Maureen (36) was op doorreis in Thailand toen ze tegen de man van haar leven aanliep. Van zijn familie mochten ze alleen trouwen als zij haar maagdelijkheid zou laten herstellen. Door een besnijdenis. Tekst: Fréderike Geerdink| Beeld: iStock ‘‘Je snijdt écht niets weg, hè?’ Ik vroeg het een paar keer. Maar nee, dat zouden ze niet doen en dat was ook niet de gewoonte. Mijn broek had ik uitgetrokken, m’n buik was bedekt met een sarong en de kamer gevuld met vrouwen van de familie van mijn verloofde. Naast me zat een hoogbejaard vrouwtje met een oud mesje – een soort schilmesje – dat ze lang in het vuur had gehouden ter ontsmetting. Bang was ik niet, zelfs niet gespannen. Ik voelde de liefde van de mensen om me heen en vertrouwde mijn aanstaande man, voor wie ik de besnijdenis liet uitvoeren. Er was niets om me zorgen over te maken. Ik had Bao 56 dagen eerder leren kennen. Ik was halverwege de twintig en had in Australië rondgereisd. Daar moest ik weg omdat mijn visum zou verlopen. Ik nam een vlucht naar India met een stop-over in Bangkok, waar ik met een toeristenvisum twee weken zou kunnen blijven. Op een zeker moment zou ik terug naar Nederland moeten, maar daar had ik nog helemaal geen zin in. Natuurlijk had ik mijn familie in Nederland, maar ik wilde een beetje van hen loskomen – en ook van m’n dagelijkse routine daar. Mijn opleiding aan de Hogeschool voor Toerisme in Breda had ik afgemaakt, maar ik had daar al geen huis meer. Ik wilde mijn vleugels uitslaan. Vanuit Bangkok reisde ik naar Phuket, waar ik Bao ontmoette. Eigenlijk heette hij Yutthadecha, maar dat is een te lastige naam voor de toerismebranche. Hij was de manager van het bungalowresort waar ik verbleef en niet een typisch mooie man. Zijn gezicht stond een beetje raar, maar op de een of andere manier zag ik meteen zijn schoonheid. Het vreemde was dat ik me van het begin af aan op m’n gemak voelde bij hem. Terwijl hij toch een Thaise man was die slecht Engels sprak. Maar de ratio telde op dat moment niet: het voelde gewoon goed.’ Verrassing ‘In de twee maanden voordat we trouwden, waren we 24 uur per dag samen. Het liep tegen het einde van het hoogseizoen, dus het was rustig in het resort. Bao besloot met mij mee te gaan naar India. Ik leerde hem kennen als een zachte, zorgzame en grappige man. En ik vond hem mooi, in alle opzichten. Ik weet nog dat we een keer ruzie kregen en dat ik steeds moest lachen omdat ik ’m zo knap vond als ie boos was. Op een gegeven moment vertelde hij dat ie moslim is. Dat had ik niet verwacht. Thailand is overwegend boeddhistisch – maar ongeveer vier procent van de bevolking is moslim. In eerste instantie dacht ik dan ook dat hij een grapje maakte. Toen dat niet zo bleek te zijn, schrok ik. Onze relatie voelde als iets blijvends. Moest ik dan ook moslim worden? Spiritueel ben ik altijd geweest, religieus niet. Maar ik maakte me geen zorgen; Bao gaf me vertrouwen door wie hij was. Tijdens onze reis door India bezochten we ook de Taj Mahal, het witte mausoleum dat een keizer in de zeventiende eeuw liet bouwen voor zijn derde vrouw. Volgens de taxichauffeur kon je daar ook trouwen. Vanaf dat moment spraken we over een huwelijk. Best snel eigenlijk, zéker als je bedenkt dat ik drie maanden eerder in Australië nog had geroepen dat ik nooit zou trouwen. Ik had er gewoon geen rekening mee gehouden dat ik iemand zou tegenkomen die me zo rustig zou maken als Bao. Bij hem voelde ik: dit is de vader van mijn kinderen.’
Het bericht Maureen: ‘Ik liet me vrijwillig besnijden’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.