Zangeres Bella Hay (27) draait deze zomer op de grote festivals en werkt ondertussen aan haar nieuwe plaat. ‘Het geeft niet dat ik er geen stuiver aan verdien, ik kan nog steeds Toffifee kopen.’ Tekst San van de Ven | Foto’s Carin Verbruggen en Ferry Drenthem ßoesman Ze is de dochter van Golden Earring-zanger Barry Hay, draait al vanaf haar zeventiende als dj, is zangeres van de band Tears & Marble en is, met tienduizend volgers op Instagram, een heuse influencer. Maar sinds ze meedeed aan Wie is de mol? wordt Bella Hay ineens herkend door vreemden. Op straat, in de supermarkt, in de tram. ‘Als het kinderen zijn, vind ik het nooit zo erg. Maar als iemand tegenover je in de trein semi-stiekem een foto van je maakt terwijl zijn geluid en flits nog aan staan, word ik daar súperongemakkelijk van. Of dat je je headphones op hebt, zo van: ik wil niet praten, en dat iemand dan begint: ‘Sorry dat ik je even stoor…’ Dan denk ik: ja, je stoort me inderdaad, laat me met rust. Ik blijf altijd vriendelijk, maar ik moest daar heel erg aan wennen. Beroemd worden hoeft van mij ook niet per se. Alleen spreekt dit dat natuurlijk tegen, want ik ga wel op de voorkant van een blad staan, haha.’ Waar ben je op dit moment mee bezig? ‘Ik ben als Candy Says heel veel aan het draaien met mijn beste vriend Maurizio. Dan crossen we met z’n tweetjes door Nederland en mogen we allemaal leuke festivals doen. We stonden al op Best Kept Secret, Down the Rabbit Hole en Dauwpop. En ik ben een plaat aan het schrijven, die nog lang niet af is. Dat doe ik het allerliefst: liedjes schrijven, dingen bedenken. Mensen denken altijd dat inspiratie een soort magisch gevoel is dat zich bij heldere hemel aandient, maar dat is niet zo. Ik ga gewoon achter de piano zitten, bedenk iets lelijks en pas het aan tot het wat minder lelijk is, en dan is het opeens mooi. Met de kat op schoot, een asbak vol met héél veel sigaretjes en een grote pot koffie. Heerlijk.’ Is dat iets wat je jezelf oplegt: die plaat móét af? ‘Nee, helemaal niet. Het is m’n hobby, dus dan maakt het niet uit dat je er geen stuiver mee verdient. Ik geloof ook niet dat muziek er beter van wordt als je er met heel veel stress op de ketel aan werkt. In het verleden deed ik dat wel. Doorpakken, doorpakken, doorpakken. Ik was ook bang dat mensen zouden afhaken als ze qua muziek heel lang niets van me hoorden. Nu denk ik: schijt. Wat dan nog? Ik heb geen haast. Pas als het goed is voor mezelf, is het goed genoeg om naar buiten te brengen.’ Vind je het moeilijk om alles te combineren? ‘Nee, want ik doe alleen maar leuke dingen. Ik heb ook nog een bijbaan als muziekjuf, dat doe ik één dag per week voor een muziekschool in Den Haag. Het is wel zo dat mijn werkweek heel onoverzichtelijk is en dat ik niet goed kan inschatten hoeveel uur ik waaraan besteed. Laatst had ik tweeënhalve week achter elkaar gewerkt, zonder vrije dag. Achteraf dacht ik: jezus, waarom heb ik dat gedaan? Maar I count myself lucky hoor. Ik ben zzp’er, doe alleen maar dingen die ik vet vind en kan daarmee mijn huur betalen, naar de Albert Heijn gaan en Toffifee halen. Het leven is best wel goed.’ Zou je vaker op tv willen? ‘De opnames van Wie is de mol? vond ik supersupersuperleuk. Dat heeft iedereen ook wel kunnen zien; ik liep daar als een kip zonder kop rond met een grote glimlach, helemaal gelukkig. Maar ik kon niet wachten tot het weer van tv was, zodat mensen me niet meer zouden herkennen. Televisiewerk lijkt me wel wat, maar ik weet niet of ik qua persoonlijkheid in dat ons-kent-onswereldje pas. En ik ben er niet zo goed in om on cue leuk te doen. Als ik geen zin heb in mensen, kan ik heel chagrijnig zijn en denken: mijn deur gaat dicht, ga maar lekker weg met z’n allen. Ik wil het eigenlijk alleen als ik zelf kan meedenken over het format.’
Het bericht Bella Hay: Het maakt me geen reet uit als dat grote succes niet komt’ verscheen eerst op V!VA - Stoer, sprankelend, sexy.