Jim Bakkum: ‘Ik geef Bettina soms de schop onder haar kont die ze nodig heeft’

Toen hij als broekie op de Idols-stip stond, kon Jim Bakkum (30) niet bevroeden dat hij vijftien jaar later zo veel zou hebben bereikt in de showbizz. Op dit moment is hij te zien in de bioscoop, in het theater en o ja: hij heeft ook een kinderboek geschreven.

Tekst Fleur Meijer | Foto’s Maaike van Haaster

In Huisvrouwen bestaan niet speel je naar eigen zeggen een ‘echte glijer’. Leuke rol?

‘O, ja. Het was erg fijn om een keer iemand te spelen die ver van me afstaat. Ik speel een gladde reclamejongen die zichzelf nét iets te leuk vindt. Ik heb er speciaal een fout ringbaardje voor laten staan. Eva van de Wijdeven, Gijsje in de film, vindt mij eigenlijk ook heel irritant, maar toch broeit er iets tussen die twee. Het was best een uitdaging om die spanning geloofwaardig over te brengen: het moest natuurlijk grappig zijn, maar ik wilde ook weer geen karikatuur worden. Ik hoop dat ik erin geslaagd ben om hem ook nog een beetje likeable te maken.’

Voor je rol als stripper in Onze jongens moest je je maandenlang de blubber trainen. Zou je dat nog eens doen?

‘Als er een sequel komt, ga ik met liefde die sportschool weer in. Ik vond het een geweldige tijd: negen maanden lang werd ik betaald om te sporten. Dag in dag uit werkte ik met mijn trainer toe naar het eindresultaat. Het was natuurlijk ook zwaar, zeker in combinatie met het dieet. Je doet het niet zomaar even. Ik merk dat ik sindsdien trouwens steeds vaker scripts onder mijn neus geduwd krijg waarin mijn rol omschreven wordt als ‘knappe, gespierde jongen’. O help, denk ik dan. Ik hou ook gewoon van eten, hè mensen. Als dit het hokje is waarin ze me willen hebben, dan blíjf ik aan de gang. Nee hoor: mij zul je nooit horen klagen. Ik weet dat ik ontzettend bevoorrecht ben dat ik zo veel toffe dingen mag doen.’

Je hebt jaren geleden weleens gezegd dat je in je hart altijd zanger bent. Voel je dat nog steeds zo?

‘Zingen is voor mij nog steeds heel belangrijk, daar is het allemaal mee begonnen. En er komt ook weer muziek van me uit komend jaar: ik heb een nieuw platencontract getekend. Maar tegelijkertijd wil ik niet alleen zanger zijn. Het is juist de combinatie van zingen, theater, acteren en presenteren die mijn werk zo leuk maakt. Op dit moment is mijn kinderboek Dadoe uit, sta ik op de planken met On your feet, begin ik met de opnames van een nieuwe film en ben ik aan het schrijven aan een nieuw album. En dan heb ik ook nog een gezin. Best druk.’

Is het niet te druk?

‘Ik vind van niet. Ik hou van hard werken. En ik heb een goed management, dat scheelt ook. Ik zorg ervoor dat ik de meeste avonden vrij ben zodat ik mijn kinderen naar bed kan brengen, en de maandag ook. Maar er is ook weleens een periode geweest waarin ik zo veel weg was dat mijn dochter me een week lang ‘mama’ bleef noemen. Ze was het woord ‘papa’ even vergeten. Gelukkig had ik het daarna weer rustiger, want het begon wel te knagen dat ik ze zo weinig zag. Ik blijf ergens toch een schuldgevoel houden naar mijn kinderen toe: het liefst ben ik altijd bij ze. Maar dat gaat nu eenmaal niet.’

Wat is het leukste van het vaderschap?

‘O, dat is bijna niet in woorden te vatten. Het is een compleet nieuw, allesomvattend geluk dat je aanboort. Als ik Lux en Posy soms zie spelen, rennen of slapen, is het er ineens: dat gevoel van geluk waarvan ik eerst niet wist dat het bestond. Het is zo bijzonder. Ik gun dat iedereen. Al adviseer ik wel om eerst nog heel veel te slapen voordat je aan kinderen begint.’

Wat vind je het leukste aan Bettina?

‘Dat ze zo vrolijk en nuchter is. Interessant-doenerij op social media bijvoorbeeld: ze is daar compleet wars van. Door haar ben ik gaan inzien hoe stom het is om constant met je telefoon bezig te zijn. Als ik vrij ben, leg ik dat ding nu rustig een hele dag weg. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ze me minder ijdel heeft gemaakt. Mensen vragen weleens wat ons ‘geheim’ is. Dan zeg ik altijd: we zijn een team. We vullen elkaar aan. Bettina weet bijvoorbeeld waar het om draait in het leven. Ze houdt ons met beide benen op de grond. Als ik ergens mee zit, kan ze op precies het juiste moment net die ene relativerende grap maken waardoor ik denk: o ja, ik geloof dat ik me druk maak om niets. En andersom kan ik haar zo nu en dan die schop onder haar kont geven die ze nodig heeft. Bettina kan soms iets té relaxed zijn, te afwachtend. Ik ben veel ondernemender en ambitieuzer van aard.’

Fantaseer je weleens hoe je leven was verlopen als je die ene dag níet de Idols-auditie had gedaan?

‘Daar denk ik weleens over na, ja. En dat is zo bizar, want ik weet het niet. Ja, dan was ik waarschijnlijk een opleiding gaan volgen, ook iets in de richting van muziek. Maar verder had mijn leven er compleet anders uitgezien. Daarom sta ik nog altijd stil bij de dag dat ik auditie deed: 2 november was het precies vijftien jaar geleden dat mijn hele leven voorgoed veranderde. Dankzij die dag weet ik bijna niet meer hoe het ook alweer voelde om anoniem over straat te gaan. Ik word al vijftien jaar overal herkend. Gelukkig is het allang niet meer zo hysterisch als in het begin, maar ik heb er wel aan overgehouden dat ik altijd met mijn hoofd naar beneden over straat loop. Ik hoef niet zo nodig op te vallen.’

Het hele interview met Jim Bakkum lees je in VIVA 51/52. De editie ligt van 20 december t/m 2 januari in de winkel of kan je hieronder online bestellen.