen dat ik haar prachtig vind, maar als ze blijft klagen, zeg ik: ga de sportschool in dan. En dat is ook weer niet goed. ‘Zie je wel dat je me te dik vindt!’ Vermoeiend.”

Wat vind je van je naakte lichaam? “Ik ben in grote lijnen tevreden. Voor iedere jongen geldt denk ik dat het altijd groter mag. Hij hangt niet tot mijn knie, om het zo maar te zeggen. Maar ik ben tevreden, ook over de rest. Ik ben geen mooiboy of brede gast, maar heb wel een goed soort aantrekkingskracht, denk ik. En goeie lippen, lekker vol.”

Credit: tekst Elle Smolders I Beeld Anke van der Meer<.small>

Reizen, presenteren, feesten, acteren, radio maken, cabaret, ‘Wie is de Mol?’: Sofie van den Enk (33) was van het type ‘kan niet kiezen’. En dus deed ze álles. Vol overgave. Nu ze voor de tweede keer moeder is geworden, is het definitief tijd voor een nieuw leven.

Hoe heb je de afgelopen kraamtijd ervaren?
“Geweldig! Het is haast een soort heilige periode. Ik ben ook deze keer thuis bevallen, en het ging weer supergoed: Reina was er binnen twee uur. Het is zo kicken om te zien waar je lichaam toe in staat is. Het is pijnlijk, maar we lopen elkaar veel te bang te maken wat bevallen betreft. Er ontstaat echt een oerkracht, je bent hier als vrouw voor gemaakt. Ik vind bevallen eigenlijk leuker dan die hele zwangerschap. Het is de ultieme overgave.”

Je hebt eerder gezegd dat je erg moest wennen aan alle verantwoordelijkheid.
“Ja, moederschap is een staat van zijn hè, het gaat nooit meer weg. Ik vond dat best heftig. Gelukkig was ik wel uitgeraasd toen ik eraan begon. Veel gereisd, veel gefeest, veel vriendjes gehad. En hoe gelukkig ik nu ook ben, die vrijheid en onbezorgdheid van toen krijg ik nooit meer terug. Ik ben van nature extreem chaotisch en dan is iets als het inpakken van een luiertas al een grote uitdaging, kan ik je vertellen. Maar als je net zindelijke zoon een keer op de kinderboerderij zijn broek volschijt terwijl je niks bij je hebt, weet je: dit moet voortaan anders. Juist dan denk ik weleens terug aan de tijd dat André en ik samen de wereld over reisden. China, Mexico, Dubai: wat was dát anders.”

Is jullie relatie erg veranderd?
“Natuurlijk, maar op een leuke manier. Ik wist al snel dat André daddy material was. Toen we net iets hadden, trok hij een keer mijn shirt op en blies op m’n buik. ‘Dat ga ik later ook doen als we samen een kind krijgen,’ zei hij. Ik moest ervan huilen, vond het zó bijzonder. Maar hoe lief ik het ook vond, ik dacht wel: het wordt toch niks, want hij voldoet niet aan de checklist. Die had ik altijd heel erg in m’n hoofd, en bovenaan stonden ‘artistiek’ en ‘spannend’. André was niets van dat alles: hij is de stabiliteit zelve, laat staan artistiek. Het duurde een halfjaar voordat ik besefte: het werk tussen ons. Die rust en stabiliteit heb ik juist nodig. En ik vind hem zo aantrekkelijk dat ik hem zelfs na twee kinderen het liefst nog elke avond bespring. We kunnen ook zo lekker samen ruziemaken, dat vind ik fijn. Een relatie moet af en toe knallen.”

Er kleeft een beetje een braaf buurmeisjesimago aan je. Was je blij dat je in ‘Wie is de mol?’ een andere kant van jezelf kon laten zien?
“Toch wel ja. Ik liet zien dat ik het spel hard, strategisch en slim kon spelen. Dat zogenaamde buurmeisjesimago verbaast me ook: ik ben niet verlegen, ik ken geen schaamte, en ik hou van grenzen opzoeken. Braaf ben ik nooit geweest. Ik vertel gerust bij ‘Spuiten en slikken’ dat ik ooit met een vrouw naar bed ben geweest en dat ik dol ben op sex. Ik heb zelfs een keer een uitzending van ‘PS Radio’ naakt gepresenteerd. Leuk toch? Wat dat betreft is mijn imago ook handig: ik kan tenminste nog verrassen.”

Bron: VIVA 34, t/m 19 augustus in de winkel.

Credits: tekst Fleur Meijer I beeld Rachel Schraven

Eentje in de categorie ‘Te leuk om niet te leren kennen’: acteur Dave Mantel (32). Hij was nog niet weg bij ‘GTST’ of hij harkte een van de hoofdrollen in de nieuwe erotische film ‘De overgave’ binnen.

De meeste mensen kennen je vooral als Menno, de homoseksuele rechercheur uit ‘GTST’. Hoe doe je dat: een homo spelen als je zelf hetero bent? “Voor mij is dat totaal geen issue. Ik heb me er ook nooit ongemakkelijk over gevoeld. Het scheelt dat ik een klik heb met Ferry (Doedens, zijn tegenspeler Lucas in ‘GTST’): de sfeer tussen ons is ontspannen en vertrouwd. De magie die je met een tegenspeler kunt hebben, is niet seksegebonden. Je speelt niet ‘een homo’, je speelt een gelukkig, bang, verliefd of gefrustreerd iemand. Die specifieke emoties kun je als acteur bij jezelf aanboren. Wat het object van die liefde dan is, of wie die emotie oproept, maakt voor mij niet uit.”

Word je nu vaker voor gay aangezien? “Ook voordat ik de rol van Menno speelde, kwam het weleens voor dat een man me probeerde te versieren. Dat beschouw ik alleen maar als een compliment. Ik hoef niet zo nodig van de daken te schreeuwen hoe stoer ik ben.”

Wat vind je belangrijk binnen een relatie? “Je moet tegen elkaar kunnen opkijken, trots zijn op de ander, elkaar blijven verrassen. En heel belangrijk: ik moet verliefd blijven. Als dat gevoel bij mij weg is, dan is er iets mis. Met Annewil ben ik al drie jaar samen, maar die verliefdheid is er nog steeds. We staan nog steeds dagelijks als twee verliefde pubers tegenover elkaar. Qua type val ik altijd een beetje op de rare meisjes. Eigenwijs, met een sterke eigen wil. Die heb ik zelf ook, dus een beetje tegengas is goed voor me.”

Wil jij elke week als eerste het interview met een bekende Nederlander lezen? Neem dan een abonnement op VIVA!

BRON: VIVA 35 I INTERVIEW VIVIENNE GROENEWOUD | FOTO’S ANKE VAN DER MEER

He, fijn: we zien Arie Boomsma (40) weer overal. Vorige week nog in Alle Dagen Seks, waarin stellen de uitdaging aangaan om elke dag tussen de lakens te duiken. Maar ook binnenkort zien we de boomlange knapperd volop, in De Wandeling (vanaf 6 september op NPO2) en in een nieuw seizoen van Uit De Kast (te zien vanaf 23 september op NPO3). VIVA sprak met Arie, over – hoe kan het ook anders? – de liefde. En sex, natuurlijk.

Wat denk jij dat elke dag sex hebben oplevert? “Ik denk dat er een gekke tegenstelling is: het natuurlijke idee is dat sex fijn moet zijn, en op eigen initiatief. Door het elke dag te doen, maak je er nu iets verplichts van, iets wat je moet plannen en overleggen. Hoe ervaar je dat? Dat vind ik vooral interessant. Doen ze het elke dag even snel om het af te vinken of echt voor de intimiteit? En als die groeit, waar heeft dat dan mee te maken? Ik kan er als interviewer dus veel kanten mee op. Sex is een mooi, fascinerend onderwerp. Ik praat er zelf graag over, hoe moeilijk en kwetsbaar het soms ook is. Wat vind je lekker? Wat vind je fijn? Ik geloof erg in de zoektocht naar het lichaam: je moet elkaar blijven ontdekken, een sexleven is nooit klaar. Dat vind ik prachtig. Bovendien: je kunt fysiek niet dichter bij elkaar komen dan door sex te hebben. Maar hoe werkt het op het mentale vlak? Ik denk daar veel over na. Hebben we nog wel echt geduld en aandacht voor elkaar in dit shuffle-tijdperk? Ik bedoel: alles gaat snel tegenwoordig. We hebben geen geduld meer voor YouTube-filmpjes van acht minuten, maar ergens hopen we allemaal dat onze relaties wél lang duren. En hebben we geen relatie, dan shuffelen we door met onenightstands en scharrels. Dat is erg iets van nu.”

Strijd je daartegen? Of doe je het zelf ook? “Onenightstands heb ik geprobeerd, maar het is niets voor mij. Ik werd er erg onrustig van. Zodra er sex in het spel is, raak ik toch een beetje gehecht. Veel vrienden van mij kunnen met iemand naar bed gaan en dan niets meer laten horen. Ik kan dat niet, wil toch altijd even contact houden. Ik voel me beter bij kortstondige, impulsieve relaties. En dan maak ik vanaf het begin wel meteen duidelijk dat ik niet op zoek ben naar iets vasts. Ik vind het belangrijk daar eerlijk in te zijn. Maar ik shuffle dus ook, inderdaad.”

Dat is een groot verschil met een paar jaar geleden, toen je altijd zei dat relaties voor jou alleen werken als ze serieus en exclusief zijn. “Klopt: ik heb lang gezegd dat ik pas intiem wil zijn met een vrouw als ik zeker weet dat het écht iets kan worden. Mijn eerste relatie duurde veertien jaar, en zij was voor mij de eerste en enige. Nooit heb ik de behoefte gevoeld om vreemd te gaan, ondanks dat ik altijd veel aandacht kreeg. Maar nadat het met haar uitging, nu vier jaar geleden, merkte ik dat ik mezelf wel erg veel druk oplegde om datzelfde gevoel na te willen streven. Bij elke date dacht ik na een halfuur al: waar gaat dit heen? Is zij het voor mij? Dat werkte niet. Ik moest echt leren losser te worden, in het moment te leven. Als ik interviews met mezelf teruglees, zie ik mezelf daarin langzaam verschuiven. Ik ben op een andere manier naar relaties gaan kijken. Het ideaal is voor mij nog steeds om monogaam met een vrouw mijn leven te delen. Ik geloof totaal niet in open relaties. Maar ik twijfel inmiddels wel over de ideale vorm van een relatie. Ik praat er veel over met vrienden van me die net zo’n onregelmatig leven leiden als ik. Is dit niet de tijd dat je moet accepteren dat je ook samen kunt zijn zonder in hetzelfde huis te wonen? Dat je je eigen leven leeft, maar wel parallel aan elkaar? Ik weet niet of alles samendoen of zelfs samenwonen wel bij me past. Op dit moment denk ik van niet.”

Het gehele interview met Arie lees in je VIVA 36, die vanaf woensdag 27 augustus in de winkels ligt.

Interview: Fleur Meijer Beeld: Sjoerd Geuke

Je zou denken dat Yuki Kempees (27), schrijver van boek-met-veel-sex-erin ‘Cirkels zijn alleen mooi als ze rond zijn’, slechts zijn bed ziet als er een naakte vrouw op hem ligt te wachten. Maar hij leest er ook weleens een boek, brakt er soms een beetje uit of kijkt naar de sterren.

Sexscènes 

“De sexscènes in mijn boek zijn vrij expliciet. De media leggen er ook erg  de nadruk op. Maar je hoort mij niet klagen, want het verkoopt. Als een  malle. Ik vind het leuk om over sex te schrijven, het is bijna herbeleven.  Mijn verbeelding is heel groot, ook wat sex betreft, je kunt jezelf zo goed  maken als je wilt.”

Libido 

“Ik hou er wel van. En dat vrouwen een lager libido zouden hebben dan  mannen, daar is nul komma nul procent van waar. Vrouwen willen altijd.  Mannen niet, die raken sneller hun focus kwijt. Er is een film op tv – nee.  Kutregel gelezen in een boek – geen zin meer. Hard gefietst van het einde  van de straat naar huis – laat maar zitten. Ik vind het prima om drie avonden  in de week sex te hebben, maar vrouwen willen veel vaker.”

Met een man 

“Ik heb nooit met een man in bed gelegen. Al heb ik wel een keer een  soort van ding gehad met een man, een vrouw en ik. Stomdronken in de openlucht. Hij nam haar van achteren en ik zat voor haar, dus zij met haar  mond… Het lukte niet, want ik moest heel erg lachen om hem, hij zat daar  als een konijn. Het was zo surrealistisch. Dat was het moment dat ik zei:  ‘Weet je, ik film dit wel met mijn telefoon. Dan heb ik tenminste nog een  rol.’ Haha! Ik heb geen fantasieën over sex met een man, maar voel ook  geen afkeuring. Ik heb ook gay porno gezien en dat vind ik niet vies of zo. Fuck it, lekker doen. Ik ben er niet benieuwd naar. Ik heb weleens meegemaakt dat een gast me probeerde te zoenen. Toen voelde ik zijn baard  en dacht ik: wil ik dit? Nee.”

Tekst: Iris Vandemoortele Foto’s: Cornelie Tollens