Obsessie
Al op de eerste date kwam ze ter sprake. Dat zijn vader op jonge leeftijd overleed en hij geen broers of zussen heeft, waardoor hij een hechte, ‘symbiotische’ band met haar ontwikkelde. Maar het lijkt er meer op dat de navelstreng nog niet is doorgeknipt. Ze kunnen geen dag zonder elkaar. Ze wonen in dezelfde wijk, hij gaat zo’n vier keer per week bij haar langs en ze bellen dagelijks. Ze wil álles weten.
Wat hij doet, hoe hij zich voelt. En niet op een vriendelijke, aandoenlijke manier, maar obsessief en dwangmatig. Als hij niet meteen opneemt, blijft ze bellen totdat ze hem te pakken heeft gekregen. Dan is ze overstuur, omdat ze denkt dat er ‘iets ergs is gebeurd’. Edwin moet altijd paraat staan. Op zijn werk, als we zitten te eten of samen in bed liggen – voor zijn moeder laat hij alles uit handen vallen.
Dreigen
Edwin weet dondersgoed hoe ik erover denk. Namelijk dat het naar mijn mening ongezond is en zijn moeder te veel druk op hem legt. ‘Je bent veertig, geen vier. Wanneer maak je je eens los van haar?’ vraag ik regelmatig. Hij geeft me dan gelijk en neemt tijdelijk meer afstand van haar, maar dat houdt hij nooit lang vol. Al snel hangt ze weer dagelijks aan de lijn en gaat hij braaf bij haar eten. Zelfs als hij geen zin heeft, want op veel van die momenten zou hij liever bij mij zijn.
‘Probeer nooit tussen een moeder en haar zoon te komen,’ zei ze dreigend’
Dat hij tóch zijn oren naar zijn moeder laat hangen, vind ik zwak. Dat maak ik hem duidelijk ook, tot ongenoegen van zijn moeder. Ze heeft inmiddels wel door dat ik Edwin stimuleer om zich los te maken. Zij ziet dat als stoken. ‘Probeer nooit tussen een moeder en haar zoon te komen. Dat lukt je toch niet,’ zei ze laatst dreigend. Ik legde uit dat dat absoluut niet mijn bedoeling is, maar ze hield voet bij stuk. Ze verweet me zelfs dat ik hem ‘voor mezelf’ wil hebben. Uit respect voor Edwin ben ik die discussie niet aangegaan, maar het liefst had ik haar eens goed de waarheid gezegd.
Vertrouwen verliezen
Namelijk dat Edwin geen bezit is – niet van mij, noch van haar. Dat ze veel te dwingend is en dat het niet zijn taak is om haar gelukkig te maken. Maar ik hield me in. Uiteindelijk is Edwin degene die zichzelf moet bevrijden uit haar greep. Hij moet die beslissing maken vanuit eigen wil, niet omdat het ‘moet’ van mij. Toch begin ik het zo onderhand zat te worden. Ik zou graag willen samenwonen, maar niet om de hoek bij zijn moeder. En hoe moet dat als we ooit kinderen krijgen? Gaat ze zich dan ook overal mee bemoeien? Zolang Edwin niet in staat is om haar op haar plek te zetten, durf ik dat soort stappen niet te nemen. Dat is frustrerend, en ik begin het vertrouwen in hem en in onze toekomst langzaam te verliezen.’
Tekst: Sofie Rozendaal
‘De Status’ komt uit VIVA-2020-52. Dit nummer ligt t/m 29 december in de winkel of kun je hier online bestellen.
»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «
Het bericht Perla (32): ‘Mijn vriend is veel te hecht met zijn moeder’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.