De afgelopen jaren hoorden we weinig van acteur Tim Murck (36), hoewel hij als ondernemer zeker niet stil zat. Toch begon het weer te kriebelen: binnenkort is hij te zien als kraker in Baantjer het begin. ‘Activisme zit ook echt diep in me.’ Tekst: Jill Waas | Foto’s: Jesaja Hizkia Waar was je al die tijd? ‘Ik ben druk bezig geweest met ondernemen. Ik ben partner geworden in een gamebedrijf dat zich helemaal richt op gamification. We hebben bijvoorbeeld een simulatie gebouwd waarmee we meldkamercentralisten trainen, die ambulances uitsturen. En we zijn nu bezig met HackShield Future Cyber Heroes, een game waarin we kinderen tussen de negen en twaalf jaar leren om online een veilige omgeving te creëren. We leren ze denken vanuit het perspectief van mensen die kwaad in de zin hebben. Een supervet project waarin we met grote corporaties, overheidsinstanties en de politie samenwerken.’ Hoe ben je tot die switch gekomen? ‘Na Feuten dacht ik: wat nu dan? Ga ik nog zo’n serie doen? Hoe groot is de kans dat ik weer zo’n te gekke rol krijg? En wil ik afhankelijk zijn van producenten, regisseurs en casting directors of wil ik zelf iets opbouwen? Ik vind het leuk om heel betrokken te zijn en mee te denken, dat miste ik een beetje als acteur. Ik ben toen een bedrijf gestart dat zich voornamelijk bezighield met interactieve storytelling. Ik ben jarenlang aan het pionieren geweest en steeds meer richting de gamification getrokken.’ Vind je het gek dat mensen denken dat je geen carrière meer hebt als je uit de spotlights verdwijnt? ‘Ja, dat is zo grappig, niemand gelooft ook dat het je eigen keuze is. Bijna iedereen denkt automatisch: nou, het is hem dus niet gelukt. Ik heb dat nooit als storend ervaren trouwens, want ik volg gewoon mijn passie. Ik vond de bekendheid ook best lastig, zeker in het begin. Ik zat natuurlijk in SpangaS en in Feuten, twee series die veel impact hadden. Om feestjes, premières en dat soort dingen gaf ik ook weinig.’ Vond je het wel fijn dat de bekendheid verdween? ‘Ik vond het heel prettig om weer anoniem in de bus te kunnen zitten, ja. Al vind ik het tegenwoordig wel weer leuk om te worden herkend. De mensen die mij nu aanspreken, vragen vaak waarom ze me niet meer zien op tv en wat ik nu doe, en dat leidt vrijwel altijd tot leuke, inhoudelijke gesprekken.’ Wat zorgde ervoor dat je toch weer een filmrol aannam? ‘Ik miste het acteren ineens heel erg. Toen ik dat liet vallen bij een bevriende casting director, zei hij: ‘Dan kom je toch gewoon weer eens auditie doen?’ Dat heb ik gedaan – ik had het thuis niet eens verteld, vond het alleen al leuk dat ik weer eens kon casten. Maar toen kreeg ik dus die rol in Baantjer het begin. Ik had zes draaidagen en ik heb echt als een hobbyist over die set gelopen. Ik betrapte de cameraman er een paar keer op dat hij moest lachen als de regisseur zei: ‘Oké, we gaan het nog een keer overdoen,’ en ik riep: ‘O cool’ in plaats van: ‘Hoezo, was het niet goed?’ Ik zat met deze filmrol ook meteen weer in de Champions League qua cast, regie, camera, alles. Ik mocht weer eventjes genieten van het allerbeste.’ Wie speel je in deze film? ‘Het hoofd van de kraakbeweging. Ik heb vooraf veel beelden bekeken van de jaren tachtig, de tijd waarin de film zich afspeelt. Je had verschillende type krakers: de keiharde punkers, maar ook de wel-bespraakte jongelui (hij zet een bekakt stemmetje op) die de schermutselingen allemaal niet zo op prijs stelden, maar de beweging toch wel noodzakelijk vonden. Ik speel een best wel welbespraakt studentikoos jongetje… hoe lang kan ik die student nog spelen hè, haha!’ Verlang je door deze rol naar méér? ‘Acteren zal altijd een grote passie blijven, maar ik heb een aantal jaar geleden heel duidelijk de keuze gemaakt om voor mijn bedrijf te gaan. Ik word erg getriggerd door de vernieuwing van het wereldje waarin ik nu zit, en de maatschappelijke impact die ik met dit werk kan bereiken.’ Zit in jou die Tweelingen-onrust? ‘Ja toch wel. Ik snap niet waarom het zou kloppen, maar ik herken me in het sterrenbeeld Tweelingen. Ik kan me heel goed afstemmen op verschillende groepen in de maatschappij en ben gek op de variatie van mijn werk. Het ene moment zit ik in de bestuurskamer van een groot bedrijf en twee uur later spreek ik in een studio stemmetjes in. Op beide plekken ben ik gewoon mezelf, en dat wordt ook op prijs gesteld.’
Het bericht Tim Murck: ‘Mijn leven ís rock & roll’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.