Sofie (25) is gek op haar vriend Hein, en ze delen alles samen. Behalve haar dikke bankrekening. Ze vertelt aan niemand – en dus ook niet aan Hein – hoe rijk ze is, en houdt elke cent voor zichzelf.
Tekst: Vivienne Groenewoud | Beeld: iStock
‘Mijn vriend Hein en ik delen ons huis, ons bed, onze boodschappen, onze liefde voor slechte horrorfilms en voor Bugles met smeerkaas. Ik weet alles over hem, zelfs de dingen die ik niet had willen weten, zoals dat hij gek is op de ‘humor’ van Johan Derksen. En hij weet op zijn beurt alles over mij, van mijn kwade dronk tot mijn voorliefde voor Dolly Parton. Want: dat is liefde. Toch? Totale openheid. Maar er is één ding dat ik verberg. Een tamelijk belangrijk iets. Namelijk mijn bankrekening. Of liever gezegd: het bedrag erop. Ik ben namelijk wat je zou kunnen noemen ‘rijk’. En niet zo’n beetje ook. Ik. Ben. Stinkend. Rijk. En ik wil niet dat iemand het weet.’
Goed voornemen
‘Het is niet zo dat ik er ooit eerder moeite mee heb gehad om over geld te praten. Vroeger bij ons thuis deden we niet anders. Alleen ging het dan over het gebrek eraan. Mijn vader was loodgieter, maar werd na een hoop ellende afgekeurd vanwege een hernia. Af en toe deed hij nog een zwart klusje, als we echt niet konden rondkomen, en mijn moeder werkte in een bloemenzaak. Het was al met al geen vetpot bij ons thuis. Daar kwam nog bij dat we aan de rand van een ontzettend kakdorp woonden, en mijn beste vriendin Marcia de dochter was van een of andere overdreven rijke warenhuisfamilie. Het maakte mij niets uit, maar ik merkte altijd dat mijn moeder een beetje zenuwachtig werd als ze bij ons thuis kwam. Dan ging ze ineens heel dure bloemen neerzetten, of bonbons halen bij de dure bakker. Normaal deed ze dat nooit.
Natuurlijk zag ik ook wel dat het huis van Marcia’s ouders ongeveer vijf keer zo groot was als het onze en dat het daar niet naar vochtplekken rook, maar als kind kan dat je nog weinig schelen. Pas toen ik naar de middelbare school ging, begon ik het verschil te merken. Ik begon mensen in categorieën op te delen en ikzelf zat, met mijn kleding van Zeeman, Wibra en als ik mazzel had van C&A, in de allerlaagste. Marcia en ik groeiden uit elkaar. Niet omdat we ruzie kregen, maar het ging gewoon vanzelf. Stukje bij beetje kregen we meer vrienden uit onze eigen ‘sociale klasse’.
Hoewel ik natuurlijk wist dat er een hoop andere dingen zijn in het leven die een stuk belangrijker zijn dan geld, begon ik toen wel te merken dat geld alleen misschien niet gelukkig maakt, maar dat het er wel voor zorgt dat je veel meer dingen kunt doen waar je gelukkig van wordt. Ik nam me dan ook heilig voor later nooit zo te hoeven sappelen als mijn ouders. Niet doordat ik een rijke vent zou trouwen, maar door het zelf beter te doen. Ik zou carrière maken en mijn eventuele kinderen alles kunnen geven wat ik zelf als kind niet had gehad, zoals vakanties in het buitenland. Mijn kinderen zouden niet op nep-Uggs hoeven lopen of smoesjes hoeven te verzinnen waarom ze niet naar een verjaardagsfeestje van een klasgenoot konden, terwijl de werkelijke reden was dat er geen geld was voor een cadeautje.’
Het hele interview lees je in VIVA’s Real Life Special: De zeven zonden. Deze speciale editie ligt vanaf 27 maart 2019 of bestel ‘m hieronder.
Sommige artikelen kun je maar gedeeltelijk lezen op viva.nl, omdat ze afkomstig zijn uit de papieren VIVA. Uit respect naar onze abonnees én om te zorgen dat wij online leuke gratis content kunnen blijven maken, linken wij je door naar Blendle om het hele artikel te lezen. Dit is een online platform waar je betaalt per artikel – in de meeste gevallen een paar dubbeltjes – en de journalistiek mee steunt. Ook verwijzen we je door naar de bestelbutton waarmee je de papieren versie van VIVA kunt bestellen. We hopen te kunnen rekenen op je begrip!
» VIVA SPECIAL BESTELLEN «
Het bericht Sofie: ‘Ik ben stinkend rijk en wil dat niemand het weet’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.