Défano Holwijn (28) laat zich niet in een hokje plaatsen. De zanger/acteur/ presentator kiest zelf liever ook niet. ‘Ik vind veel leuk en ik vind dat ik veel kan.’ Je bent een multitalent: je acteert, maakt muziek én programma’s. Kun je niet kiezen of durf je niet te kiezen? ‘Zolang ik geen keuzes hoef te maken, doe ik het niet. Ik wil niet op één paard wedden. Stel je voor dat ik had gekozen voor muziek, dan was dat nu met corona heel kut geweest. Op meerdere paarden wedden, creëert een zekerheid, maar het kost veel tijd en energie. Mensen vragen constant: ‘Wat ben je nou eigenlijk?’ Maar ik vind veel leuk en ik vind dat ik veel kan. Ik zie al die prikkels als een soort high, ik haal er kracht uit.’ Over muziek gesproken: je nieuwe nummer Zware chain is net uit. Vertel! ‘Zware chain staat voor het feit dat iedereen in het leven steeds meer, beter en harder wil. Maar op het moment dat je dat volgende punt of geluk hebt bereikt, wil je meer, waardoor het nooit goed is. Dat gevoel herken ik, maar over het algemeen ben ik hartstikke tevreden.’ Hoe gelukkig ben je? ‘Ik ben gelukkig, omdat ik doe wat ik leuk vind, daarvan geniet en er geld mee verdien. Daardoor voel ik een vrijheid. Die combinatie, dat betekent geluk voor mij.’ Een halfjaar geleden zei je in een interview dat je gevoelens erg vlak waren, dat je geen hoogte- en dieptepunten kon voelen. Hoe gaat dat nu? ‘Mijn gevoelens zijn nog steeds vlak, maar ik leer mezelf steeds beter te begrijpen en dat is relaxed. Als ik niet in een traject was gegaan bij een psycholoog, had ik nu gezegd dat ‘het allemaal hartstikke goed ging’. Ik durf nu eindelijk eerlijk te zijn over hoe ik me voel. Een tijdje ging ik elke week naar de psycholoog − nu iets minder omdat ik het druk heb.’ Waar komt die emotionele vlakte vandaan? ‘Uit mijn jeugd. Ik groeide op in Amsterdam met mijn twee zussen, broertje, moeder en stiefvader. Mijn stiefvader had last van psychoses, was dagelijks tegen ons aan het schreeuwen. Mijn moeder zei altijd: ‘Laat maar gaan, niet in discussie gaan.’ Ik heb mijn emoties nooit kunnen en mogen uiten, waardoor ik emotioneel onderontwikkeld ben. Ik relativeerde het kapot, ik dacht: ja, oké de verhoudingen zijn thuis een beetje scheef, maar er zijn mensen zonder eten, zo slecht heb ik het niet. Jarenlang zei ik tegen iedereen dat het prima ging. Ik heb de knop met emoties uitgezet, en gedacht: fack it, ik moet door.’ Was er een breekpunt dat je dacht: ik moet naar de psycholoog? ‘Er was niet één breekpunt, maar ik hoorde vaak mensen praten over dat een kind krijgen het mooiste is wat er bestaat. Ik was bang dat als ik een kind zou krijgen, ik een maand blij zou zijn en dan zou denken: nah, dit is het toch niet. Ik wil graag kinderen, maar ik wil mijn emoties eerst gefikst hebben. De stap om naar een psycholoog te gaan, stelde ik steeds uit, omdat ik bang was dat alles met terugwerkende kracht op mijn dak zou vallen. Ik dacht: mijn carrière zit in de lift, dat kan ik nu niet gebruiken. Uiteindelijk realiseerde ik me dat ik moet doen wat goed is voor mezelf en ben ik naar de psycholoog gegaan.’ Lees ook: Rob Dekay: ‘Ik vind een relatie met mezelf al lastig, laat staan met iemand anders’ Heb je weleens met je moeder over vroeger gesproken? ‘Door het gesprek met mijn psycholoog ben ik met mijn familie en vrienden gaan praten over vroeger. Ik heb nooit over mijn thuissituatie gesproken met vrienden, niemand heeft ooit aan me gezien dat er zo veel speelde. Mensen dachten dat ik juist positief en blij was. Overigens is de band met mijn familie heel goed. Zij zijn mijn day ones, en met mijn stiefvader is het ook goedgekomen.’ Heb je veel vrienden? ‘Dat valt mee, maar ik vind vriendschap een illusie, ik geloof niet in het concept ‘vriendschap’. Aan het eind van de dag zal iemand namelijk altijd voor zichzelf kiezen. Het is niet dat ik een heartbreak heb meegemaakt in vriendschap hoor, ik denk dat het komt door mijn emotionele vlakte. Tja, ik ben gewoon een beetje ingewikkeld. Maar ik werk eraan: ik ga naar de psycholoog en vanaf vandaag ga ik weer mediteren. Dat heb ik weleens eerder gedaan, maar dat schiet erbij in door de drukte.’ Je vader speelt geen rol in je leven, heb je een vaderfiguur gemist? ‘Niet dat ik weet, want ik had een stiefvader. Ik denk dat ergens diep vanbinnen pijn zit dat mijn biologische vader er niet was, maar die pijn voel ik niet. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik twee was. Mijn vader beloofde ons altijd van alles en nog wat, maar kwam zijn afspraken niet na. Toen ik dertien was, heb ik het contact verbroken. Na de gesprekken met de psycholoog ben ik een half jaar geleden met mijn zus naar mijn vader toe gegaan. We hebben een poging gedaan om het over onze jeugd te hebben, maar er kwam niets uit hem. Het is prima zo.’ Met FC Avondklok ga je elke avond drie uur live op Instagram. Tienduizenden mensen checken elke avond in, soms tik je zelfs de 90.000 aan. Hoe verklaar je het succes? ‘Het is authentiek. Iedereen is welkom, jong en oud, bekend en onbekend en het is toegankelijk. Bij talkshows schuiven voornamelijk BN’ers aan, hier kan iedereen intunen. Wat ik wel lastig vind, is dat ik niet de hele wereld kan helpen. Per dag krijg ik honderden berichten van mensen die vragen of ik kan helpen. Op zulke momenten ben ik blij dat ik zo vlak ben, anders zou ik kapot gaan aan schuldgevoel. Omdat ik elke dag live ga, heb ik weinig tijd om stil te staan. Ik voel heel even een momentje van vreugde en dan ebt het weer weg.’
Het bericht Défano Holwijn: ‘Ik durf nu eindelijk eerlijk te zijn over hoe ik me voel’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.