Zakenwonder Bianca Blom (37) maakt duurzame pumps die er mooi uitzien, en ook nog lekker lopen. Geen wonder dat Eva Jinek, Dionne Stax en Marieke Elsinga fan zijn.

De inschrijving voor VIVA400 2020 is geopend.
Wie nomineer jij?

Ook meedoen aan VIVA400?

»GEEF JE OP VIA VIVA400.NL «

Dit verhaal van Bianca Blom voor VIVA400 komt uit VIVA-2020-34. Dit nummer ligt t/m 25 augustus in de winkel of kun je hier online bestellen.

Tekst: Kim Buitenhuis | Foto: Stefana Carmanica

Het bericht Bianca Blom (37): ‘Ik wilde iets doen waar ik voldoening uit kon halen’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Géza Weisz (33) is acteur en dj en schrijft in VIVA elke week over zijn leven.

De zeurende pijn in mijn rug zit er al zo lang, je zou denken dat ik er inmiddels wel gewend aan was geraakt. Maar wanneer de chronische steken zich weer eens in mijn wervelkolom nestelen, wil ik het liefst met een lichte overdosis ibuprofen in bed gaan liggen. Ik heb werkelijk alles geprobeerd; er is geen fysio- of manueel therapeut die mijn skelet niet heeft bestudeerd. Van mannen die gretig met een hamer op mijn rug hebben getikt tot krakers die schrikbarende geluiden uit mijn gewrichten wisten te krijgen. Ik heb zelfs mijn angst voor naalden opzij gezet in de hoop dat een acupunctuurbehandeling verlossing zou bieden. Mijn hernia in spe laat zich echter niet uit het veld slaan. Tegenwoordig draag ik op aanraden van mijn podotherapeut zooltjes die mijn platvoeten steun bieden, maar bovenal het lengteverschil tussen mijn linker- en rechterbeen in evenwicht proberen te brengen.

In zeer gebrekkig Engels en met flink wat driftige handgebaren proberen ze duidelijk te maken waar ik me moet uitkleden

Wanneer de pijn zo hardnekkig wordt dat ik me nergens anders meer op kan concentreren, trakteer ik mezelf op een massage. Daarnaast vind ik niets lekkerder dan dat er flink in mijn rug geknepen wordt. Vandaag probeer ik op aanraden van een vriend een nieuwe salon. De gevel oogt een tikkeltje achenebbisj, maar de vrolijke Chinese letters op het raam maken een hoop goed. Binnen word ik door twee vrouwen met mondkapjes op ontvangen. In zeer gebrekkig Engels en met flink wat driftige handgebaren proberen ze duidelijk te maken waar ik me moet uitkleden. Een tikkeltje ongemakkelijk ga ik, poedelnaakt, op de massagetafel liggen zonder een flauw benul te hebben van wie de stevige handen die op mijn rug drukken zijn. Ik probeer me een gezicht voor te stellen bij de vrouwenhanden, die onmiskenbaar al jaren ervaring in de vingers uitstralen.

Lees ook: Géza schrijft: ‘Hij kijkt me beledigd aan, maar zijn glinsterende ogen verraden hem’

Al gauw verlies ik mezelf in een reeks gedachtes en kwijl ik mezelf in slaap. Geen idee hoe lang ik out ben geweest, voor ik een por in mijn zij voel. Ik schrik wakker en draai me om naar de masseuse, die haar mondkapje heeft laten zakken en me indringend aanstaart. Met haar wijsvinger op d’r lippen gesticuleert ze dat ik stil moet zijn en maakt daarna een kommetje van haar hand, die ze heen en weer schudt. Het duurt even voor ik doorheb wat ze insinueert. Snel schud ik nee en draai me weer terug op mijn buik. Niet veel later krijg ik wederom een por en nogmaals maakt de vrouw hetzelfde handgebaar; ditmaal kijkt ze er bijna kwaad bij. Weer gebaar ik dat dit niet hoeft en vraag haar of ze zich op mijn rug kan concentreren. Harder dan zojuist begint ze in mijn schouders te knijpen en ben ik niet meer in staat om nog enigszins te ontspannen. Ik spring overeind en met een rood hoofd bedank ik haar vriendelijk voor de moeite. Verbaasd zegt ze: ‘You not ready mister,’ terwijl ze naar de klok wijst. ‘I’m more than ready,’ antwoord ik en trek snel mijn onderbroek aan. Tot mijn grote verbijstering lijkt mijn rugpijn in de dagen daarna volledig verdwenen en zo krijgt dit verhaal toch nog een happy ending.

Géza’s column komt uit VIVA-2020-34. Dit nummer ligt t/m 25 augustus in de winkel of kun je hier online bestellen.

Het bericht Géza schrijft: ‘Een tikkeltje ongemakkelijk ga ik, poedelnaakt, op de massagetafel liggen’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Kyra (33) dacht in Marc de man van haar leven te hebben gevonden. Hij was alles waarvan ze droomde. En meer. Véél meer. Want nadat Marc haar ten huwelijk had gevraagd, bleek hij een dubbelleven te leiden.

‘Ik dacht aanvankelijk dat de vrouw die voor mijn deur stond een of andere psychische stoornis had. Dat ze bij een willekeurig adres had aangebeld om haar waandenkbeelden te ventileren. Maar dat duurde maar heel even. Om precies te zijn, totdat ze haar telefoon met een hele rits foto’s van mijn verloofde zo ongeveer in mijn gezicht duwde. Het leek wel een script uit een soapserie. Maar helaas is dit het echte leven; mijn leven, dat van het ene op het andere moment instortte.

Verloofd

Ik was al ruim twee jaar gelukkig met Marc. Sinds vier maanden waren we zelfs officieel verloofd, al hadden we nog geen trouwdatum geprikt. Steeds als ik het erover had, zei Marc dat we de tijd hadden. Toen kwam corona, en was er al helemaal een excuus om het op de lange baan te schuiven, want ik wilde een groot trouwfeest. Het liefst ergens in Italië. Toscane leek me wel wat, met familie en vrienden aan van die lange tafels, en neefjes en nichtjes die om ons heen dartelen in zo’n pittoreske boomgaard. Voor Marc was dat niet zo heel belangrijk, zei hij. Zijn ouders waren overleden en hij heeft geen broers of zussen, maar hij vond het geen probleem om te wachten totdat ik mijn droombruiloft kon hebben. Marc werkt bij een bedrijf waardoor hij drie dagen per week in Frankfurt zit, en de rest van de week hier, in de Randstad. Niet ideaal als we kinderen zouden krijgen, maar dat was iets voor later. Door corona was het allemaal wat gecompliceerder geworden. Hij werkte voor langere perioden vanuit Nederland, of vanuit Duitsland waar hij een etage huurde voor de dagen dat hij daar was. Althans: dat dacht ik. Maar ik had dan ook geen enkele reden om aan hem te twijfelen.

Ik vond het niet leuk om te horen, maar ik wilde het ook niet opblazen. Ik had ook weleens iemand leuk gevonden, en door hoe hij met de situatie omging, wist ik in ieder geval wel dat ik Marc voor honderd procent kon vertrouwen

Marc was altijd supereerlijk. Hij vertelde het me zelfs toen hij een single collega nogal aantrekkelijk bleek te vinden, en dat hij had besloten om niet meer met haar samen te werken buiten kantoortijden. Hij wilde ‘de kat niet op het spek binden’. Ik vond het niet leuk om te horen, maar ik wilde het ook niet opblazen. Ik had ook weleens iemand leuk gevonden, en door hoe hij met de situatie omging, wist ik in ieder geval wel dat ik Marc voor honderd procent kon vertrouwen. Een vriendinnetje dat ik in de brugklas had en regelmatig spullen jatte in de stad door er doodleuk heel opzichtig mee naar buiten te lopen, leerde me ooit: ‘Als je iets te verbergen hebt, doe het juist dan zo opvallend mogelijk.’ Een regel die Marc blijkbaar ook kende… hij leefde er zelfs naar.’

Web van leugens

‘De vrouw die voor mijn deur stond, leek op me. Hetzelfde lange, bruine haar, dezelfde fragiele uitstraling, waardoor Marc altijd zei dat ik hem aan een elfje deed denken. Ja, ik kon me voorstellen dat dit Marcs type was. Ik voelde me totaal overvallen, maar nadat ze de telefoon met foto’s van haar en Marc onder mijn neus had geduwd, deed ik als vanzelf een stap achteruit zodat ze kon binnenkomen. Ze voelde zich duidelijk net zo ongemakkelijk als ik. ‘Ik snap dat ik je overval,’ zei ze, ‘maar ik vermoed al een hele tijd dat Marc niet eerlijk tegen me is. Uiteindelijk heb ik zijn mail gecheckt en toen zag ik een mailtje van hem naar een makelaar waarin stond dat hij en zijn vriendin een bezichtiging wilden doen. Jij stond in de cc…’ Ik slikte. Het klopte: Marc en ik waren op zoek naar een ander huis, een gezinshuis. Waar ik hoopte onze toekomstige kinderen te krijgen.

En elke keer als ik verder vroeg, deed hij of ik gek was. Ik had last van mijn hormonen, volgens hem. Hij zou me nooit bedriegen, zei hij

Ik kon echt niets uitbrengen. De vrouw van wie ik de naam nog steeds niet wist, bleef maar doorpraten. ‘Ik heb hem meteen geconfronteerd, maar hij zei dat je een kennis van een collega was die een huis wilde kopen in haar eentje, en dat hem via die collega was gevraagd om mee te gaan en je partner te spelen zodat de makelaar geen loopje met je zou nemen in verband met mogelijke gebreken. Het klonk nogal vergezocht, maar het kon. Marc heeft natuurlijk bouwkunde gestudeerd. En elke keer als ik verder vroeg, deed hij of ik gek was. Ik had last van mijn hormonen, volgens hem. Hij zou me nooit bedriegen, zei hij. We waren toch niet voor niets met een ivf-traject bezig?’

Mijn gedachten hadden op dat moment veel weg van een flipperkast, ze vlogen heen en weer om steeds weer af te ketsen.

Mijn mond voelde kurkdroog, alsof er watten in zaten, maar uiteindelijk wist ik een coherente zin te vormen: ‘Hoe kwam je erachter dat hij loog?’ Ik heb je profiel opgezocht op Facebook. Dat stond afgeschermd voor onbekenden, maar ik heb een paar dagen later via Marcs laptop ingelogd en toen zag ik berichten van jou.’ Mijn gedachten hadden op dat moment veel weg van een flipperkast, ze vlogen heen en weer om steeds weer af te ketsen. Het klopte dat Marc nooit wilde dat ik foto’s van hem op social media plaatste. Ik vond het overdreven, wat maakte het nu uit als ik een leuke vakantiefoto zou plaatsen, of een foto van een gezellig etentje? Maar voor hem was het een principekwestie, zei hij. En ik accepteerde het, zoals je dat nu eenmaal doet als je partner bepaalde onschuldige eigenaardigheden heeft. Ook al snapte ik het niet helemaal. Toen nog niet. Maar er stonden wel foto’s van zijn hond en zijn auto op mijn Facebook pagina. En die hadden hem verraden.

Dit verhaal komt uit VIVA-2020-34. Dit nummer ligt t/m 25 augustus in de winkel of kun je hier online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Tekst: Vivienne Groenewoud | Beeld: iStock

Het bericht Kyra: ‘Met mij maakte hij trouwplannen. Met haar zat hij in een ivf-traject’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Single Noah (33, accountmanager bij een uitgeverij) vertelt elke week over zijn date-avonturen.

Erg stoer zijn Menno en ik niet, die eerste avond in het prachtige Nice. De autorit heeft ons zo uitgeput dat we na het eten – tweemaal sardines farcies – als de twee oude Muppetmannetjes Statler en Waldorf in slaap vallen. Mijn voeten steken uit het voeteneind van het bed. Onze Hollandse maten wijken nog steeds af van het Franse ‘normaal’. Als ontbijt drinken Menno en ik koffie aan de boulevard en kopen bij een bakkertje vier chocoladecroissants. Ze vullen voor geen meter. We lopen door de winkelstraat, kijken hier en daar op een menukaart op een standaard buiten. Dan trekt Menno me Massimo Dutti in, een herenzaak met een bekakt assortiment, waar hij zowaar een hippe chino vindt met pijpen tot aan zijn kuit. ‘Lekker Frans.’ Ik draag geen sokken, dát vind ik nu lekker Frans, maar de blikken van de mensen om ons heen verraden onmiddellijk dat Menno en ik uitstralen dat we toeristen zijn.

Haar ogen zijn amandelvormig. Menno is dol op dit type. We kletsen even, bieden het duo een smoothie aan, maar ze weigeren lachend.

We worden na de lange lockdown behandeld als prinsen. Voor een kraampje in het midden van het centrum, schuin tegenover Galeries Lafayette, bestellen we verse smoothies. Als de eigenaar de drankjes aanreikt door de opening tussen het glas, port Menno me onhandig. Sap morst over mijn hand. Ik lik het af, grijp papieren servetten. Voor ons staan de twee bloedmooie dames die gisteren overstaken toen we voor het stoplicht wachtten. ‘Hi there.’ Een Brits accent. Ze zien er leuk uit. ‘Heading for the beach?’ vraagt een van hen met zo te zien Pakistaanse roots. Haar ogen zijn amandelvormig. Menno is dol op dit type. We kletsen even, bieden het duo een smoothie aan, maar ze weigeren lachend. ‘Too many vitamins.’ ‘Lekkere derrières,’ zegt Menno, overdreven articulerend wanneer het tweetal weer verder sjokt. Met de papieren winkeltas van Massimo Dutti als strandtas, steken we de Promenade des Anglais over, richting strand. ‘Nice is nice.’ Ik denk aan de zes dagen die nog voor ons liggen. Aan het heerlijke weer. Aan de smoothiekraam waar ik mezelf beloofde dat ik er elke dag een nieuwe smaak ga proberen.

Lees ook: Noah: ‘Ik geef Menno een boks. Geluk voelt soms zo ontzettend simpel’

Overal lopen vriendinnen, vrolijke mensen, huppelende kinderen, oude mannetjes in korte bermuda’s met een wandelstok en chique dames op kittige hakjes met grote kettingen over hun strandjurken. De serveerster met vrolijk wippende paardenstaart glimlacht als ze ons bier neerzet. Menno schopt zijn espadrilles uit en pelt zijn kletsnatte sokken af. We kleden ons uit in een cabine en de leuke serveerster komt ons achterna met twee glazen water en onze halfvolle biertjes. ‘Zij gaat mee naar huis,’ zegt Menno. Ik zucht. Het leven is goed. Net voor ik mijn kluisje afsluit en Menno naar de strandbedden volg, piept mijn telefoon. Kirstens foto. ‘Ismaël flipt hier. Mag ik komende week in jouw huis?’

De naam Noah is om privacyredenen gefingeerd.

Dit verhaal komt uit VIVA-2020-34. Dit nummer ligt t/m 25 augustus in de winkel of kun je hier online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Het bericht Noah: ‘We kleden ons uit in een cabine en de leuke serveerster komt ons achterna’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

De afgelopen maanden zijn ondernemers veel inkomsten misgelopen. Nu we steeds meer mogen doen, kunnen we langzaamaan alle gezellige momentjes op het terras inhalen en daarmee de ondernemers steunen. En stiekem vinden we dat helemaal niet erg. Op naar het terras!

Tuintje naar je hart

Labdance

Veilige haven

Het bericht Hotspots: 3x terrasfestival verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Muay Thai, ofwel thaiboksen, wordt steeds populairder. Ook onder vrouwen. Bij deze vechtsport ben je niet bang voor een blauwe plek meer of minder, sterker nog: je draagt ze met trots.

Eeuwenoude vechtkunst

Al in 1200 werd Muay Thai in Thailand beoefend door militairen. Het vond zijn oorsprong in de gewapende vechtkunst Krabi Krabong; als Krabi Krabong-vechters hun wapens niet meer konden gebruiken, gebruikten ze hun ledematen. Muay Thai staat dan ook bekend als ‘de kunst van de acht ledematen’, omdat je je vuisten, ellebogenwerk, knieën en scheenbenen mag gebruiken. Omdat de Thai nogal wat oorlogen met buurlanden hadden uit te vechten, werd Muay Thai geperfectioneerd en waren sommige moves zelfs dodelijk. Later werd de vechtkunst ook aan gewone burgers geleerd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren Thaise militairen in Frankrijk gestationeerd en lieten de Fransen via Muay Thai-wedstrijden kennismaken met de vechtsport. Al snel werd het populair in heel Europa. In 1920 werd de vechtkunst een sport, doordat er regels werden opgesteld voor wedstrijden. Zo moesten er vanaf toen bokshandschoenen gedragen worden.

Populair bij vrouwen

Alle soorten boksen worden de laatste jaren steeds populairder bij vrouwen. Vaak wordt als reden Rico Verhoeven genoemd; deze Grote Vriendelijke Reus heeft boksen een toegankelijk, vriendelijke gezicht gegeven. Ook veel celebs houden wel van een potje sparren. Zo zijn Ryan Gosling en Jane the virgin-actrice Gina Rodriguez fan van Muay Thai. Die laatste ging zelfs op trainingskamp in Thailand: ‘Ik kwam hier om te transformeren. Ik kwam hier om geconfronteerd te worden met mijn demonen en slechte gewoontes. Ik ben vol in de training gegaan en het was niet comfortabel of makkelijk, maar discipline is dat nooit en het leven ook niet.’ Actrice Javicia Leslie – die in het tweede seizoen van de serie Batwoman de rol van de superheldin zal vertolken – traint zich suf voor deze actierol en is onlangs begonnen met Muay Thai.

Wat doe het met je?

Als je van een afwisselende en uitdagende work-out houdt, is Muay Thai helemaal jouw ding. Het is een mooie mix van een cardio-, kracht- en uithoudingsvermogentraining die bijna elke spier in je lichaam traint. Met een uur thaiboksen verbrand je gemiddeld iets meer dan vijfhonderd calorieën. Om aanvallen te plaatsten en tegen te houden, train je bovendien je focus. Ook fijn: in no time heb je wat verdedigingstechnieken onder de knie, die je hopelijk nooit hoeft te gebruiken, maar waardoor je je wel zekerder voelt in dreigende situaties. En wat dacht je van ontstressen? Na een uurtje kicken en punchen verlaat je compleet zen de mat.

Hier doe je dat

Ben je toe aan deze uitdagende work-out? Dat kan onder andere bij bengala-gym.nl in Schoonhoven, downhatgym.nl in Drachten, midogym.nl in Sittard en mejirogym.nl in Amsterdam. Als je bang bent voor blauwe plekken of spierpijn, is deze work-out niet voor jou weggelegd.

Deze VIVA-Fit komt uit VIVA-2020-34. Dit nummer ligt t/m 25 augustus in de winkel of kun je hieronder online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Tekst: Jessica van Zanten | Foto: Stocksy

Het bericht VIVA-Fit: Voor elkaar gebokst verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Heimwee naar tropische oorden? Met deze simpele recepten zorg je voor dat vakantiegevoel maar dan thuis. 

Benieuwd naar de andere recepten? Die staan in VIVA-34, deze editie ligt t/m 25 augustus in de winkel of bestel ‘m hier.

Het bericht Op vakantie, maar dan thuis: zo maak je watermeloengranita verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Journalist en reisblogger Liesbeth Rasker (32) woont in Amsterdam met poes Disco en schrijft elke week in VIVA over wat ze meemaakt.

Er was eens, jaren geleden, in een land hier niet ver vandaan, een jongen die via via mijn nummer achterhaalde en me het meest charmante wil-je-met-me-uit-bericht ooit stuurde. Hij had me gezien op Instagram, ik kende hem niet, maar we hadden veel gemeenschappelijke vrienden. Het was zo’n bericht waarvan je meteen denkt: nou oké prins Charming, kom maar op met die witte jurk, beter gaat het niet worden. En ik wil niet eens trouwen. Ten tijde van dit alles was ik echter al aan het daten, ‘maar als dat op de klippen loopt, weet je me te vinden’ was zijn antwoord. Toen het een paar maanden later inderdaad op de klippen liep, stuurde ik midden in de nacht zwaar beneveld een bericht of dat aanbod nog stond – en zo geschiedde dat we een week of wat later naast elkaar aan de bar zaten.

Wat altijd nog wel een dingetje is als je op blind date gaat. Ik herinner me ook gevallen waarbij het op WhatsApp helemaal dikke mik was, maar toen ik hem zag direct wist ‘oh echt nooit van m’n leven’

Het was zo’n date waarbij je na de eerste seconde al weet: wij kunnen het met elkaar vinden. Wat altijd nog wel een dingetje is als je op blind date gaat. Ik herinner me ook gevallen waarbij het op WhatsApp helemaal dikke mik was, maar toen ik hem zag direct wist ‘oh echt nooit van m’n leven’, en dat je dan een beleefde manier moet vinden om je daar weer onder uit te lullen. Maar met hem dus niets van dat al. Alsof we elkaar al jaren kenden, dronken we die hele bar leeg, rolden nog naar allerhande nachtcafés en eindigden uiteindelijk in mijn bed.

En elke keer is er een deel van mij dat denkt: waarom gingen wij ook alweer niet meer met elkaar?

Na nog wat dates die volgens hetzelfde stramien verliepen, begon het echter wel op te vallen dat ik eigenlijk altijd degene was die voorstelde elkaar weer te zien. En in de weken die kwamen, bleek dat er van een amoureus vervolg geen sprake zou zijn, wat ik altijd jammer heb gevonden. We hebben wel contact gehouden en zien elkaar met enige regelmaat – als vrienden. En elke keer is er een deel van mij dat denkt: waarom gingen wij ook alweer niet meer met elkaar? Dat je voelt dat voor jou de deur nog altijd op een kier staat, terwijl de ander die heel duidelijk heeft dichtgegooid.

Lees ook: Liesbeth Rasker: ‘Als ik wittewijn-dronken ben, sta ik niet voor mezelf in’

Als ik hem hoor praten over zijn nieuwe dates kan ik nog altijd niet de gedachte onderdrukken: waarom val je niet op mij? En, nog erger: val je misschien wél op mij, maar durf je dat net als ik niet te zeggen? Hoe moet ik al die nog steeds zo charmante berichten nou interpreteren? Afspreken met hem is dan ook nog altijd even leuk als toen, maar inmiddels ook gigantisch verwarrend. Pas recent kon ik voor eens en altijd de deur dichtdoen. Op TikTok zag ik een filmpje van een jonge vrouw die met een jolig lied precies dit probleem aankaartte. Ze zei ‘If he likes you, you’ll know. If he doesn’t like you, you’ll be confused.’ En zo kwam er dankzij TikTok een eind aan iets wat ooit op Instagram begon, en leef ik weer in rust en nog lang en gelukkig.

Deze column van Liesbeth Rasker komt uit VIVA-2020-34. Dit nummer ligt t/m 25 augustus in de winkel of kun je hier online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Beeld: Tom ten Seldam

Het bericht Liesbeth Rasker: ‘Alsof we elkaar al jaren kenden, dronken we die hele bar leeg’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Zit je met een prangende vraag of kun je wel een goede raad gebruiken? In deze rubriek staan de experts voor je klaar. Deze week beantwoordt SEH-arts Heleen Lameijer vragen over gezondheid.

Vraag 1

Vraag 2

Dr. Heleen Lameijer (32) werkt als spoedeisendehulparts en wetenschapper in het Medisch Centrum Leeuwarden. Daarnaast is ze oprichter van het bedrijf Make science work en het gelijknamige Instagram-account, waarmee ze medische kennis voor iedereen beschikbaar probeert te maken. Dit doet ze onder meer door de Insta life saver cursus, een cursus reanimeren via Instagram. In 2019 won Heleen de VIVA400 Visionista-award voor aanstormend talent.

Ook een vraag?

Elke week staat er een expert voor je klaar om ’m te beantwoorden. Of dat nou is op het gebied van liefde en seks, je lichaam, huid, sport, werk, voeding of wat dan ook: je kunt hier alles kwijt. Stuur je vraag naar redactie@viva.nl o.v.v. Durf te vragen.

Het bericht Durf te vragen: ‘Na een heftige periode ben ik nu kankervrij. Hoe krijg ik het vertrouwen in mijn lichaam terug?’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Als seksexpert Goedele Liekens ervoor pleit, dan weet je dat het goed zit. Daarom: alles over sukkelseks.

Het bericht Lessen tussen de lakens: alles over ‘sukkelseks’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Daar is ‘ie weer: VIVA’s Beauty Cadeaubox! Iedere zomer is deze spotgoedkope actie weer een dijk van een knaller en dat is niet zo gek. Juist tijdens dit seizoen is je huid blij met alles dat in deze bomvolle doos zit. 

De Beauty Cadeaubox is een doos bomvol fijne beautyproducten voor een topprijs. Je vindt verschillende verzorgingsproducten voor je gezicht en handen, te lekker om te laten liggen. De prijs vraagt u? Normaal gesproken heeft de beautybox een waarde van 109,39* euro, maar speciaal voor VIVA-lezeressen is ‘ie nu 24,99 euro! En dat is inclusief verzendkosten.

In de Beauty Cadeaubox vind je:

• YOUTH LAB. Deep Moisture Cream 50 ml t.w.v. € 25,90
• Lashcode Mascara t.w.v. € 24
• Jorgobé Hand Cream t.w.v. € 20
• Colgate Tandpasta Max White Expert AntiStain t.w.v. € 12,99
• NIVEA verzachtende reinigingsolie 150 ml t.w.v. € 9,99
• Miqura after sun face mask t.w.v. 7,90
• Dr. E.J. Swaab Lippenbalsem 100% natuurlijk t.w.v. € 3,39
• Miqura Masque Me Up Hemp Eye Mask t.w.v. € 5,22

Je kunt VIVA’s Beauty Cadeaubox bestellen via VIVA.nl/beautycadeaubox.

»BESTEL DE BEAUTYBOX | KLIK HIER«

*Prijs gebaseerd op de consumentenadviesprijs.

Het bericht Zomer in je box: VIVA’s spotgoedkope Beauty Cadeaubox is er weer! verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Er komen financieel barre tijden aan. De coronacrisis mondt onvermijdelijk uit in een economische crisis. Hoe kunnen we ons daartegen wapenen? In de nieuwste VIVA 35, die vanaf vandaag in de winkels ligt, geven deskundigen advies. 

Om je alvast gerust te stellen: een recessie is geen reden voor paniek. ‘Want elke recessie heeft een begin, maar ook een eind’, legt econoom Erica Verdegaal uit op bladzijde 16. Ook hebben we al best veel ervaring met economische tegenspoed en daarvan kunnen we leren. Verdegaal: ‘Sinds 1958 beleefde Nederland acht grote en kleine recessies. Dat zijn er gemiddeld twee per vijftien jaar.’ Elke crisis is uniek en onverwachts, maar er zijn ook overeenkomsten. Welke overeenkomsten dat zijn en welke tips – héél veel budgettips – de deskundigen je aanreiken? Dat lees je in de nieuwste VIVA 35.

Voor Tatum Dagelet (45) overigens geen crisis in haar leven. Zij is nog nooit zo gelukkig geweest als nu, vertelt ze in een uitgebreid interview wat verderop in het blad. Want je verwacht het niet, maar ook brutale meisjes worden groot. Tatum 2.0 over haar hervonden zelf: zen en hartstikke single. ‘Soms denk ik: wie was die vrouw?’

Minstens zo inspirerend is het gesprek met VIVA400-vrouw Aniek van Koot (30). Als rolstoeltennisser pakt ze al jaren de ene prijs na de andere. Zo won ze vorig jaar Wimbledon en ging ze er ook in het dubbelspel met de winst vandoor. Daarnaast zet ze zich als fractievolger in voor de jeugd en gehandicapten in haar gemeente. Hoe combineert ze haar sportcarrière met haar ambities in de zorg?

De inschrijving voor VIVA400 2020 is geopend.
Wie nomineer jij?

En ook interessant: welke verschillende discussietypes zijn er? In de meningenmaatschappij is er aan discussies geen gebrek. Waar de één ze het liefst uit de weg gaat, springt de ander er als een pitbull bovenop. VIVA’s Kimberley ontrafelt de vijf belangrijkste discussietypes.

Dit en meer in VIVA 35, die je hier los kunt bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER«

Het bericht Hey woman, een nieuwe VIVA ligt klaar voor jou verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Tientallen turnsters treden onder de hashtag #dossierturnmisbruik naar buiten na de schuldbekentenis van turncoach Gerrit Beltman over zijn wangedrag. Ook Lizanne en Anouk Jong leden onder de mishandeling van Beltman en andere trainers.

Anouk: ‘Tien en twaalf waren we, toen Gerrit Beltman onze trainer werd. Daarvoor hadden we een andere coach: Sjaak Kalverboer. Hij was streng, maar ging daarbij nooit een grens over. Hij had geen geduld voor krokodillentranen, maar was nooit kleinerend. En hij was verantwoordelijk; hij stuurde je naar het ziekenhuis als je geblesseerd was. In de zomer kregen we een ijsje of werd een barbeque georganiseerd en dan werd niet gekeken naar wat of hoeveel je at. Toen Beltman binnenkwam, sloeg de sfeer direct om. Hij was een beroemde coach in turnland. Hij straalde een soort macht uit, op een nare manier. Alsof er een donderwolk binnenkwam. Sjaak Kalverboer wilde Beltman naar de club halen om nog betere prestaties te kunnen behalen. In het begin was Beltman redelijk mild, maar al snel werden de regels strenger. We mochten niet meer met elkaar praten of zelfs maar naar elkaar kijken. Waar we eerst altijd mochten beginnen met de beginbeweging van een nieuwe oefening en daarop verder konden bouwen, moesten we nu meteen de hele oefening doen, ook als je je daar nog niet klaar voor voelde. Al heel snel kregen we last van angsten. Natuurlijk: voor topsport moet je iets overhebben. Veel trainen, mentaal sterk zijn en dingen opgeven die andere kinderen van je leeftijd wel doen. Maar voor turnen moet je ook elke dag je angsten overwinnen. Het is een risicovolle sport, een coach moet jou zelfvertrouwen geven, en je moet hem als turnster volledig kunnen vertrouwen. Iedereen deed wat Beltman zei, maar wat er vanbinnen met ons gebeurde, was niet goed.

Soms was je bang voor bepaalde elementen, zoals salto’s op de balk. Toch moest je dan net zo lang op de balk blijven, totdat je het deed. Ook al was dat drie uur lang. Beltman deed gewoon het licht uit, iedereen ging naar huis en daar stond je dan: met je handen omhoog, stijf, koud en met stippen van uitputting en duizeligheid voor je ogen. Uiteindelijk deed je het dan maar. Een keer was Sjaak Kalverboer erbij toen dit gebeurde. Hij zei toen: ‘Kom er maar af.’ Beltman werd toen ontzettend kwaad. Ik wist dat ik het de volgende dag extra voor mijn kiezen zou krijgen.

Waarom we thuis niets zeiden? Als kind leer je nieuwe dingen in situaties die je niet kunt vergelijken, omdat het de eerste keer is dat je ze meemaakt. Ook al zijn de dingen die gebeuren slecht, je denkt als kind dat het normaal is. Als je wordt verteld dat iedereen zo wordt behandeld, neem je dat aan. Pas als je ouder wordt, begin je te merken dat dingen niet kloppen. Maar dan ben je al zo bang gemaakt, dat je er niks meer van durft te zeggen. Doe je wel je mond open? Dan heeft dat negatieve gevolgen. Voor jou, en voor je carrière. Op een gegeven moment had Beltman bedacht dat we op een drieweekse trainingsstage moesten. In onze eigen turnhal. Van spaanplaat werd een soort hok gebouwd waarin matrassen uit de turnhal en bedden van de rommelmarkt werden gezet. Gedurende die weken mochten we onze ouders niet zien. We mochten eens per week bellen, waar Beltman bij stond, en dat was het dan.’

In bed plassen en in broek poepen

Lizanne: ‘Als we in bed lagen, mochten we niet meer naar de wc. Ik moest een keer heel nodig plassen, maar daarvoor moest ik langs het bed van Beltman. Toen ik langs hem heen probeerde te sluipen, draaide hij zich om en rende ik heel snel terug. We waren zo bang voor hem dat we uiteindelijk maar in ons bed plasten en ons matras vervolgens omdraaiden. We mochten bijna niets eten, dus vaak aten we maar een pakje kauwgom om wat smaak in onze mond te hebben. Daar kreeg je diarree van, maar daar viel je dan tenminste nog van af. We kregen groente, een halve aardappel en een soepballetje. Ik weet dat mijn zus zo’n honger had dat ze ’s nachts stiekem pizzakorsten uit de prullenbak at, die de coaches hadden weggegooid. We waren als de dood voor Gerrit. Hij ging steeds vaker dingen gooien, zelfs stoelen. Of hij tikte in je knieholte als je op de balk stond, zodat je viel en hij vervolgens tegen je kon schreeuwen dat je eens met je poten op die balk moest blijven staan. Een meisje met Aziatisch uiterlijk werd uitgescholden: ‘Je ziet zeker niets met die spleetogen’. Het overkomt niet alleen jou, maar je bent er ook getuige van dat je anderen letterlijk in hun broek ziet poepen van angst, en dat je dan alleen maar denkt: gelukkig ben ik het niet.

Anouk: ‘Op een dag zat ik in de auto met een andere turnster te praten. We hadden het erover dat het wel heftig was dat de coach een stoel had gegooid en mij van de balk had geduwd. Mijn moeder ving dit op en eiste toen dat ik alles zou vertellen. Zo kwam ze erachter dat het voor ons de normale gang van zaken was. Mijn moeder besloot ons direct bij Gerrit weg te halen. Ook dat vonden we doodeng. Hij had ooit gezegd: ‘Als jullie bij me weggaan, zorg ik dat jullie internationaal nooit doorbreken’ en hij heeft er ook alles aan gedaan om ons te saboteren.’

Lizanne: ‘Ik wilde eigenlijk sowieso al stoppen. Ik hoopte zelfs dat ik echt goed geblesseerd zou raken. Desnoods zodat ik in een rolstoel zou komen. Bizar, dat ik zelfs dat vooruitzicht verkoos dan verder te moeten trainen met Gerrit Beltman. Niet lang daarna werden we gebeld door een andere trainer, Marc de Wit. Hij had gehoord dat we waren gestopt en wilde ons graag trainen. Hij beloofde ons te beschermen tegen Beltman. Door hem kregen we ons zelfvertrouwen en het plezier in turnen terug.’

Opgezet tegen zusje

Lizanne: ‘Maar uiteindelijk sloop het misbruik er toch weer in. Gerrit was een bullebak, maar Marc was slim. Dat maakte hem gevaarlijker. Hij speelde op je geest in en pakte je op je zwakke plekken. Hij begon te dreigen. Dingen als ‘Zal ik Gerrit Beltman erbij halen?’ Hij wist hoe hij je bang kon maken én hoe hij je kon stimuleren. Anouk met complimenten, mij met kleineren. Als er een weegmoment was, renden alle meiden naar de kleedkamer om te plassen en hun speldjes uit te doen. Op mijn achtste woog ik 24,6 kilo en kreeg op mijn kop omdat ik was aangekomen. We werden steeds vaker gewogen, soms wel vier keer per dag. Ik ontwikkelde daardoor een eetstoornis. Anouk at thuis wel normaal, maar mijn moeder begon te controleren of ik wel genoeg at. Dan legde ik broodkruimels op de plank, haalde een mes door de smeerworst, en pakte een stuk keukenrol
in als een broodje zodat mijn moeder dacht dat ik een broodje had gesmeerd.’

Anouk: ‘Marc zorgde er in eerste instantie voor dat ik weer zelfvertrouwen kreeg en steeds mondiger werd. Zijn manier van trainen werkte technisch gezien heel goed voor mij en ik werd steeds beter als turnster. Ik was na een paar jaar zijn enige senior turnster en daarom belangrijk voor hem. Ik deed altijd mijn uiterste best om voor de jongere turnsters te zorgen. Tijdens trainingsstages kocht ik eten voor ze als we weer uitgehongerd werden. Ik heb zelfs een keer de weegschaal stukgegooid tegen de muur, zodat niemand meer kon wegen. Ik zorgde dus voor iedereen, behalve voor mijn eigen zusje. Mijn coach zorgde ervoor dat ik mezelf erg belangrijk voelde en hij sprak zeer negatief over Lizanne. Zij was dom, niks waard, een verstoring voor mijn ontwikkeling. Ze moest uit mijn buurt blijven en ik mocht niet met haar praten. Ik vond het in het begin heel erg en geloofde hem niet, maar na maanden op mij inpraten had hij mij in zijn macht en zag ik zelf niet wat ik aan het doen was. We werden als turnsters vaker tegen elkaar opgezet, maar het is in ons geval extra erg, omdat we zussen zijn en niet alleen in de turnhal samen waren, maar ook thuis, waardoor de schade voor Lizanne steeds groter werd. Ik weet dat ik gemanipuleerd werd om me zo tegen haar te gedragen, maar toch vergeef ik het mezelf nooit. Het vertrouwen dat we als zussen in elkaar zouden moeten hebben, is in onze puberteit kapot gemaakt. Tot op de dag van vandaag zijn er weleens moeilijke situaties, waarbij ik het gevoel heb dat ik Lizanne ervan moet overtuigen dat ik iets wat ik zeg écht goed bedoel. Dat ze me kan vertrouwen en ik de beste intenties heb. Gelukkig heeft het ons uiteindelijk niet uit elkaar gedreven. We zijn als kinderen altijd onafscheidelijk geweest en ik ben blij dat de band die we toen hebben opgebouwd niet volledig kapot gemaakt kon worden. Maar wat er gebeurd is, maakt me nog heel vaak erg verdrietig.’

Op het hoofd gevallen

Lizanne: ‘Anouk en ik hadden continu ruzie, ook thuis. Als ze tegen me praatte, hoorde ik letterlijk mijn trainer. Het was heel dubbel: ik keek heel erg tegen haar op. Zij was tenslotte de ster, maar tegelijkertijd deed ze ontzettend naar tegen mij. Toen ik op mijn vijftiende stopte met turnen, werd het nog vervelender. Ik werd wat zwaarder en zij had nog een sixpack. De onzekerheid die ik daardoor voelde, wreef ze er extra in. Ik vind het nog steeds pijnlijk om aan die periode terug te denken, maar ik weet ook dat ze was gebrainwasht. Ze had zelf heel lang niet door hoe naar ze tegen me deed, totdat we op dezelfde opleiding terecht kwamen en anderen opmerkingen begonnen te maken als ‘Wat doe je gemeen tegen je zusje.’ Toen gingen haar ogen open.

Anouk: ‘Uiteindelijk stopte mijn carrière op mijn achttiende door een ongeval. Tijdens een nieuwe, moeilijke sprong heb ik waarschijnlijk een black-out gekregen en ben ik hard op mijn hoofd gevallen. Ik had mijn nek al eens gekneusd, maar dit voelde heftiger. Marc reageerde boos. ‘Wegwezen daar!’ riep hij toen ik op de mat bleef liggen. ‘De volgende moet springen!’ Hij weigerde een ambulance te bellen ondanks de extreme pijn in mijn nek. Een andere sporter heeft me uiteindelijk naar het ziekenhuis gebracht. Uit een scan bleek dat ik twee nekwervels had gebroken en een ruggenwervel had gescheurd. Mijn spieren waren echter zo verkrampt van de stress dat ik een soort natuurlijke nekkraag had, die waarschijnlijk mijn redding is geweest. Marc vond het erg, maar vond dat ik best nog kon turnen. En ik moest vooral niet te veel eten in het ziekenhuis. Toen ik weer thuis was, kwam een bestuurslid van de bond langs met een bloemetje. Hij verzocht ons niet aan de pers te melden dat ik mijn nek had gebroken, want dat zou het imago van de turnsport schaden. Inmiddels kan ik in het dagelijks leven fysiek gezien redelijk functioneren, maar er is te veel schade om nog te kunnen sporten.’

Lizanne (35, links op de foto)
/ Grafisch vormgever en illustrator

/ Nederlands kampioen, deelname aan verschillende interlands, WK team 1999 en was lid van het Nederlands Olympisch turnteam voor de Spelen in 2000.

Anouk (38)
/ fotograaf, grafisch vormgever en ondernemer

/ Nederlands kampioen, nam deel aan worldcups en interlands, EK 1998 en EK 2000, WK team 1999, Open Oostenrijks kampioen 1999 en was lid van het Nederlands Olympisch turnteam voor de Spelen in 2000.

Lees ook: Wendy ruilde haar smartphone in voor een oude Nokia: ‘Het was de beste beslissing van mijn leven’

Lees het verhaal verder in VIVA-35. Wist je dat je de nieuwste VIVA ook als losse editie heel makkelijk kunt bestellen via deze link? 

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER«

Het bericht Ex-turnsters Lizanne en Anouk Jong over het misbruik in de turnwereld: ‘We waren als de dood voor hem’ (uit het magazine) verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

VIVA is vernieuwd! Al ruim 45 jaar is VIVA hét lijfblad voor vrouwen tussen de 25 en 45 jaar. En vanaf deze week heeft VIVA een nieuwe en frisse uitstraling en nieuwe rubrieken. Speciaal om dat te vieren bieden we je nu een laatste kans op een giga korting aan!

In VIVA lees je elke week:

• persoonlijke, actuele en herkenbare verhalen die je bijblijven
• grappige columns
• de beste financiële tips
• de laatste fithypes
• spannende seks- en relatieverhalen
• de laatste mode- en beautytrends
• fijne food hotspots en onontdekte adresjes in (wereld)steden
• en natuurlijk onze iconische rubriek Anybody, waarin naakt poserende vrouwen én mannen wekelijks openhartig over hun lijf praten.

VIVA is positief, journalistiek, dichtbij en voor jou. Maak nu nog snel gebruik van de aanbieding en kies zelf de korting die bij je past. Je kunt kiezen uit:

• €1,43 per VIVA. 14x VIVA voor maar €20 (i.p.v. €49,28)
• €1,25 per VIVA. 28x VIVA voor maar €35 (i.p.v. €98,56)
• €1,14 per VIVA. 57x VIVA voor maar €65 (i.p.v. €200,64)

Wees er snel bij via deze link, want op = op!

Wij wensen je alvast veel plezier met de vernieuwde VIVA!

Het bericht Pssst, je kunt nu nog snel je eigen korting voor VIVA kiezen verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Amber Saft (32) werkt in een haarsalon en is als Master Colorist overal op de wereld geweest. Maar thuis, dat is toch echt Alkmaar waar ze woont met haar gezin.

Alkmaar kennen we van…

‘De kaasmarkt natuurlijk! Die is heel bekend en dé grote attractie van de stad. Deze traditionele markt kun je vinden op het Waagplein, voor het monumentale waaggebouw. Ook al hou je niet van kaas, het is echt leuk om er rond te neuzen en te proeven. Maar Alkmaar is ook gewoon een heerlijke levendige en gezellige stad. Het heeft een mooi centrum met leuke straatjes om doorheen te slenteren. Ook fijn: je staat met een paar stappen op het strand.’

Waar hangen alle hippe locals uit?

‘Alkmaar kent genoeg toffe hotspots. Als je zin hebt in cocktails of wijn, beland je al snel bij 1480. Dit is een populaire wijnbar en restaurant dat huist in het oudste pand van de stad. Het trekt een breed publiek en het is er altijd gezellig.’

Ambers beste tips

Shoppen bij Twentyonewood: ‘Een stadsboetiek voor vrouwen, zoals ze het zelf noemen. Ze zijn pas geopend, dus een nieuwe aanwinst voor de stad. Vooral degenen die van Scandinavische merken houden, kan ik aanraden hier langs te gaan. Er recht tegenover zit hun herenzaak, dus een mooie gelegenheid om samen met je man te gaan winkelen.’ twentyonewood.com

Eten bij Fernando’s: ‘Wil je lekker lang tafelen en eten op hoog niveau? Sla deze hotspot dan niet over. Ze hebben geen menu, dus het is altijd een verrassing wat je krijgt. Maar het valt nooit tegen. Reserveer, want ze zitten snel vol.’ fernandosalkmaar.nl

Uitgaan bij Victorie: ‘Dit is het poppodium van de stad, zeg maar het Paradiso van Alkmaar. Je ziet hier de tofste live optredens in allerlei muziekgenres, maar kunt er ook terecht voor feestjes en heerlijke clubnachten – mét rooftop.’ podiumvictorie.nl

Strandjutten bij Aloha: ‘Deze strandtent is net zo ontspannen als-ie klinkt. Het is ook een healthy hotspot, want in de keuken werken ze veelal met biologische producten en iedere zaterdag en zondag is er yoga.’ alohabeach.nl

Deze volgens een local is afkomstig uit VIVA 35-2020. Deze editie ligt vanaf 26 augustus in de winkel. Je kunt de editie ook hieronder online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER«

Het bericht De leukste tips in Alkmaar volgens een local verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

In Geldzaken geven vrouwen een inkijkje in hun kasboek. Wat verdienen ze en hoeveel gaat er weer uit? En over welke financiele kwestie hebben zij een vraag? Deze week kijkt financieel expert Renée Lamboo van porterenee.nl mee over de schouder van Lieke de Bever.

Lieke de Bever (30) zit in lockdown in Buenos Aires. Gelukkig loopt haar bedrijf heel goed.

‘Ik had al jaren de droom om mijn eigen visie op gezonde voeding en mindset uit te dragen. Nu help ik als coach ondernemers en ambitieuze professionals de fitste versie van zichzelf te worden. Op zo’n manier dat het ze minder tijd, moeite en energie kost om deze leefstijl vol te houden. De passie voor een fit leven komt voort uit mijn topsportverleden. Ik heb in mijn jeugd samen gevoetbald met de helft van het team dat een jaar geleden nog in de WK-finale stond. Ik had alleen vaak last van blessures. Het bleek verstandiger te stoppen, al kwam ik daardoor in een zwart gat terecht. Mijn leven stond altijd in het teken van topsport. Met een baan als voedingscoach vond, vielen de puzzelstukjes op hun plek. Mijn Argentijnse vriend leerde ik kennen toen hij tijdens een reis in Nederland was. Samen zijn we de afgelopen jaren de halve wereld over gereisd. Sinds oktober wonen we in Buenos Aires. In eerste instantie om de Nederlandse winter te overbruggen, maar door corona zitten we hier een stuk langer. Voor de lockdown hadden we vaak gezellige etentjes met vrienden, nu zitten we al bijna een halfjaar binnen en maken we er maar het beste van. Terug gaan  naar Nederland, is op dit moment geen optie, dan kom ik mogelijk Argentinië niet meer in. Gelukkig kan ik blijven werken en zijn we samen.’

Het bericht Lieke de Bever (30): ‘Door de lockdown geven we minder uit’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Naam: Julia, leeftijd: 33, status: geïrriteerd. Oftewel: Ze heeft een zaadallergie, maar haar vriend wil seks zonder condoom.

‘Na de eerste keer dat ik seks had zonder condoom, op mijn 24ste, voelde het alsof mijn vagina in brand stond. Mijn toenmalige vriend, voor wie ik in feite aan de pil was gegaan, had nergens last van. Hij bezwoer me dat hij geen soa’s had. Maar ondertussen werd ik gek van de pijn en de jeuk, alsof er een wespenzwerm in mijn binnenste huishield. Pas na een paar uur werd het minder. De volgende dag ben ik naar de huisarts gegaan en hij vermoedde dat ik een schimmelinfectie had. Ik kreeg een zalfje mee, maar na de tweede keer seks zonder condoom gebeurde precies hetzelfde. En daarna weer! Pas na verschillende onderzoeken kreeg ik de diagnose: ik heb een allergie voor sperma. Gelukkig ben ik wel vruchtbaar, al zal de weg naar zwangerschap pijnlijk zijn. Tot die tijd is daarom het advies: gebruik condooms, vermijd sperma. Niet alleen vaginaal, maar ook oraal. Dat heb ik vanaf dat moment altijd gedaan. Mijn toenmalige vriend kon daar prima mee leven. Condooms hoorden er gewoon bij.

‘Het was alsof er een wespen-zwerm in mijn binnenste huishield’

Na zes mooie jaren strandde onze relatie, maar we gingen goed uit elkaar. Niet lang daarna leerde ik Coen kennen. Het was liefde op het eerste gezicht. De eerste periode hadden we vanzelfsprekend seks met condoom, maar toen onze relatie serieuzer werd, vroeg hij of ik aan de pil was. Ik verzamelde alle moed en vertelde hem vol schaamte over mijn zaadallergie.

Relatieproblemen

‘Het komt wel goed schatje,’ stelde hij me gerust. Mét condoom is het ook lekker. Wat was ik opgelucht. Dit stond ons in ieder geval niet in de weg! We zijn nu anderhalf jaar verder en nog steeds verliefd, maar de laatste tijd loopt het niet lekker tussen ons. Ik merk dat Coen de condooms zat begint te worden. Tijdens het voorspel gedraagt hij zich steeds laconieker. Hij probeert zijn stijve soms gewoon in me te duwen – zonder bescherming. Als ik dat tegenhoud en snel een condoom pak, reageert hij teleurgesteld.

‘Hij kan er toch wel héél even in?’ probeert hij dan. In voorvocht zit geen zaad lieverd, en ik kom heus niet zomaar ineens klaar. Ik zou het ontzettend fijn vinden om je écht te voelen, van binnen. Hoe graag ik hem die ervaring ook wil geven, ik ga niet overstag. Het is mijn lijf en ik neem geen risico. Dat maakt hem soms zo chagrijnig dat we de seks afbreken en mokkend gaan slapen. Romantisch is anders.

Geldissues

Een tweede punt is dat hij klaagt over geld. We delen alle kosten, maar omdat hij speciale, ‘extra dunne’ condooms wil, blijft het vrij prijzig.

‘Daar gaat weer een euro,’ mompelt hij soms op het moment suprême. Wat een mood killer! Ik ben er een paar keer over begonnen, maar een serieus gesprek over dit onderwerp weert hij af.

‘Erover praten heeft geen zin. Er gaat toch niks veranderen,’ zegt hij schouderophalend. Maar ondertussen hebben we steeds minder seks, wat ongemerkt zijn weerslag heeft op ons dagelijks leven. We zijn allebei wat kribbiger, ik raak snel geïrriteerd, waardoor we discussies krijgen over allerlei nutteloze dingen. Het is heel vervelend, voor ons allebei.

We passen supergoed bij elkaar, ik wil graag met hem verder. Maar ik laat me geen schuldgevoel aanpraten over iets waar ik niks aan kan doen. Hij wist waar hij aan begon! Als hij per se wil seksen zonder condoom, moet hij maar een ander zoeken. Al hoop ik dat hij zich er alsnog bij neerlegt, en we weer net zo kunnen genieten als in het begin van onze relatie – mét condooms.’

Lees ook: Eefje: ‘Ons seksleven is verpest door drugs’

Tekst: Sofie Rozendaal

‘De Status’ komt uit VIVA-2020-35. Dit nummer ligt t/m 1 september in de winkel of kun je hier online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Het bericht Julia (33): ‘Ik heb een zaadallergie’ verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Of je er nou komt voor een paar specifieke tentjes of om álles te proeven, foodmarkten zijn altijd leuk om te bezoeken. Ze hebben alles! Deze drie zijn zeker een bezoekje waard. 

Van alle markten thuis

Iedereen die van goed eten houdt, komt bij deze mega foodmarkt in Rotterdam aan z’n trekken. Van vlees, vis en vega tot zoet en koek en zelfs een gin-tonicbar: dát is de Markthal, die met het iconische gebouw en architectuur ook nog eens een lust voor het oog is.

markthal.nl

Het bericht Hotspots: 3x de leukste foodmarkten verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Als je dan toch in het park bent om lekker te chillen, span dan meteen even een slackline tussen twee bomen. Balanceren kun je leren!

Op grote hoogte

Als een klimmer niet kan klimmen, verzint ie een nieuwe sport: slacklinen. Dat gebeurde in de jaren vijftig in Yosemite Valley in Amerika, waar klimmers bij slecht weer hun energie op een andere manier kwijt moesten. Ze liepen over hekken en spanden touwen om het balanceren te oefenen. In de jaren tachtig ontwikkelden twee klimmers de nylon band die elastisch was waardoor balanceren, springen en trucs nog uitdagender werden. Deze banden worden door ervaren klimmers ook wel tussen twee bergen gespannen – highlining. Sommige klimmers zijn daarbij gezekerd, durfallen doen het zonder. De meeste mensen spannen een slackline tussen twee bomen in het park of bos.

Laag bij de grond

Als een beginnende slackliner span je een afstand van drie tot vijf meter, de slackline blijft onder je knie en de breedte van de band is tussen de drie en vijf centimeter. Je oefent met het balanceren, eerst met je ene been, daarna je andere en je houdt je armen gebogen boven je hoofd. Je focust op één punt en als het balanceren al een beetje gaat, kun proberen over de band te lopen. Hoe meer ervaren je wordt, hoe hoger en langer je de lijn kunt spannen. Dan kun je trucs gaan uitvoeren, zoals achteruitlopen en knielen. Omdat slacklining een jonge sport is, worden er steeds weer nieuwe trucs bedacht. Er is een groep die zich alleen maar focust op trucs (tricklining); ze doen bijvoorbeeld de handstand, een salto of springen van slackline naar slackline. Er is zelfs een vorm van yoga slackline.

Wat doe het met je?

Met slacklining train je je balanceervermogen als een malle. Daarnaast word je je steeds meer bewust van wat je lichaam kan en doet als je bepaalde bewegingen maakt. Je traint al je spieren, maar vooral je buik-, rug- en beenspieren. Ook blijkt het uit onderzoek een goede training van je concentratie en geheugen; het wordt zelfs bij Alzheimer-patiënten gebruikt.  Fysiotherapeuten gebruiken het in hun praktijk als onderdeel van een revalidatieplan en onder anderen professioneel sprinters, snowboarders en schaatsers gebruiken de voordelen van slacklinen om nóg beter te worden in hun eigen sport. Maar vooral belangrijk: deze work-out is heel erg leuk.

Waar doe ik dat?

Met slacklining kun je zelf aan de slag, je kunt vooraf wel wat tips online opzoeken of kijk op YouTube naar de handige video’s van slacktivity.nl. Workshops worden vaak in grote groepen gegeven op events of bedrijfsuitjes, meer info hierover vind je op slacklineshop.nl en palmbeachevents.nl. Je kunt slacklinen op blote voeten voor optimale grip – dat is fijn als je een beginner bent – of op schoenen met dunne zool en weinig profiel.

Deze VIVA-Fit komt uit VIVA-2020-35. Dit nummer ligt t/m 1 september in de winkel of kun je hieronder online bestellen.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Tekst: Jessica van Zanten | Foto: iStock

Het bericht Fit met VIVA: Lijnenspel verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.

Je mag geen appels met peren vergelijken. En dat hoeft ook niet: met deze recepten bak je er met beide iets feestelijks van!

Voor twaalf stuks

Benodigdheden

• 2 rijpe peren (bijv. xenia)
• 150 g boter, op kamertemperatuur
• 125 g donkerbruine basterdsuiker
• 3 eieren
• 1 tl vanille-extract
• 150 g zelfrijzend bakmeel

Voor de garnering:

• 300 g roomkaas (bijv. Mon Chou)
• 200 g poedersuiker
• 1 tl vanille-extract
• 1 el stoofperensuiker (perenrood)
• 12 perendrups

Bereiding

Verwarm de oven voor op 190 °C. Verdeel de cupcakevormpjes over de muffinbakvorm. Schil de peren en snijd ze in kleine stukjes. Klop in een ruime kom de boter met de basterdsuiker in vijf minuten lichtbruin en luchtig met de handmixer. Voeg één voor één de eieren toe. Voeg pas een volgend ei toe, als het vorige helemaal is opgenomen. Meng het vanille-extract erdoor. Zeef het bakmeel boven het beslag en spatel het zo luchtig mogelijk erdoor. Spatel als laatste de peer door het beslag. Verdeel het beslag gelijkmatig over de vormpjes. Bak de cakejes in het midden van de oven in vijftien tot twintig minuten goudbruin en gaar. Laat ze tien minuten afkoelen in de vorm en vervolgens uit de vorm helemaal afkoelen. Klop de roomkaas met de poedersuiker en het vanille-extract tot een gladde crème. Schep de crème in de spuitzak en spuit in mooie golven op de cupcakes. Bestrooi eventueel met de peren-suiker en versier met een perendrup.

Alle bakkers verzamelen!

Liefhebbers van Heel Holland bakt kunnen hun hart ophalen aan de allerlekkerste bakrecepten met appels en peren. Van de klassieke appeltaart met slagroom tot appelbollen of perencake: met het boek Heel Holland bakt appeltaart kunnen thuisbakkers helemaal losgaan. € 22,50 Kosmos Uitgevers

Benieuwd naar de andere recepten? Die staan in VIVA-35, deze editie ligt t/m 1 september in de winkel of bestel ‘m hier.

»BESTEL VIVA ONLINE | KLIK HIER «

Productie: Michelle Wolfkamp | Tekst: Martine Steenstra | Foto’s: Mitchell van Voorbergen en Maaike van Haaster Fotografie

Het bericht Zo maak je perencupcakes met creamcheese frosting verscheen eerst op V!VA - Niets te verbergen.